Eindelijk zwanger... voor de laatste keer

A

Anoniem

Guest
Voor het blad KINDEREN (onderdeel van Jonge Gezinnen) ben ik bezig met een verhaal dat als thema heeft Je laatste zwangerschap. Ik wil enkele zwangere vrouwen interviewen, die weten dat deze zwangerschap de laatste is, om verschillende redenen. Ik zoek ook een (aanstaande) moeder die het medische circuit in is geweest om zwanger te worden en weet dat ze dat niet nog een keer zal doen. Ook al had ze eigenlijk best nog meer kinderen gewild. Hoe beleef je deze zwangerschap? Geniet je met volle teugen of voel je ook iets van spijt, omdat het de laatste keer is? Het maakt niet uit of het nou de eerste keer is dat je zwanger bent, of je al een of meer hummeltjes hebt rondlopen.
Mocht je willen meewerken aan mijn artikel, kun je je verhaal en een foto van jezelf mailen naar info@irmaschrijft.nl. Ik neem dan mogelijk contact met je op voor een telefonisch interview. Een professionele fotograaf zet je op de foto in een fotostudio, waarschijnlijk in Amsterdam.

Groetjes, Irma

Irma Ooijevaar
Freelance journalist
 
Uhmmmm sorry hoor, maar vind je het niet een beetje raar om zo'n stukje HIER te posten.

De dames hier zijn NIET zwanger en hebben allemaal moeite om zwanger te  raken, om verschillende redenen. Wij moeten er  ALLES aan doen om ook zwanger te mogen worden.

Dus waarom ga je niet naar het zwanger zijn forum, daar ben je iets meer op z'n plaats met deze vraag.
 
Kun je niet lezen, de meeste hier hebben heel veel moeite met zwanger worden! Sommige zullen mischien nooit kinderen krijgen laten we hopen dat het hier iedereen gegunt is!! Ik vind dit erg gevoelloos!!!!!!!!!!        


ZEER DOMME FOUT

cora
 
Ik heb eens rond gekeken of je op het "zwanger zijn" forums ook een stukje hebt gepost, en op geen van allen zie ik dit stukje staan.

Dus WAAROM alleen hier, als ik vragen mag?

Waarschijnlijk krijgen we toch geen reactie terug van deze dame.
 
Hallo,

Dit stukje is wel degelijk op andere zwanger forums geplaatst. Ik kan me aan de ene kant goed voorstellen dat dit stukje voor jullie misplaatst voelt, maar er zijn er hier toch ook meiden die gelukkig wel zwanger zijn geworden na een lang medisch verhaal (en die hier nog steeds meelezen). En voor wie al duidelijk is dat het ook de laatste zw.schap  is. Ik denk dat deze journaliste naar die mensen op zoek ik als ik haar verhaal goed lees. Ze bedoelt het volgens mij helemaal niet verkeerd.

Liefs, Mimi
 
Volgens mij bedoelt ze het ook helemaal niet verkeerd.
Als je goed leest wil ze ook weten over moeders die het medische cicuit in zijn geweest en de zwangere mama's lezen hier ook nog mee.
 
Tja, ze zal het vast niet verkeerd bedoelen maar ze is wel degelijk op zoek naar ZWANGERE vrouwen. En die schrijven over het algemeen niet meer hier. Er zullen vast zwangere vrouwen zijn op  het zwanger zijn forum die in de MM hebben gezeten. Lijkt het mij toch handiger als ze daar zou zoeken.

groetjes Belle

ik ben wel benieuw wat ze er zelf van vindt.........

 
Beste  forumleden,

om te beginnen wil ik mijn excuses aanbieden aan de mensen die zich gekwetst  voelen door bovenstaand oproepje. Ik begrijp dat velen van jullie een lange weg moeten gaan, die mogelijk nergens toe leidt. Juist daarom zou ik voor mijn artikel (drie interviews met zwangere vrouwen die weten dat dit hun laatste zwangerschap is) ook graag spreken met een moeder die deze weg heeft afgelegd en zwanger is geworden. Ik denk dat iemand die in de medische molen heeft gezeten, haar zwangerschap anders beleeft dan iemand die snel zwanger is geworden. Daarom verwacht ik ook dat de wetenschap dat er geen zwangerschap meer volgt (bijvoorbeeld omdat ze niet nog een keer het traject in wil of kan) óók andere gevoelens met zich meebrengt. In plaats van dat ik drie moeders interview die vertellen: 'Ik heb er straks twee (of drie, of vijf of acht) en vind mijn gezin wel compleet nu'.
Ik heb inderdaad ook verschillende oproepjes geplaatst bij de zwangerforums. Maar juist omdat ik verwacht dat vrouwen die hier lang lief en leed hebben gedeeld en uiteindelijk toch zwanger zijn geworden hier nog meekijken, heb ik besloten ook hier een oproepje te plaatsen. Nogmaals, ik vind het heel vervelend als ik lezeressen door mijn oproepje met de neus op de feiten heb gedrukt en daarmee verdriet heb gedaan. Ik hoop dat jullie door deze uitleg mijn bedoeling beter begrijpen.

Ik wens jullie allen veel sterkte en moed in dit zware traject.

Groet, Irma
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan