Hallo allemaal,
Ik ben vandaag weer bij de gyn geweest en ....poeh....waar een betere plek te vinden als hier....even heerlijk je hartje luchten. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik ook al weer een aardig tijdje mee lees hier op het forum, maar ik eigenlijk nog nooit mijn verhaal heb gedaan.......
Ik heb over mezelf goed nieuws gekregen....ben nu 1 maand aan de glomid en heb een mooie cyclus gehad van 30 dagen ipv normaal meestal 50 dagen dus das best goed! Tevens heb ik nu 2 maanden bloed moeten laten prikken, om te kijken of ik een eisprong heb gehad. De gyn had wat dat betreft heel goed nieuws, want alles is prima in orde. Een overduidelijke prachtige eisprong! Dus wat wil je nog meer....
Ik was zo blij dat te horen, maar ben aan de andere kant zo verdrietig, want er is ons ook verteld, dat met de kwaliteit van het zaad van mijn man het niet mogelijk is om op een natuurlijke manier zwanger te raken (3 miljoen goede met een bewegelijkheid van 50%????).Dat was in 1x een hele grote klap in het gezicht, maar na 2 jaar proberen, houdt je er toch wel rekening mee, maar oh oh wat doet het dan toch pijn. Ook wordt op het moment de hele hormoonhuishouding van mijn man onderzocht, omdat het kan zijn dat hij een vorm van diabetes heeft. Dit kan er dus allemaal mee te maken hebben.
Dit zal voor velen zo herkenbaar zijn. Dit rot gevoel en het verdriet!!!
De gyn heeft ons verteld dat IUI geen optie zal zijn en we dus waarschijnlijk zijn aangewezen op IVF, maar er komt dan ineens zoveel informatie, dat ik nu best met veel vragen zit. Wat is nu precies het verschil en wat staat ons allemaal te wachten??
Mijn man en ik willen niet meer wachten totdat we in sept.terug moeten naar de euroloog, want ook daar was niets te vinden bij mijn man. Het enige wat hij heeft gezegd, is dat mijn man met roken moet stoppen. Dit heeft hij gedaan, hij is nu al weer 2 maanden gestopt, maar het schijnt pas na 3 maanden uit je systeem te zijn, Maar lijkt mij sterk, dat het dan ineens zal verbeteren????
We willen verder, dat is 1 ding wat zeker is en niet langer wachten!!
De gyn (niet mijn eigen, want deze is met vakantie) heeft ons geadviseerd, om verder te gaan en ons gezegd dat we naar een androloog moeten gaan voor de vruchtbaarheid van mijn man.
Jee meiden...sorry, ik geloof dat ik nu wel het hele forum kan voltypen, maar dat wil en kan ik jullie niet aandoen.
Duidelijk mag zijn, dat ik het erg fijn vindt dat ik mijn hartje hier kan luchten, omdat velen van jullie in het zelfde schuitje zitten.
Meiden alvast bedankt voor het luisterend oor en laten we elkaar vooral blijven steunen!
Liefs,
Famke
Ik ben vandaag weer bij de gyn geweest en ....poeh....waar een betere plek te vinden als hier....even heerlijk je hartje luchten. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik ook al weer een aardig tijdje mee lees hier op het forum, maar ik eigenlijk nog nooit mijn verhaal heb gedaan.......
Ik heb over mezelf goed nieuws gekregen....ben nu 1 maand aan de glomid en heb een mooie cyclus gehad van 30 dagen ipv normaal meestal 50 dagen dus das best goed! Tevens heb ik nu 2 maanden bloed moeten laten prikken, om te kijken of ik een eisprong heb gehad. De gyn had wat dat betreft heel goed nieuws, want alles is prima in orde. Een overduidelijke prachtige eisprong! Dus wat wil je nog meer....
Ik was zo blij dat te horen, maar ben aan de andere kant zo verdrietig, want er is ons ook verteld, dat met de kwaliteit van het zaad van mijn man het niet mogelijk is om op een natuurlijke manier zwanger te raken (3 miljoen goede met een bewegelijkheid van 50%????).Dat was in 1x een hele grote klap in het gezicht, maar na 2 jaar proberen, houdt je er toch wel rekening mee, maar oh oh wat doet het dan toch pijn. Ook wordt op het moment de hele hormoonhuishouding van mijn man onderzocht, omdat het kan zijn dat hij een vorm van diabetes heeft. Dit kan er dus allemaal mee te maken hebben.
Dit zal voor velen zo herkenbaar zijn. Dit rot gevoel en het verdriet!!!
De gyn heeft ons verteld dat IUI geen optie zal zijn en we dus waarschijnlijk zijn aangewezen op IVF, maar er komt dan ineens zoveel informatie, dat ik nu best met veel vragen zit. Wat is nu precies het verschil en wat staat ons allemaal te wachten??
Mijn man en ik willen niet meer wachten totdat we in sept.terug moeten naar de euroloog, want ook daar was niets te vinden bij mijn man. Het enige wat hij heeft gezegd, is dat mijn man met roken moet stoppen. Dit heeft hij gedaan, hij is nu al weer 2 maanden gestopt, maar het schijnt pas na 3 maanden uit je systeem te zijn, Maar lijkt mij sterk, dat het dan ineens zal verbeteren????
We willen verder, dat is 1 ding wat zeker is en niet langer wachten!!
De gyn (niet mijn eigen, want deze is met vakantie) heeft ons geadviseerd, om verder te gaan en ons gezegd dat we naar een androloog moeten gaan voor de vruchtbaarheid van mijn man.
Jee meiden...sorry, ik geloof dat ik nu wel het hele forum kan voltypen, maar dat wil en kan ik jullie niet aandoen.
Duidelijk mag zijn, dat ik het erg fijn vindt dat ik mijn hartje hier kan luchten, omdat velen van jullie in het zelfde schuitje zitten.
Meiden alvast bedankt voor het luisterend oor en laten we elkaar vooral blijven steunen!
Liefs,
Famke