Na de vakantie moest onze zoon 5 jaar weer naar school. Hij had er super veel zin in.
Maar eenmaal in de klas en wanneer ik weg wou begon hij te huilen en zei hij dat hij buikpijn had.
Heb hem getroost en dan ging het weer goed. Dit deed hij iedere dag en ook vandaag weer. Vanmorgen door papa want ik moest werken.
Heb ook al gesprekken met hem gehad waarom hij buikpijn heeft en of er iets is gebeurd of gedaan. Maar der is verder niks.
Vandaag de juf gesproken en gevraagd of hun eens willen opletten.
Verder komt hij vrolijk uit school en is hij vrolijk en spontaan.
Ik krijg het er maar niet uit want vind het niet bij hem passen dat hij huilend achter mij aan komt in de gang.
Vnvnd rustige avond gehouden omdat het misschien wel kan zijn dat hij het druk heeft in zn hoofd. Door alle prikkels enz.
Miss herkend iemand dit?
Vind het zo moeilijk, word er zelf ook haast emo van
Maar eenmaal in de klas en wanneer ik weg wou begon hij te huilen en zei hij dat hij buikpijn had.
Heb hem getroost en dan ging het weer goed. Dit deed hij iedere dag en ook vandaag weer. Vanmorgen door papa want ik moest werken.
Heb ook al gesprekken met hem gehad waarom hij buikpijn heeft en of er iets is gebeurd of gedaan. Maar der is verder niks.
Vandaag de juf gesproken en gevraagd of hun eens willen opletten.
Verder komt hij vrolijk uit school en is hij vrolijk en spontaan.
Ik krijg het er maar niet uit want vind het niet bij hem passen dat hij huilend achter mij aan komt in de gang.
Vnvnd rustige avond gehouden omdat het misschien wel kan zijn dat hij het druk heeft in zn hoofd. Door alle prikkels enz.
Miss herkend iemand dit?
Vind het zo moeilijk, word er zelf ook haast emo van