Eerste uitstapje

Nou, gisteravond voor het eerst mijn meisje 'achtergelaten' bij oppas (schoonmoeder) zodat manlief en ik een gezellig avondje uit konden (eten en bios :)). Was wel weer even wennen!
Allereerst de voorbereiding, voedingen vooraf kolven, zelf kolven op de avond, al die instructies aan de oppas!

Na het eten keek ik even op mijn mobieltje en daar heb ik (natuurlijk) een foto van haar opstaan, ging haar meteen een beetje missen, ha ha! En ook meteen een heftige toeschietreflex, ha ha! Ik vond het zo raar dat ze nu door iemand anders dan mij in bed gelegd was. In de auto had ik ook telkens de neiging om achterin te kijken of alles met de kinderen goed was, hi hi...

Maar was een leuke gezellige avond, we hebben lekker ontspannen kunnen kletsen en was vast een goed oefening voor als ik over een week moet werken en meisje 3 dagen in de week moet gaan achterlaten...

Zijn jullie al op stap/ op pad geweest zonder de kinderen?

Groetjes, Karin
m v Eveline 21-02-2009
 
Hoi,

Wij hebben het nog niet gedaan. Maar er ligt wel een uitstapje in de planning. 3 juni zijn we 5 jaar getrouwd. In die week gaan we naar mijn ouders (kamperen in de tuin). En dan passen mijn ouders een avond op zodat wij lekker kunnen gaan uit eten. En het fijne is dat mijn vader ons zelfs gaat wegbrengen en ophalen! Heb er al helemaal zin in. Zijn we weer eens gewoon samen als man en vrouw en niet als mama en papa.

Ook hebben we kaarten gekocht voor Pinkpop classic. Dan komen mijn ouders ook oppassen.

Verder ben ik wel al een aantal keren alleen 'op stap' geweest. Naar cursus (fit na de bevalling) en winkelen (gewone saaie zaterdagboodschappen dan. maar de eerste keer voelde wel als uitspatting)


En ook spannend. Komende donderdag gaan we voor het eerst met Cas naar mijn zus (1,5 uur rijden). Dan zal ik dus ook daar moeten voeden ed.
 
Ik ben zelf al wel geregeld even weggeweest. Boodschappen doen, even de stad in, terrasje met een vriendin, lunch met een vriendin.. Maar dan was mijn man thuis en daar heb ik geen moeite mee (heerlijk thuiskomen bij mijn mannen..)

In  mei heb ik 4 data gepland met de toekomstige gastouder van mijn zoon. Om te wennen... Begin juni ga ik weer werken, maar zal niet heel veel opvang nodig hebben, meestal maar 1 dg per week, omdat ik onregelmatig werk, dus ook avonden en weekenden. Als ik om 16 uu moet beginnen gaat mijn buurvrouw een uurtje oppassen.

Mijn ouders wonen ver weg en ik heb nog niet de behoefte gehad om mijn schoonouders of iemand anders te vragen op te passen... spannend allemaal, wat zit je dan met veel kleine draadjes aan elkaar vast he?? Mijn man vertrouw ik hem moeiteloos toe, maar verder eigenlijk nog niet....

 
Vondt het ook maar niks de eerste keer dat we weg gingen, maar gelukkig ging het goed. A.s. woensdag gaat ze voor het eerst uit logeren.

Wij doen elke koninginnnenochtend om half 5 een puzzelrit met de auto klinkt stom, maar is echt super leuk worden meestal laatste hahaha, maar vindt dat een beetje vroeg als we haar dan moeten wegbrengen vandaar dat ze gaat logeren ze slaapt gelukkig door hoop ook daar.

Groetjes Margot moeder van Daphne
 
We zijn hier al wel met z'n 3-en op stap geweest. Bij de overgrootopa's en oma's op viste. Mijn ouders wonen ook 1,5 uur rijden weg, dus de lange ritjes heeft ze al gehad. Gaat prima. Wij hebben zo'n speciaal spiegeltje gekocht waarmee we vanaf de voorstoelen haar kunnen zien. Ideaal!

Ik heb haar ook al een aantal keren bij mijn man achtergelaten, dat vind ik ook niet erg. Zondags gaat ze ook altijd naar de creche als wij in de kerk zitten. Dat deed ik voor het eerst toen ze 4 weken was. Ze slaapt dan toch altijd en ik zit vlakbij dus dat gaat ook prima. Was wel ff wennen de eerste keer, maar nu maak ik me er niet meer druk over.
Over 2 weken gaat ze voor het eerst een halve dag naar het KDV. Dat zal wel ff moeilijk zijn voor mij. Maar ja, ik zal toch eens moeten beginnen met wennen dat ze niet altijd bij mij kan zijn. Zucht. Ach, het is ook wel lekker om even iets voor je zelf te kunnen doen!


 
Terug
Bovenaan