Effe Klagen !

Hallo Allemaal,

Ik moet effe klagen. Ik heb een hele makkelijke zwangerschap gehad, niet misselijk, geen kwaaltjes. Tot 2 weken terug volop in actie geweest en dan bedoel ik lange dagen maken 15 uur of meer op mijn benen staan en zo. maar nu.... Ik lijk wel een walvis op het droge !

2 weken geleden voelde ik frummel niet meer, dus naar het ziekenhuis voor een CTG. frummel deed het goed maar had gewoon effe geen zin om te bewegen. Na de CTG een Echo gehad en frummel is groot een zogenoemde P99 baby. Suiker is 2 x geprikt en goed, bloeddruk is constant 120/80 dus ook goed. Dus geen aantoonbare redenen waarom Frummel groot moet zijn. En nu vind ik dat nog niet een s zo erg hoor, want dat is dan zo, gelukkig ben ik in het bezit van een dosis nuchterheid.

Alleen inmiddels zijn al mijn projecten klaar en ben ik thuis. En ik voel me verschrikkelijk ! Ik ben moe, kan niets hebben, ook nog op een verschrikkelijke manier verkouden waardoor ik geen lucht heb. Kan niet slapen omdat het tussen mijn bene zo ontzettend zeer doet dat ik niet kan draaien. Verder last van onvoorspelbaar gedrag, voorbeeld gisteren leuke avond gehad met vrienden bij ons thuis gezellig en we gingen naar bed. Mijn Lief zorgt zo goed voor me en wachten op me bovenaan de trap wat hij zij ik weet het niet het was gewoon een opmerking en ik barste in tranen uit en niet te stoppen. Nu ben ik normaal helemaal niet aan het janken te krijgen dus... hier baal ik dan ook weer van.

Nou volgens mij is dit een onsamenhangend verhaal geworden maar moest het even kwijt aan mensen die mij niet kennen. Ik ben nu 36 weken zwanger en volgende week moet ik weer naar de Gyn. en dan gaat ze kijken of ik inleidbaar ben ! EN IK HOOP ZO DAT DAT ZO IS. want dan wordt het in ieder geval weer een beetje normaler. hoop ik.

Nou bedankt voor jullie luisterend oor naar deze Walvis op het droge.

Groetjes,

Claudia
 
Klagen mag hier altijd, dus hopelijk heeft dat alleen al een beetje opgelucht. Als ik jouw verhaal zo'n beetje lees, is voor jou de overgang heel erg groot tussen heel erg druk zijn met andere dingen en ineens "rust" en met de kwalen van de zwangerschap geconfronteerd worden. Dat is ook niet niets. Vind je het gek dat je lichaam moet ontstressen. Mijn verloskundige vertelde ook al dat je hormonen extra op gaan spelen en voor hele sterke emoties kunnen zorgen als je erg druk bent geweest en extra moe bent. Als je dan ook al niet goed slaapt... Kortom, het is waarschijnlijk heel normaal hoe je je voelt, dus probeer het toch maar over je heen te laten komen. Janken mag daarbij best en er hoeft helemaal geen "geldige" reden voor te zijn hoor. Give yourself a break, zou ik zeggen. Je hebt al hard gewerkt aan het laten groeien van het kind, dus gun jezelf een beetje rust... Sterkte!
Monika
 
Hoi Claudia,

Ik sluit me aan bij Monika: je hebt het zo druk gehad en nu ineens heb je niks meer om handen. Je weet niet meer wat je met jezelf en àl die tijd aan moet en dan ook nog het nieuws dat Frummel groot is en het pijn in je schaambeen bij het slapen (heel herkenbaar trouwens, het knakt bij mij bij elke draai alsof het gaat breken!)... Het is even niet makkelijk! Het laatste stukje van je zwangerschap is ook zo onzeker eigenlijk. Je weet dat het kindje bijna gaat komen, maar wanneer dan??? Het kan zo nog maar 6 weken duren bij jou, maar aan de andere kant kan het er morgen ook al zijn.
Probeer wat afleiding te zoeken overdag (wat met vriendinnen of familie afspreken, zou dat lukken?), maar ook je rust te nemen. Nu kan dat laatste namelijk nog.
Je mag legaal luieren nu, dus probeer het er toch maar een beetje van te nemen, want dit is de enige keer in je leven dat het kan! Bij een eventuele tweede is dat heel anders, geen ongestoorde dutjes, 's nachts toch je bed uit moeten omdat er eentje een nare droom heeft...
Nog even, meid, en dan hou je jullie Frummel in levende lijve vast en kan je je daar op storten. Nu is het stilte voor de storm!

Sterkte, Kaskes (moeder van een dochter van 3 1/2 en 37 wkn zwanger)
 
Terug
Bovenaan