elke avond drama

A

ANONYMOUS_USERNAME

OOOOOOOOO ik wordt gek...!
al weken lang is het hier elke avond drama. Eerst met onze jongste van 1. lag alleen maar te huilen. Dat gaat nu ineens beter.
Maar het grootste probleem is onze oudste van ruim 2 jaar.
Als hij in bed ligt MOET ik bij hem blijven. En dat duurt zo een uur.
Doe ik dat niet dan krijst hij alles bij elkaar. En wordt dus ook zijn broertje wakker...
Vervolgens sluip ik weg, maar vaak wordt hij vervolgens nog 2 x wakker. Volgens mij heeft hij dan gedroomt. Als hij rustig is moet ik dus WEER bij hem blijven. De laatste tijd wordt hij ook snachts wakker. Dan ben ik te me en ga ik de strijd niet aan. Dus bij ons in bed....
Het begin me op te brekekn. Heb het idee dat alles om hem draait en hij alles bepaald in huis. Ik heb dus echt geen moment meer voor mezelf. Ben zowel overdag als savonds en snachts met hem bezig. Dit komt mijn humeur niet ten goede. Ik ben dus steeds schagarijnig en de sfeer in huis wordt er niet leuker op.
Wie heeft er tips???????
 
Hey,
Overdag is het hier soms ook een en al strijd hoor met Lieve..Maar de nachten eigenlijk nooit...ken ik dus helemaal niet..Ook niet van de oudste twee hier.,
Lieve heeft dus overdag ook zo haar momenten..vreselijk..Voel me dan echt een vervelende moeder..maarja, ik moet wel..Als ik haar haar gang laat gaan heb ik niets meer te vertellen..
Ze heeft dan vaak een abonnement op de trap!!
Zit er soms wel drie keer per kwartier..maar ik hou vol!
En ja..het gaat echt weer over..gelukkig!!!
Gr Rina
 
Hallo,

Wat vervelend dat het zo gaat! Dat is zeker erg vermoeiend.
Toen Dylano in die fase zat hebben we de 10min regel ingelast.
Om de 10min gaan kijken, aai over de bol of kus op voorhoofd, maar absoluut nix zeggen. En zo iedere 10min terug gaan.. En dan zal hij het toch op moeten geven. Bij Dylano moesten we in totaal 3x terug, dus een half uur.. Valt best mee toch?? De volgende dag geen problemen meer gehad!

Succes ermee meid!

Liefs Deb.
 
Hoi!

Wij liggen ook iedere avond een half uur naast Isabelle voordat ze slaapt. We proberen er een zo min mogelijk probleem van te maken. We gaan de strijd niet aan van weglopen, dan raakt ze helemaal in paniek. Als we een beetje geluk hebben slaapt ze op 10 a 15 minuten. Ik denk maar zo: ooit zal het toch wel over gaan? Maar in jouw geval is het anders, want je bent er ook nog eens meerdere keren per avond en zo te lezen 's nachts ook nog mee bezig. Ik vind de tip van Debby wel een goede. Misschien moet je dat eens uitproberen?
Laatst was ik het ook beu dat we er steeds bij moeten liggen, maar toen vertelde de buurvrouw die nu drie grote meiden heeft (8,11, 13) dat de oudste het ook wel een jaar heeft gehad. Dus ik denk dat het toch normaal is en wel vaker voorkomt...! hihi

Groetjes Babybelle
 
Het is ook bij ons deels herkenbaar. Benthe gaat in eerste instantie wel goed naar bed, maar wordt regelmatig snachts wakker en is dan helemaal overstuur en wil dan niet meer in haar eigen bed slapen.

Zal wel een fase zijn denk ik, ze gaan nu toch meer dromen en zo, dus ik denk dat we met zn allen maar even door de zure appel heen moeten bijten!!

Succes er mee!!
 
Hi,

Hier geen eigen ervaringen, maar ik hoor het wel vaker bij kinderen van 2 tot 3 jaar. Iedereen lost het weer anders op. Ik las hier wel van iemand: geen drama van maken en ik denk dat dat wel belangrijk is. Ik snap dat je dit niet lang kunt vol houden, maar probeer er iets positiefs tegen over te zetten.

Bijv. dat hij, als hij alleen gaat slapen, een klein presentje krijgt? Of bijv. met een stickervel zoals je vaak ook ziet bij zindelijk worden? Wij hebben met dit soort acties al veel resultaat bereikt. Je zou kunnen beginnen met de eerste paar keer gelijk de volgende dag een cadeautje uitpakken (bij de zeemand hebben ze vaak hele leuke presentjes voor hele kleine prijsjes) en dan langzaam afbouwen?

Wij hebben dit met tandenpoetsen gedaan. Als het stickervel vol was, mocht hij zelf een cadeautje uitzoeken en dat heeft goed gewerkt.

In ieder geval sterkte.

Gr. Tamara.
 
Het erbij zitten tot ze slapen, dat herken ik nog wel van de oudste..alleen ben ik ook van mening dat ....klinkt misschien niet leuk...dat het toch wel iets is waar we/je zelf als ouder aan meewerkt...
Je doet het 1 keer...en dan nog eens en nog eens..en je kind wilt niet anders meer..Bij ons was het eerst vijf a tien minuutjes erbij zitten..maar later buitte ze dit uit, en werd het steeds langer..Even papa, even mama, en ze bleef maar wakker..Zo waren we na een paar weken wel 40 min tot een uur bezig..
We hebben toen op een gegeven moment gezegd dat we het niet meer deden, en dat ze nu zelf moest gaan slapen..[ we waren een weekendje weg, en zeiden dat we wanneer we weer thuis waren dit niet meer deden...]
Het was een paar dagen drama...maar we hebben volgehouden, en het was voorbij..Bij de andere twee kids zijn we er nooit meer aan begonnen.[ jammer voor hen..hihi]
Ik snap wel de reden waarom ''we'' het doen hoor..maar denk ook echt dat jij als ouder ook degene kunt zijn die er weer mee stopt!!
Helaas weet ik dit uit eigen ervaring...
Je moet er wel zelf achter kunnen staan..

Succes allemaal.
Gr Rina
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan