Eerste echte huilbui

A

ANONYMOUS_USERNAME

Fijn, zojuist mijn eerste echte huilbui gehad OP MIJN WERK. M'n manager kwam met een project die ik moet overdragen, 2 collega's kwamen daarvoor al aan m'n hoofd zeiken met vragen en ik was al zo ziek en misselijk deze ochtend.

Dus toen m'n manager kwam zei ik: voel me niet zo goed, rende naar de toilet en daar lekker een potje lopen huilen om NIETS. Gewoon druk, moe, ziek, lusteloos en huilen maar. Heerlijk!
 
Gek he die hormonen... ik had het toevallig toen m'n vriend vanmorgen naar zijn werk ging. Voelde me meteen zo eenzaam, stond ineens te janken. De poes voelde het en kwam naast me zitten huilen (beest is gek) om me vervolgens helemaal te knuffelen. Toen moest ik wel weer lachen, kan niet anders met zo'n beest. Maar merk wel dat ik er steeds meer last van krijg, huilen zonder reden. Maar hoop dat het je heeft opgelucht, en als ze weer gaan stromen... lekker laten gebeuren.
 
Hahaha, jij hebt idd een gek beest, maar wel heel fijn. Mijn katten zien me niet staan :(

Maar idd, gewoon laten gaan, voel me de laatste tijd idd beetje eenzaam, zwanger zijn is voor de partner toch een stuk makkelijker!
 
Ik heb gelukkig nog niet de ervaring van een huilbui maar maak het mezelf wel super moeilijk.
idd. moe, lusteloos en heeeeeel snel geirriteerd...
Erger me soms echt dood aan dingen!
 
IK heb het ook voor het eerst deze zwangerschap...pfff mijn vader is nu een half jaar gelden overleden..en als ik er al aan denk , begin ik te janken..
Echt raar want ik ben helemaal geen type die snel zou huilen...
pfff labiele zwangere vrouw dus hahahah lol....\
Zo kan ik ook bijv extreem de slappe lach krijgen of enorm blozen...zooooo vaag!!
 
oeh ja, ken het...een verbouwing/ verhuizing gaat ook echt niet erg goed samen met zwanger zijn, telkens als de plannen worden gewijzigd of ik zie wat een zooitje het nog is begin ik al weer..
Gewoon maar aan toegeven!
x
 
Inderdaad, opeens heel vrolijk zijn en de slappe lach hebben, heb ik ook.

En met verbouwen/verhuizing enzo wordt ik ook gek. M'n schoonouders wonen tijdelijk bij ons in en ze zouden in feb verhuizen, helaas wordt dit pas in mei...kan ik ook verschrikkelijk chagrijnig over zijn, terwijl het best aardige mensen zijn hoor.

Maar zodra iets fout gaat, wordt ik chagrijnig. En als ik aan alle zorgen denk, werk, geld, studie, bevalling, opvoeden, wordt ik helemaal gek ( dus daar denk ik gewoon even niet aan).

Hoop dat weekendje Istanbul me weer even opknapt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan