A
Anoniem
Guest
Gister schreef ik nog heel enthousiast dat ik nog steeds niet ongesteld was en dat ik ook nog niets voelde, en dat het eigelijk al heel vertrouwd voelde om niet meer ongi te zijn en het idee van zwanger zijn al helemaal gewend was.
Maar nu is het gister avond toch weer mis gegaan. Ik had het net aan mijn moeder verteld en moest naar het toilette, daar schrok ik me dood!! op eens uit het nix toch op eens die hele donkere afschijding die ik altijd krijg voor ik ongi wordt!!!!! Flink balen natuurlijk.
Vanmorgen meteen de ha gebeld want de afschijding was weer weg! De ass. zei dat ik maar gewoon af moest wachten en dat ik pas over TWEE WEKEN kon testen!!!!!!!?????????? Lekker antwoord zeg het liefst had ik natuurlijk gehoord dat ik ge lijk door moest naar de gyn om te kijken wat er aan de hand was ( ben vorige maand voor het eerst bij de gyn geweest)
Ik voel me ontzettend broerd en nu pas begint langzaam tot me door te dringen wat er allemaal weer gebeurt en wat voor grote teleurstelling we nu weer moeten verwerken.
Ik vind het steeds zwaarder worden hoe langer je bezig bent ( nu ronde 10 ) hoe moeilijker ik het vind om aan het einde van de maand weer ongesteld te worden. Je gaat je gewoon af vragen of het wel voor ons is weg gelegd om kinderen te krijgen en wat er toch aan de hand is waardoor het niet lukt. Ik kan me er nu ook niet toe zetten om mijn nieuwe ovluatie te berekenen en me klaar te meken voor ronde 11 mischien komt dat volgende week wel weer als de datum weer in de buurt komt maar nu ffe niet.
natasjha
Maar nu is het gister avond toch weer mis gegaan. Ik had het net aan mijn moeder verteld en moest naar het toilette, daar schrok ik me dood!! op eens uit het nix toch op eens die hele donkere afschijding die ik altijd krijg voor ik ongi wordt!!!!! Flink balen natuurlijk.
Vanmorgen meteen de ha gebeld want de afschijding was weer weg! De ass. zei dat ik maar gewoon af moest wachten en dat ik pas over TWEE WEKEN kon testen!!!!!!!?????????? Lekker antwoord zeg het liefst had ik natuurlijk gehoord dat ik ge lijk door moest naar de gyn om te kijken wat er aan de hand was ( ben vorige maand voor het eerst bij de gyn geweest)
Ik voel me ontzettend broerd en nu pas begint langzaam tot me door te dringen wat er allemaal weer gebeurt en wat voor grote teleurstelling we nu weer moeten verwerken.
Ik vind het steeds zwaarder worden hoe langer je bezig bent ( nu ronde 10 ) hoe moeilijker ik het vind om aan het einde van de maand weer ongesteld te worden. Je gaat je gewoon af vragen of het wel voor ons is weg gelegd om kinderen te krijgen en wat er toch aan de hand is waardoor het niet lukt. Ik kan me er nu ook niet toe zetten om mijn nieuwe ovluatie te berekenen en me klaar te meken voor ronde 11 mischien komt dat volgende week wel weer als de datum weer in de buurt komt maar nu ffe niet.
natasjha