eigenlijk heel gemeen maar toch denk ik het.......

[Anoniem]

hebben meer mensen dit, als je je kindje naar een ander brengt of hij/zij bij een ander is dan denk ik altijd oohhh ik   hoop dat het maar goed gaat, dat ze lief voor hem is,, dat ze het met elkaar kunnen vinden.

als dat dan het geval is en ik kom binnen en ik zie ze heerlijk knuffellen en lachen met elkara, dan denk ik, dit vind ik niet leuk, hij moet met mij knuffellen en lachen, ik ben zijn liefste.

raar gevoel is dat, ik wil wel dat hij het goed en leuk heeft maar niet te goed en leuk, of eigenlijk iwl ik dat ook wel, maar liever met mij......... naja volgens mij begrijpen jullie mijn twee strijd wel...

zijn er meer mensen die dit hebben

 

[Anoniem]

Ja natuurlijk ken ik die tweestrijd wel. Ik ben toch zijn moeder.
Wij zijn toch diegene die ze groot heeft laten groeien in je buik en die ze 9 maanden onder het hart gedragen hebben. Mag je dan de liefste voor hem zijn.
Ik geniet ook stiekem als hij zo vol liefde naar me kan kijken hoor.
Ik vind dat helemaal niet gek dat je dat zegt.

groetjes irene

 

[Anoniem]

Herkenbaar. maar wel lastig en gek eigenlijk he. Het is ook nooit goed....

 

[Anoniem]

ja, dat ken ik ook wel een beetje.... gek he? maar eigenlijk ook heel logisch...

 

[Anoniem]

Hmmm, moet toegeven: ook ik heb dat. Ik merkte het gisteren; hij ging voor het eerst naar mijn vriendin voor oppas (mijn schoonouders hadden een crematie) en ik had toch wel een beetje verwacht dat hij ietwat tegen zou stribbelen, maar hij gaf haar meteen de mooiste glimlach van die ochtend.  Ja, voelde me toen heel even gepasseerd. Alsof je elk moment ingewisseld kunt worden

 

[Anoniem]

nee,dat heb ik helemaal niet.ik ben juist heel blij als hij bij een ander lol heeft.geeft me toch meer lucht,zogezegd.ik zat echt in de rats toen boas de eerste keren naar oma ging,en was zo blij toen het zo goed ging.dat hij ging huilen als ik kwam nam ik voor lief.als hij maar niet huilt als ik er niet ben.vanaf september gaat boas naar het kinderdagverblijf en nu maar hopen dat het daar ook zo goed gaat.
groetjes karin

 

[Anoniem]

Natuurlijk....denk meteen: Blijf  van mijn kind af...puur gevoelsmatig en ik kan dat ook wel relativeren, maar dat is de eerste reactie van mijn lijf en mijn hersenen...zal wel iets biologisch zijn...uit de oertijd

Groetjes Yvonne

 

[Anoniem]

Heel soms heb ik dat. Met name bij oma (schoonmoeder), want die duikt altijd bovenop hem. En ik vind dat anderen bij haar in huis (opa, tante, oom) ook de kans moeten hebben om met Quinn iets te doen. Maar als ze dan samen lol hebben dan vind ik dat evengoed wel leuk. Als Quinn het naar zijn zin heeft met anderen dan vind ik dat prima. Kan er erg van genieten als hij ligt te schaterlachen of  gekke geluiden  maakt. En of dat nu bij mij is of bij iemand anders, maakt me niet veel uit eigenlijk.