Elin waar ben je?hi,hi

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Elin,
Inderdaad speciaal dat je elkaar zo weer tegen komt.
Kon eerst ook niets vinden.
Hoe gaat het met jou?
Heb je het al een beetje een plekje kunnen geven?
Ben nog op controle bij de specialist geweest.
Heb de uitslag van het chromosoomonderzoek al en die was goed.
Aan de ene kant blij en aan de andere kant weten ze de oorzaak niet dus wel lastig.
Ben nu een beetje onzeker want als ik van mijn laatste cyclus uit moet gaan ben ik nu overtijd ga vrijdag maar testen.
Heb wel wat kwaaltjes gehad misselijk en heel moe maar vertrouw mijn lichaam niet meer.Maar voel me nu op het moe zijn na goed.
Ben jij ook nog moe?
Zou ik nu eindelijk geluk hebben?
Hoop dat het met jou goed gaat.
Liefs Pupke

 

[Elin83]

Hoi Pupke!

Ik ben al een tijdje niet online geweest, want heb twee daagjes in het ziekenhuis gelegen.
Ik had op 28 augustus mijn miskraam gehad en toen is ongeveer een week later het bloeden gestopt. Volgens de vk was mijn baarmoeder mooi schoon en hoefde ik verder niet naar het ziekenhuis. Op 11 september begon het echter weer te bloeden. Volgens de vk kon dit al mijn eerste menstruatie zijn, dus ik moest het even rustig afwachten. Het bloeden werd echter steeds erger en ik voelde me heel slapjes. Ook doordat ik bleef afvallen vanwege misselijkheid met eten.
Op 20 september vond manlief het lang genoeg duren. Toen hebben we weer de vk gebeld en die is langsgekomen. Ze heeft me meteen doorgestuurd naar de gynaecoloog. Mijn baarmoeder was op zich wel leeg, maar de baarmoedermond stond nog behoorlijk open. Ze hebben mijn bloed nagekeken en het hcg-gehalte was nog erg hoog. Dat verklaarde de misselijkheid. Ze vermoedde dat er toch nog resten zaten die op de echo niet goed te zien waren, dus moest ik alsnog gecuretteerd worden.
Er kwamen allerlei spoedoperaties tussendoor van mensen die motorongelukken hadden gehad etc, dus ik moest de hele dag wachten. Ben om 14.30 uur opgenomen in het ziekenhuis en ben pas om 21.30 uur geopereerd. Omdat het al zo laat was (ik kwam pas na 22.30 uur bij uit de narcose) moest ik een nachtje blijven.
Het was een nare ervaring, maar het bloeden is na de curettage wel eindelijk gestopt! Ze hadden nog een klein beetje weefsel gevonden dat er blijkbaar niet zelf uit kon komen.
Afgelopen dinsdag moest ik bloedprikken en komende woensdag word ik gebeld door de gynaecoloog over de uitslag. Mijn hcg moet nu flink gedaald zijn.
Het gaat nu wel redelijk goed met me. Ben minder huilerig (misschien ook wel doordat de hormonen wat minder zijn), maar inderdaad nog wel behoorlijk moe.
Een week na mijn miskraam kwam mijn schoonzusje erachter dat zij zwanger is... (Ze is nu acht weken en heeft vandaag de eerste echo) Dat was wel even slikken natuurlijk. Als alles goed was gegaan zou ik vandaag 13 weken zwanger zijn, dus het voelt zo dubbel allemaal. Ik ben hartstikke blij voor ze, maar toch doet het ook pijn. Ik voel me gewoon zo leeg...

Hoe is het nu met jou (zag dat je 23 sept al dit berichtje had geplaatst)? Heb je al getest?

Liefs Elin

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Elin,

Ik zie jou berichtje nu pas sorry!
Wat vervelend dat je als nog gecurreteerd moest worden!En dan ook nog moeten wachten.....
Dat lege gevoel had ik de eerste keer heel erg, was er zo verdrietig van!
Het moe zijn duurt ook wel even helaas.
Gelukkig zijn we weer even verder.
Dat van je hormonen herken ik wel daar wordt je af en toe niet vrolijk van.
Moeilijk dat je schoonzusje zwanger is je wilt wel blij zijn maar het doet ook pijn.......toch?
Onze tijd komt nog wel we moeten schijnbaar geduld hebben.
Mijn humeur is weer op en top ik ga volgende week met ovulatietesten weer spelen en mijn kans weer grijpen hi,hi wie weet misschien komt mijn verjaardagswens dan toch nog in vervulling.
Jullie ook fanatiek aan het klussen?
Of doe je het even rustig aan?

Liefs Pupke