A
Anoniem
Guest
Zondag 2 juli deed ik een zwangerschapstest die zwanger uitwees. Daarna heb ik er voor de zekerheid nog twee gedaan die dezelfde uitkomst hadden.
Wat waren we in de zevende hemel.
Twee dagen later zag ik ,s avonds bij het afvegen op het toilet een iets ander kleurtje op het papier te zien. Was niet echt duidelijk, dus maakte me niet te druk. De volgende dag overdag nog hetzelfde.,s Avonds net voor ik net bed ging druppelde er wat bruinige druppeltjes uit me. Paniek in de tent!!!!!!
Wij meteen zoeken op internet, maar lazen dat dat niet echt iets hoeft te betekenen.
De volgende morgen had ik wat buikkrampen(viel best mee) en toen ik naar het toilet ging kwam er veel meer mee. het was nu donkerrood met stolsels. Ik schrok me rot.
Toch maar vertrokken naar mijn werk en van daaruit de vk gebeld. Die heeft voor mij een spoedecho geregeld en ik kon dezelfde middag nog een echo laten maken.
Daar kreeg ik eigenlijk al bij binnenkomst te horen dat ze waarschijnlijk toch nog niks konden zien(ik was pas 5 weken en 3 dagen). Tegen beter weten in heeft dat vrouwtje toch een echo proberen te maken.Hier was inderdaad niks op te zien. Toen een inwendige, weer niks.
Aan de hand van mijn verhaal en wat er aan zooi mee kwam na de inwendige echo, was het vrouwtje totaal niet positief. Ze heeft het niet met zo veel woorden gezegd, maar ik kreeg al wel te horen dat het niet aan mij lag, dat ik er geen schuld aan had. Dan weet je iegenlijk al genoeg, miskraam. Ik moet vandaag over een week weer terug voor een echo, omdat er dan eventueel iets te zien zou moeten zijn. Mijn gevoel en mijn verstand zeggen mij dat ik niet hoeft te verwachten dat er nog iets te zien is, maar ik blijf gewoon hopen. Ik heb het er behoorlijk taai mee en denk dat de echte klap dan nog moet komen. Dat wachetn en die onzekerheid maken je behoorlijk gek!!
Wat waren we in de zevende hemel.
Twee dagen later zag ik ,s avonds bij het afvegen op het toilet een iets ander kleurtje op het papier te zien. Was niet echt duidelijk, dus maakte me niet te druk. De volgende dag overdag nog hetzelfde.,s Avonds net voor ik net bed ging druppelde er wat bruinige druppeltjes uit me. Paniek in de tent!!!!!!
Wij meteen zoeken op internet, maar lazen dat dat niet echt iets hoeft te betekenen.
De volgende morgen had ik wat buikkrampen(viel best mee) en toen ik naar het toilet ging kwam er veel meer mee. het was nu donkerrood met stolsels. Ik schrok me rot.
Toch maar vertrokken naar mijn werk en van daaruit de vk gebeld. Die heeft voor mij een spoedecho geregeld en ik kon dezelfde middag nog een echo laten maken.
Daar kreeg ik eigenlijk al bij binnenkomst te horen dat ze waarschijnlijk toch nog niks konden zien(ik was pas 5 weken en 3 dagen). Tegen beter weten in heeft dat vrouwtje toch een echo proberen te maken.Hier was inderdaad niks op te zien. Toen een inwendige, weer niks.
Aan de hand van mijn verhaal en wat er aan zooi mee kwam na de inwendige echo, was het vrouwtje totaal niet positief. Ze heeft het niet met zo veel woorden gezegd, maar ik kreeg al wel te horen dat het niet aan mij lag, dat ik er geen schuld aan had. Dan weet je iegenlijk al genoeg, miskraam. Ik moet vandaag over een week weer terug voor een echo, omdat er dan eventueel iets te zien zou moeten zijn. Mijn gevoel en mijn verstand zeggen mij dat ik niet hoeft te verwachten dat er nog iets te zien is, maar ik blijf gewoon hopen. Ik heb het er behoorlijk taai mee en denk dat de echte klap dan nog moet komen. Dat wachetn en die onzekerheid maken je behoorlijk gek!!