Eerste prikjes

Vandaag was het dan zo ver. De eerste vaccinaties voor Lise.

Normaal gesproken doorstaan we hielprikjes, gehoortesten en sondes in de neus prima met z'n tweetjes, maar voor de vaccinaties was ikzelf best zenuwachtig. In eerste instantie niet hoor... wat moet dat moet immers... maar vandaag kreeg ik toch met mijn meisje te doen. De hele dag was ze zo vrolijk en was ze zo lief aan het lachen en aan het kraaien, dat ik me met de minuut schuldiger ging voelen. "Maar goed dat je niet weet wat er boven je hoofd hangt.", dacht ik.

Op het CB aangekomen was ze de grote gangmaker. Met grote vrolijke ogen keek ze de wereld in en deed ze precies wat er van haar gevraagd werd. Zelfs haar nekgymnastiek onderging ze voorbeeldig. Toen kwamen de naalden in zicht. Ik Lise haar hoofdje vastgehouden en lekker met haar gekletst, terwijl zij me lachend aanstaarde en toen.... Toen werden die oogjes nog groter, vertrok het bekje en begon ze hartverscheurend en mét tranen te huilen.

Pffff... Het is dat het dat die prikken nodig zijn, maar wie mijn dochter ooit onnodig pijn doet kan een hoek verwachten...!!!!

Nu flesje melk voor haar klaarmaken en haar extra knuffelen. Wat ben ik trots op mijn meisje en wat ben ik retestapelbelachelijktotinhetoneindigeonwijs gek op haar.

Xxx
een verliefde en trotse Arwen
 
Ahgossie wat kan ik daar goed inkomen zeg! Ik kijk er ook niet naar uit... 5 januari is Gabriël aan de beurt, heb nu al de bibbers. Ik heb zelf extreme prikangst/naaldenfobie dus geeft het nog een net wat andere lading.

Maar onzettend goed dat jullie wel weer zo moedig wat hebben doorstaan en ga maar lekker verder knuffelen :)

Veel liefs, Marieke
 
Ach arme Lise... Ik ken die ogen idd nog van Jasper destijds... Een lief lachende verpleegkundige of arts die ineens zoiets afschuwelijks doet, haha ik vond ze zelf ook meteen boosaardige rotmensen!

Heeft ze geen last van de prikjes gehad? Ik gaf Jasper bij thuiskomst altijd een paracetamol, op 1x na, toen is ie er naar van geweest; verhoging en veel huilen. De keren dat hij paracetamol kreeg leek hij nergens last van te hebben.

Lotte moet 17 januari pas, ze ging ook pas met 5,5 wk voor t eerst naar het cb.
 
Hey Mickey,

Goed idee om meteen bij thuiskomst een paracetamol te geven. Ik heb dat niet gedaan, aangezien Lise in eerste instantie geen last leek te hebben. Na de voeding aan het einde van de middag is ze gaan slapen en heb ik haar lang laten doorslapen. Qua voeding lag ze voor op schema en de verpleegkundige had aangegeven dat sommige kindjes slaperig worden van de prik. Toen ze haar laatste avondvoeding niet wilde, heb ik haar getempt en toen bleek ze 38.6 te hebben. Toch maar een zetpilletje en inmiddels gaat het beter.

De afspraak voor Lise was inderdaad wat vroeg. Al is ze natuurlijk ook 'al' acht weken vandaag. ;-)

x
Arwen
 
Hoi Arwen,
Wat kan jij dingen mooi onder woorden brengen. Ik zat je verhaal met een lach en een traan te lezen. Ik kan me de momenten van de 'prikken' nog heel goed van de jongens herinneren. ( en dat is heel wat jaartjes geleden!). Binnenkort moet ik er weer heen met Sander en daar zie ik erg tegenop. Je weet dat het het beste voor hem is, maar je weet ook dat het bijwerkingen kan hebben.
Bij mij hebben ze toen trouwens afgeraden om gelijk een paracetamol te geven omdat je je kindje niet in de gaten kan houden ( je onderdrukt de bijwerkingen) en wanneer het uitgewerkt is heb je daarom meer kans op een koortsstuip. Maar dat was 6 jaar geleden wellicht is dat alweer achterhaald?

Geniet maar extra van je prinsesje. Zij kan zich er straks niets meer van herinneren.
Sarah
 
Ach die prikjes..elise krijgt 19 januari de eerste prikjes...:s Fleur is nog niet zo oud (zit nog midden in het traject..volgende is met 3 jaar en 9 maanden) Het is heel sneu idd..maar voor een goed doel..;) maar het is erg zielig..hoe ze dan van het ene vrolijke gezichtje overgaan in een heel zielig harde huilen!! Fleur heeft eigenlijk vaak wel verhoging gehad maar dit eigenlijk zo gelaten..koorts is niet erg..tenzij het heel hoog word..ze heeft altijd iets verhoging gehad maar nooit heel erg ziek geweest van de prikjes!!

Liefs Liesbeth
 
Ha lieve dappere en trotse mama Arwen,

Ik ben het helemaal eens met Sarah: jij weet dingen zó mooi te verwoorden! Ik was gisteren helemaal 'vertederd' (weet niet of dit nu de juiste bewoording is) door je bericht!

Gelukkig is het eerste prikje nu achter de rug. Hopelijk heeft ze de nacht goed doorstaan.
Jasmijn zal haar eerste prikje in het ziekenhuis krijgen en dan 24 uur opgenomen worden om te kijken hoe ze hier op reageert. Nou ja, zal zo even een uitgebreide update geven, want er is weer veel te vertellen!

Lieve Arwen, ga je lieverd maar weer héél veel knuffelen! Zo héérlijk om te lezen hoe gek je op haar bent. En ook zó herkenbaar... Volgens mij ben ik zelfs op Patrice nooit zó stapelverliefd geweest als op Jasmijn (en dat wil héél wat zeggen, want ik heb de meest geweldige man ter wereld, haha).

Dikke knuffels, Mamarieke
 
Nou... ik ga er gewoon een beetje van blozen. Leuk om te horen :)

Het is inderdaad voor een goed doel Liesbeth. Daar houd ik me ook maar aan vast. Ach, en bovendien is het ook zo weer voorbij, maar toch is het zo sneu.

Lise heeft vanaf gisteren niet meer gelachen. Zelfs niet nadat ik - tamelijk vals - wat kerstliedjes voor haar heb gezongen (wat komt er na Kling klokje klingelingeling, klink klokje kling?). Hopelijk vergeet ze het snel en is ze gauw weer de oude. Met dat knuffelen gaan we ondertussen onverminderd door.

Onze kleine meid lijkt heel erg op haar vader. Jeroen kan het dan ook hebben als ik zeg dat Lise de allerallerliefste van de hele wereld is. 't Straalt toch ook een beetje op hem af ;-)

Xx
 
Terug
Bovenaan