eindelijk na bijna 40 weken zwangerschap
ben ik op 23 oktober om half 12 's nachts
mama geworden van
Leah Elisabeth en Dean Wietze.
he he meiden.
ik heb nu eindelijk tijd om te mailen.
wij zijn donderdag na een dag van weeen opwekken van 7 uur tot 17.00 uur en alleen maar 1 cm ontsluiting die ik al vanaf dinsdag de 21 had. daarna na huis dat wilde ik zelf ik wilde graag mij oude zoon ook nog even zien en ik had totaal geen zin om in het ziekenhuis te blijven, ze hadden het heel druk met bevallingen en ik voelde me eigenlijk een beetje te veel daar, ook omdat er bij mij helemaal niets gebeurde, nou ja wel weeen maar niet zo erg dat ik dacht dat ik daar zou moeten blijven. we zijn om half 6 naar huis gegaan, 5 minuten in de aute vanaf het zieken huis. thuis ben ik naar boven gegaan en heb heerlijk gedoucht en toen ik beneden kwam zei ik al dat ik de weeen krachtiger vond worden. we zijn toch terug gegaan om kwart over 6 toen we daar kwamen en ze inwendig gingen voelen had ik 8 cm ontsluiting. ik moest direct door naar een verloskamer was 1 vrouw net was bevallen, t werd snel schoongemaakt, ik lag op de gang mijn weeen weg te puffen, toen we binnen kwamen zag mijn man dat de placenta van de vrouw voor me nog in een zak zat, die moesten ze nog achter haar aan brengen.
ze hebben de vliezen gebroken maar en om 8 uur begon ik pers weeen te krijgen. ik heb in alle standen gezeten gelegen gestaan, maar de kinderen wilde niet verder de baarmoederhals inzakken. ik heb uit eindelijk tot 1o over half 11 geperst toen de gynaecoloog eindelijk besloot nadat hij was uitgekafferd door mij, dat hij ziujn beroep niet mocht uitoefenen en dat mijn lijf niet meer wilde, dat hij zich moest schamen om vrouwen zo lang te laten ploeteren, dar het toch een spoed keizersnee werd. mijn held van de dag was de anastesist , of weet ik hoe de ruggenprikkenzetter heet, maar mijn hemel wat heerlijk!!!!!!!!!!!!!! ik heb hem de hemel in geprezen. daarna de keizersnee waar mijn man bij was, (hij is geen held met bloed en valt normaal flauw bij een prikje. maar hij zat erbij heel dapper) om half 12 's nachts zijn de kids geboren 1 minuut na elkaar. en toen ging iedereen achter de kids aan. en was ik alleen met de rest van de ok die me dicht zou maken.
ik heb gevraagd of mijn held van de dag even bij me wou komen om mijn hand vast te houden want ik vond het doodeng. dar gerommel in je lijf je voelt dat ze in je buik graaien maar het doe geen pijn . heel eng is dat.
maar goed.
het gaat goed met de kinderen we hebben 4 dagen in het ziekenhuis gelegen, en zijn maandag thuis gekomen. de eerst nacht was echt weer even aanpoten en doorbijten. we zijn het echt niet meer gewend om 's nachts eruit te moeten. onze docht had ook nog eens last van darm krampen en heeft 4 uur liggen huilen afgewisseld met niet huilen omdat ik mijn pink in haar mondje had. maar vanacht ging het al een stuk beter.
ze drinken goed, poepen goed en plassen goed. redelijk op de tijden die horen nu nog om de 3 uur.
ik laat gauw nog van mijn horen.
xxxxxxxxx martina
ben ik op 23 oktober om half 12 's nachts
mama geworden van
Leah Elisabeth en Dean Wietze.
he he meiden.
ik heb nu eindelijk tijd om te mailen.
wij zijn donderdag na een dag van weeen opwekken van 7 uur tot 17.00 uur en alleen maar 1 cm ontsluiting die ik al vanaf dinsdag de 21 had. daarna na huis dat wilde ik zelf ik wilde graag mij oude zoon ook nog even zien en ik had totaal geen zin om in het ziekenhuis te blijven, ze hadden het heel druk met bevallingen en ik voelde me eigenlijk een beetje te veel daar, ook omdat er bij mij helemaal niets gebeurde, nou ja wel weeen maar niet zo erg dat ik dacht dat ik daar zou moeten blijven. we zijn om half 6 naar huis gegaan, 5 minuten in de aute vanaf het zieken huis. thuis ben ik naar boven gegaan en heb heerlijk gedoucht en toen ik beneden kwam zei ik al dat ik de weeen krachtiger vond worden. we zijn toch terug gegaan om kwart over 6 toen we daar kwamen en ze inwendig gingen voelen had ik 8 cm ontsluiting. ik moest direct door naar een verloskamer was 1 vrouw net was bevallen, t werd snel schoongemaakt, ik lag op de gang mijn weeen weg te puffen, toen we binnen kwamen zag mijn man dat de placenta van de vrouw voor me nog in een zak zat, die moesten ze nog achter haar aan brengen.
ze hebben de vliezen gebroken maar en om 8 uur begon ik pers weeen te krijgen. ik heb in alle standen gezeten gelegen gestaan, maar de kinderen wilde niet verder de baarmoederhals inzakken. ik heb uit eindelijk tot 1o over half 11 geperst toen de gynaecoloog eindelijk besloot nadat hij was uitgekafferd door mij, dat hij ziujn beroep niet mocht uitoefenen en dat mijn lijf niet meer wilde, dat hij zich moest schamen om vrouwen zo lang te laten ploeteren, dar het toch een spoed keizersnee werd. mijn held van de dag was de anastesist , of weet ik hoe de ruggenprikkenzetter heet, maar mijn hemel wat heerlijk!!!!!!!!!!!!!! ik heb hem de hemel in geprezen. daarna de keizersnee waar mijn man bij was, (hij is geen held met bloed en valt normaal flauw bij een prikje. maar hij zat erbij heel dapper) om half 12 's nachts zijn de kids geboren 1 minuut na elkaar. en toen ging iedereen achter de kids aan. en was ik alleen met de rest van de ok die me dicht zou maken.
ik heb gevraagd of mijn held van de dag even bij me wou komen om mijn hand vast te houden want ik vond het doodeng. dar gerommel in je lijf je voelt dat ze in je buik graaien maar het doe geen pijn . heel eng is dat.
maar goed.
het gaat goed met de kinderen we hebben 4 dagen in het ziekenhuis gelegen, en zijn maandag thuis gekomen. de eerst nacht was echt weer even aanpoten en doorbijten. we zijn het echt niet meer gewend om 's nachts eruit te moeten. onze docht had ook nog eens last van darm krampen en heeft 4 uur liggen huilen afgewisseld met niet huilen omdat ik mijn pink in haar mondje had. maar vanacht ging het al een stuk beter.
ze drinken goed, poepen goed en plassen goed. redelijk op de tijden die horen nu nog om de 3 uur.
ik laat gauw nog van mijn horen.
xxxxxxxxx martina