Hallo allemaal,
Na de zoveelste "eetsof", zoek ik even raad bij jullie.......
Mijn dochtertje is bijna 17 maanden en we hebben zo'n gezeur met haar eten...
Het begon al toen ze twee maanden was: veel problemen met het drinken van de fles, wat op een gegeven moment bijna een uur duurde. Ze heeft hiervoor in het ziekenhuis gelegen en daar ontdekte de logopediste dat haar mond- en slikmotoriek niet goed waren. Ze zou hier echter overheen moeten groeien.
Het drinken ging gelukkig na een half jaar een stuk beter, maar toen mocht ze fruit en groente.
De eerste maanden was het een enorm gesmeer en maakte ze er eigenlijk weinig van. Toch leek ze het rond de 10 maanden door te krijgen. Ze mocht inmiddels al potjes met meer stukjes er in, dus die ook maar eens geprobeerd. Een gesmeer en gesputter volgde, waardoor we dus maar tijden van die fijne zesmaanden prut hebben gegeven (overigens niet alleen uit potje, maar meestal zelfgemaakt).
Rond haar eerste verjaardag moesten we voor controle naar de kinderarts en daar gaf ik haar eetproblemen aan. Ik vroeg of een logopediste wellicht kon helpen, aangezien een klein jaar geleden mondmotoriekproblemen waren geconstateerd en ik het gevoel had dat haar "eetgesmeer" daarmee verband hield.
Gelukkig konden we bij de logopediste terecht en zij constateerde dat ons dochtertje een wurgreflex had, waardoor ze er niet tegen kon wanneer er stukjes in haar mond kwamen. (Yes yes... moedergevoelens bleken weer eens te kloppen!)
We kregen oefeningen mee en werkelijk waar: binnen een maand ging het eten een stuk beter! We waren helemaal in de gloria, want nu zou het anders worden.
Helaas...... Op zich kan ze nu wel beter eten (brood gaat er in en het eten kunnen we nu stampen of prakken), maar het gesmeer blijft maar.
Kennen jullie die reklame nog van die ouders die eten aan hun kind geven met regenpakken aan en plastic over de meubels? Nou zo zouden wij er ook bij kunnen zitten. Op zich heel lollig natuurlijk, maar niet als je het alle dagen moet doen, drie keer per dag..... Ik begin er dan ook behoorlijk moedeloos van te worden.
Heb je een lekkere prak voor haar klaargemaakt, eet ze de eerste drie happen gewoon en dan begint het blazen, gooien met de lepel, grijpen in de lepel of het bord enzenzenz. Idem met het brood. We zouden eenden moeten gaan houden; die zouden blij zijn met alles wat je bij ons onder de tafel vindt!
We hebben alle trucs inmiddels wel al geprobeerd: leuk doen, boos worden, zelf laten eten (dan vliegt helemaal alles door de kamer), samen de vork vast houden, haar voeren enzenzenz... Maar niets werkt. Ik kan er nu wel aardig over schrijven, maar regelmatig bereik ik tijdens het eten het kookpunt en reageer dan op manieren waarop ik helemaal niet zou willen reageren!!!! En daar word ik vervolgens ook nog eens heel erg verdrietig van.
Ik ben nu op het punt gekomen dat ik mijn dochtertje het liefst geen eten meer geef... maar ja, dat kan niet. Tegelijkertijd kan dat toch niet de bedoeling zijn!!
Ik merk dat mijn houding naar haar toe begint te veranderen omdat dit alles begint te overheersen. (Ze trekt bv ook heel veel, vaak en hard aan mijn haar. Op het moment dat we net zo'n eetsof gehad hebben, kan ik daar dus niet meer rustig en bedaard op reageren!).
Het is moeilijk om dit met je omgeving te bespreken; iedereen begint er altijd gelijk over hoe lief en leuk ze wel niet is, dat ze het allemaal toch verder goed doet en dat niet alle kinderen even netjes eten. Tsja...... alsof ik dat niet allemaal al weet! ('k heb ook een zoon van 3 en het verschil tussen de twee is immens..... Maar ik heb heus wel begrip voor de verschillen). Het lastige vind ik dat mijn gevoel zegt dat er iets anders aan de hand is. Het is niet zo simpel als alleen wat meer smeren. Ik heb alleen geen idee wat en ik weet ook niet waar ik terecht kan met deze vraag.
Op het CB krijg ik namelijk dezelfde dooddoeners als uit mijn omgeving.
Misschien herkent één van jullie dit verhaal? Ik geloof dat ik officieel nog niet in dit forum thuishoor met dit probleem, maar op die van de 0-1-jarigen ging het alleen over borstvoeding en het afbouwen daarvan.........
Ik hoor graag van jullie.
Groeten
Na de zoveelste "eetsof", zoek ik even raad bij jullie.......
Mijn dochtertje is bijna 17 maanden en we hebben zo'n gezeur met haar eten...
Het begon al toen ze twee maanden was: veel problemen met het drinken van de fles, wat op een gegeven moment bijna een uur duurde. Ze heeft hiervoor in het ziekenhuis gelegen en daar ontdekte de logopediste dat haar mond- en slikmotoriek niet goed waren. Ze zou hier echter overheen moeten groeien.
Het drinken ging gelukkig na een half jaar een stuk beter, maar toen mocht ze fruit en groente.
De eerste maanden was het een enorm gesmeer en maakte ze er eigenlijk weinig van. Toch leek ze het rond de 10 maanden door te krijgen. Ze mocht inmiddels al potjes met meer stukjes er in, dus die ook maar eens geprobeerd. Een gesmeer en gesputter volgde, waardoor we dus maar tijden van die fijne zesmaanden prut hebben gegeven (overigens niet alleen uit potje, maar meestal zelfgemaakt).
Rond haar eerste verjaardag moesten we voor controle naar de kinderarts en daar gaf ik haar eetproblemen aan. Ik vroeg of een logopediste wellicht kon helpen, aangezien een klein jaar geleden mondmotoriekproblemen waren geconstateerd en ik het gevoel had dat haar "eetgesmeer" daarmee verband hield.
Gelukkig konden we bij de logopediste terecht en zij constateerde dat ons dochtertje een wurgreflex had, waardoor ze er niet tegen kon wanneer er stukjes in haar mond kwamen. (Yes yes... moedergevoelens bleken weer eens te kloppen!)
We kregen oefeningen mee en werkelijk waar: binnen een maand ging het eten een stuk beter! We waren helemaal in de gloria, want nu zou het anders worden.
Helaas...... Op zich kan ze nu wel beter eten (brood gaat er in en het eten kunnen we nu stampen of prakken), maar het gesmeer blijft maar.
Kennen jullie die reklame nog van die ouders die eten aan hun kind geven met regenpakken aan en plastic over de meubels? Nou zo zouden wij er ook bij kunnen zitten. Op zich heel lollig natuurlijk, maar niet als je het alle dagen moet doen, drie keer per dag..... Ik begin er dan ook behoorlijk moedeloos van te worden.
Heb je een lekkere prak voor haar klaargemaakt, eet ze de eerste drie happen gewoon en dan begint het blazen, gooien met de lepel, grijpen in de lepel of het bord enzenzenz. Idem met het brood. We zouden eenden moeten gaan houden; die zouden blij zijn met alles wat je bij ons onder de tafel vindt!
We hebben alle trucs inmiddels wel al geprobeerd: leuk doen, boos worden, zelf laten eten (dan vliegt helemaal alles door de kamer), samen de vork vast houden, haar voeren enzenzenz... Maar niets werkt. Ik kan er nu wel aardig over schrijven, maar regelmatig bereik ik tijdens het eten het kookpunt en reageer dan op manieren waarop ik helemaal niet zou willen reageren!!!! En daar word ik vervolgens ook nog eens heel erg verdrietig van.
Ik ben nu op het punt gekomen dat ik mijn dochtertje het liefst geen eten meer geef... maar ja, dat kan niet. Tegelijkertijd kan dat toch niet de bedoeling zijn!!
Ik merk dat mijn houding naar haar toe begint te veranderen omdat dit alles begint te overheersen. (Ze trekt bv ook heel veel, vaak en hard aan mijn haar. Op het moment dat we net zo'n eetsof gehad hebben, kan ik daar dus niet meer rustig en bedaard op reageren!).
Het is moeilijk om dit met je omgeving te bespreken; iedereen begint er altijd gelijk over hoe lief en leuk ze wel niet is, dat ze het allemaal toch verder goed doet en dat niet alle kinderen even netjes eten. Tsja...... alsof ik dat niet allemaal al weet! ('k heb ook een zoon van 3 en het verschil tussen de twee is immens..... Maar ik heb heus wel begrip voor de verschillen). Het lastige vind ik dat mijn gevoel zegt dat er iets anders aan de hand is. Het is niet zo simpel als alleen wat meer smeren. Ik heb alleen geen idee wat en ik weet ook niet waar ik terecht kan met deze vraag.
Op het CB krijg ik namelijk dezelfde dooddoeners als uit mijn omgeving.
Misschien herkent één van jullie dit verhaal? Ik geloof dat ik officieel nog niet in dit forum thuishoor met dit probleem, maar op die van de 0-1-jarigen ging het alleen over borstvoeding en het afbouwen daarvan.........
Ik hoor graag van jullie.
Groeten
);