Ik heb beide zwangerschappen ook medicatie geslikt tegen braken en tweede zwangerschap ook in het ziekenhuis gelegen wegens uitdroging. Wat ik je kan adviseren is heel goed na te denken of je binnenkort überhaupt wel kunt gaan werken. In de eerste zwangerschap was ik zo ontzettend ziek en heeft mijn lijf zo'n mega klap gehad, dat in eerste instantie op de bank zitten al te veel was voor mijn lijf. Toen het braken over was, ben ik soort van noodgedwongen rond week 22 weer gaan werken, door druk van mezelf én werkgevers, maar eigenlijk kon mijn lijf dat helemaal niet aan. Ik heb toen heel rustig moeten opbouwen en was blij dat ik uiteindelijk door omstandigheden (niet gezondheid deze keer) weer rond week 32 thuis kon gaan zitten, want dan kon ik het tenminste weer rustig aan doen.
In de tweede zwangerschap ben ik ook weer vrij vroeg aan de slag gegaan, toen was het overgeven door medicatie onder controle. Maar weer eigenlijk een paar weken te snel, ik had beter nog een week of 3 thuis kunnen blijven. Maar ja, weer voelde ik die druk - zowel vanuit mezelf als plichtsgevoel naar cliënten toe. Ik werk namelijk als logopedist, mentaal kan dit een zwaar beroep zijn met ieder half uur een ander persoon voor je, maar lichamelijk valt dat gelukkig reuze mee. Probeer eerst te kijken of je wat in het huishouden kunt opbouwen, en blijf goed naar je lichaam luisteren. Want het is echt vervelender om eerder te gaan werken en er dan achter te komen dat het eigenlijk niet gaat, dan dat je een paar weken extra rust pakt om je lichaam op te laden.