effe een kletspraatje

A

ANONYMOUS_USERNAME

Vanmorgen moest ik even met koen naar de kinderarts komen. Omdat de afdeling te vol ligt wordt hij maandag opgenomen voor het slechte drinken en niet meer groeien. (ter observatie). Tuurlijk was het daarna hoog tijd voor de fles en omdat wij niet naast het ziekenhuis wonen en ook ik honger had, maar even naar het restaurantje. (ze kennen me inmiddels al, dat is eigenlijk best erg) Fles gemaakt, broodje naar binnen gepropt met een slok cola en een poging om koen de fles te geven. Krijssen, boos, enz enz. Nog maar een paar happen genomen en weer proberen. Uiteindelijk een paar pogingen en happen brood verder hem maar op mijn benen gelegd en lekker asociaal met mijn voeten op een lege stoel. Ja hoor dat hielp deze keer (het verandert nogal vaak wat hij wil) Iedereen in dat restaurantje, stil hij drinkt eindelijk. Pfft dan voel je je wel even zitten. Zijn gebruikelijke 100 ml zat er in (180 tot 200 zou eigenlijk moeten) komt er een vrouwtje naar me toe. Fluistert zachtjes, meid ik heb bewondering voor je doorzettingsvermogen hoor. Nog even de fles aangeboden en waarrempel er ging nog 50 ml in. (dat heeft hij inmiddels wel weer gecorrigeerd door een hele fles te laten staan) Meneer geboerd, en komt er een man naast me staan. Zegt ook even lief dat hij het knap vindt dat ik vol goede moed bleef proberen en hij het best gezellig vond, die kinderliedjes die ik aan het zingen was. PFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFT. Wist niet of ik me moest schamen of trots moest voelen. Maar toen ik wegging kreeg ik van nog een ander tafeltje te horen dat ze veel respect voor me hadden. Al met al, vreemd maar toch met een goed gevoel weggegaan. hahaha. Zoals je begrijpt is het een stom iets op dit moment. Een kop vol zorgen en op zo'n moment was ik even heel trots op mezelf en een zeer gelukkige moeder.
 
Ik snap best hoe je je voelt. En je mag je zeker trots zijn dat je het zo goed "opgelost" hebt!
Als Evy zo aan het krijsen was als we ergens waren dan wist ik gewoon niet hoe ik het had en voelde ik me opgelaten. Je doet dan ook werkelijk alles om je kind rustig te krijgen. Gelukkig gaat dat beter als ze ouder zijn...pffff
Complimentjes krijgen heb je op die momenten gewoon nodig!!!
 
Nou je mag idd trots op je zijn! En het is ook wel eens fijn om dat van een wild vreemde te horen...geef je toch wel weer een glimlach op je gezicht.

Hoe is het ondertussen met Koen in het ziekenhuis?
 
Fijn joh dat een vreemde je complimenteerd over jou en je kids!
En je mag zeker trots zijn op jezelf.
Maar ik weet ook na alles met Jochem je hebt geen keus en je gaat/moet door hoe dan ook!
Valt zeker niet altijd mee he.....
Maar echt ben en blijf trots op jezelf je doet het ZO goed!

knuf
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan