Zo, moet het even kwijt en aangezien in FB niet altijd even goed vertrouw wat betreft privacy, plaats ik het maar hier, kan ik het even van me afschrijven.
Ik werk dit schooljaar op de andere locatie van onze school. Deze locatie was tot het jaar daarvoor een op zichzelf staande school die moest fuseren wegens te weinig leerlingen. We pasten niet in een gebouw (het gebouw waar ik werkte) dus werd de school die erbij kwam de andere locatie. Daar werk ik met een locatieleider en nog 2 andere leerkrachten, alleen de groepen 7 en 8 zitten daar.
Het hele schooljaar geven de collega's en locatieleider van de school daar (die dus in hun oude vertrouwde gebouw bleven) mij het het gevoel niet gewaardeerd te worden. Enkele voorbeelden waar dat uit bleek voor mij en nog een collega die kwam invallen dit jaar (en hetzelfde ervaart):
- geen uitleg over het gebouw en geen rondleiding wat waar ligt toen we kwamen werken op hun locatie
- Telkens aangesproken worden op het gedrag van 'onze' kinderen (die dus van het hoofdgebouw kwamen) wat niet door de beugel kon volgens hen
- We moesten onze kinderen meer in de hand houden
- als enige (samen met mijn nieuwe collega) niet uitgenodigd worden voor de vrijdagmiddagborrel, terwijl de collega's van de oude school binnen kwamen druppelen op hun vertrouwde stek
- aangesproken worden dat onze lokalen een rommel waren, dat zij toch echt wel netter zijn
- met kamp worden de ene collega's (van de oude school) bedankt met een grote bos bloemen voor hun inzet met kamp, wij staan erbij en krijgen niets....
en ga zo maar door...
Ongeacht of dit nu bewust is of niet, continu worden er steken onder water gegeven, of ik vat ze zo op onder invloed van hormonen ;-) wat natuurlijk ook kan.
Vanmiddag was de maat echt vol: mijn laatste dag op die locatie (hoera) en weer zo'n borrel voor oudcollega's die nu in het hoofdgebouw werken en weer niet uitgenodigd worden.... Ik was en ben er klaar mee! Ik dacht het nog wel uit te zingen en wil niet als klager overkomen dus de directeur (interim die nu weggaat) weet van niets ( behalve dat ik halverwege het jaar wel wat heb laten horen en er nog een gesprek zou volgen wat niet heeft plaats gevonden).
Pffff, ben er zo klaar mee! Het is vast een vaag (en lang ;-) )verhaal, maar het lucht wel even op het van me afgeschreven te hebben. Volgende week alleen nog het afscheid met mijn duo van onze groep 8 en dan nog 1 dag werken in het hoofdgebouw (zelf geregeld) zodat ik met mijn leuke collega's mijn werkjaar kan afsluiten.
Wie nu nog meeleest, bedankt, zal vast onsamenhangend zijn ;-) Ik ga met de voetjes omhoog!
Ik werk dit schooljaar op de andere locatie van onze school. Deze locatie was tot het jaar daarvoor een op zichzelf staande school die moest fuseren wegens te weinig leerlingen. We pasten niet in een gebouw (het gebouw waar ik werkte) dus werd de school die erbij kwam de andere locatie. Daar werk ik met een locatieleider en nog 2 andere leerkrachten, alleen de groepen 7 en 8 zitten daar.
Het hele schooljaar geven de collega's en locatieleider van de school daar (die dus in hun oude vertrouwde gebouw bleven) mij het het gevoel niet gewaardeerd te worden. Enkele voorbeelden waar dat uit bleek voor mij en nog een collega die kwam invallen dit jaar (en hetzelfde ervaart):
- geen uitleg over het gebouw en geen rondleiding wat waar ligt toen we kwamen werken op hun locatie
- Telkens aangesproken worden op het gedrag van 'onze' kinderen (die dus van het hoofdgebouw kwamen) wat niet door de beugel kon volgens hen
- We moesten onze kinderen meer in de hand houden
- als enige (samen met mijn nieuwe collega) niet uitgenodigd worden voor de vrijdagmiddagborrel, terwijl de collega's van de oude school binnen kwamen druppelen op hun vertrouwde stek
- aangesproken worden dat onze lokalen een rommel waren, dat zij toch echt wel netter zijn
- met kamp worden de ene collega's (van de oude school) bedankt met een grote bos bloemen voor hun inzet met kamp, wij staan erbij en krijgen niets....
en ga zo maar door...
Ongeacht of dit nu bewust is of niet, continu worden er steken onder water gegeven, of ik vat ze zo op onder invloed van hormonen ;-) wat natuurlijk ook kan.
Vanmiddag was de maat echt vol: mijn laatste dag op die locatie (hoera) en weer zo'n borrel voor oudcollega's die nu in het hoofdgebouw werken en weer niet uitgenodigd worden.... Ik was en ben er klaar mee! Ik dacht het nog wel uit te zingen en wil niet als klager overkomen dus de directeur (interim die nu weggaat) weet van niets ( behalve dat ik halverwege het jaar wel wat heb laten horen en er nog een gesprek zou volgen wat niet heeft plaats gevonden).
Pffff, ben er zo klaar mee! Het is vast een vaag (en lang ;-) )verhaal, maar het lucht wel even op het van me afgeschreven te hebben. Volgende week alleen nog het afscheid met mijn duo van onze groep 8 en dan nog 1 dag werken in het hoofdgebouw (zelf geregeld) zodat ik met mijn leuke collega's mijn werkjaar kan afsluiten.
Wie nu nog meeleest, bedankt, zal vast onsamenhangend zijn ;-) Ik ga met de voetjes omhoog!