Sinds 2004 is er bij mij uitgekomen dat ik een schildklierziekte heb met wat nare bijwerkingen.
Hier ben ik voor behandeld maar wanneer ik zwanger zou zijn moest ik weer terug naar de internist.
Hier ben ik geweest toen ik 7 weken zwanger was, medicatie opgehoogt, bloedprikken en over 6 weken weer terug komen...Na 6 weken zou ik dan wel horen of ik een medische indicatie heb of dat ik naar een verloskundige kan...
Helaas mocht ik niet bellen voor de uitslag zodat ik alvast wat afspraken kon maken...
Dus met veel moeite de 6 weken afgewacht.
Afgelopen donderdag eindelijk weer naar de internist, en met 5 minuten zowat al weer buiten gezet, dit ging niet door natuurlijk...ik zit al 6 weken op die afspraak te wachten en hij raffelt het even fijn af...
Maar goed, mijn antistoffen in mijn bloed waren aan de hoge kant, iets wat nu nog geen kwaad kan maar voor de zekerheid toch doorgestuurd naar de gynaecoloog.
Na wat boze blikken van mijn kant een afspraak kunnen regelen voor de dag erna.
Dus vrijdag morgen om 10 uur in het ziekenhuis.
Eindelijk onze echo!!!!!!!!!!!!!!!
Joehoe, onze erwt zwom er vrolijk op los.
En omdat wij wel graag de combinatietest wilden moest dat eigenlijk dezelfde dag nog gebeuren, dus smiddags om 17.00 uur weer een echo, waar we mooie foto's van hebben.
De kleine kon maar moeilijk stilliggen en de gynaecoloog vond hem maar een boefje...(schattig
)
Maagje, blaasje, 2 benen en 2 armen (incl. 5 vingertjes, al heel goed kunnen zien), bovenkaak en onderkaak, neusje, ruggewerveltjes helemaal intact...voor zover we nu kunnen zien helemaal compleet. En aan de nekplooi was ook niets afwijkends te zien!
Maar goed, ik mag van de gynaecoloog naar de verloskundige, wordt regelmatig gecontroleerd d.m.v. lab en in de 26e week moet ik weer retour.
Maandag gelijk de verloskundige bellen en kraamzorg e.d. regelen...
Ik ben zo blijk en opgelucht dat ik de kleine eindelijk heb kunnen zien, voelt een heel stuk echter zo.
Sorry voor het lange verhaal maar zoals jullie hopenlijk kunnen begrijpen ben ik erg enthousiast hierover..
Liefs
Linda
13 + 3
Hier ben ik voor behandeld maar wanneer ik zwanger zou zijn moest ik weer terug naar de internist.
Hier ben ik geweest toen ik 7 weken zwanger was, medicatie opgehoogt, bloedprikken en over 6 weken weer terug komen...Na 6 weken zou ik dan wel horen of ik een medische indicatie heb of dat ik naar een verloskundige kan...
Helaas mocht ik niet bellen voor de uitslag zodat ik alvast wat afspraken kon maken...
Dus met veel moeite de 6 weken afgewacht.
Afgelopen donderdag eindelijk weer naar de internist, en met 5 minuten zowat al weer buiten gezet, dit ging niet door natuurlijk...ik zit al 6 weken op die afspraak te wachten en hij raffelt het even fijn af...
Maar goed, mijn antistoffen in mijn bloed waren aan de hoge kant, iets wat nu nog geen kwaad kan maar voor de zekerheid toch doorgestuurd naar de gynaecoloog.
Na wat boze blikken van mijn kant een afspraak kunnen regelen voor de dag erna.
Dus vrijdag morgen om 10 uur in het ziekenhuis.
Eindelijk onze echo!!!!!!!!!!!!!!!
Joehoe, onze erwt zwom er vrolijk op los.
En omdat wij wel graag de combinatietest wilden moest dat eigenlijk dezelfde dag nog gebeuren, dus smiddags om 17.00 uur weer een echo, waar we mooie foto's van hebben.
De kleine kon maar moeilijk stilliggen en de gynaecoloog vond hem maar een boefje...(schattig
Maagje, blaasje, 2 benen en 2 armen (incl. 5 vingertjes, al heel goed kunnen zien), bovenkaak en onderkaak, neusje, ruggewerveltjes helemaal intact...voor zover we nu kunnen zien helemaal compleet. En aan de nekplooi was ook niets afwijkends te zien!
Maar goed, ik mag van de gynaecoloog naar de verloskundige, wordt regelmatig gecontroleerd d.m.v. lab en in de 26e week moet ik weer retour.
Maandag gelijk de verloskundige bellen en kraamzorg e.d. regelen...
Ik ben zo blijk en opgelucht dat ik de kleine eindelijk heb kunnen zien, voelt een heel stuk echter zo.
Sorry voor het lange verhaal maar zoals jullie hopenlijk kunnen begrijpen ben ik erg enthousiast hierover..
Liefs
Linda
13 + 3