Hoi dames,
ik schrijf nu pas omdat het allemaal erg heftig is geweest. 1 maart is onze meid Emi om 21.25 uur geboren. We zijn woensdag 29 februari opgenomen in het ziekenhuis met langdurig gebroken vliezen. Terwijl ik de zondag nog in het ziekenhuis heb gelegen met weeen en continue natte onderbroeken. Werd zo naar huis gestuurd was afscheiding volgens hen zonder me na te kijken. Manlief en ik samen de woensdagnacht in het ziekenhuis doorgebracht. Om 8.10 uur werd gestart met infuus antibiotica en weeopwekkers. Deze sloegen vrijwel meteen aan en ik had al flinke weeen rond 9.00 uur die ochtend. De weeen werden snel heftiger en ik wilde perse zonder pijnstilling doorgaan. Tot ik rond 17.30 uur het echt niet meer uit kon houden en er nog geen pauze meer tussen de weeen zat. Had al vanaf 16.00 uur die heftige weeen en ik kon ze niet meer wegpuffen. Om 17.30 uur werd ik naar de Ok gereden voor een ruggenprik en om 19.30 uur waren we terug op de verloskamer. Ik had toen ik naar de OK ging pas 5 cm ontsluiting en bij terugkomst had ik er gelukkig al 10. Dus na een uur wachten kreeg ik persweeen en heb ik binnen 1 uur persen onze mooie dochter Emi op de wereld gezet. Ze is wel met de vacuumpomp geboren want het ging niet geheel vanzelf. Toen ik der haartjes boven mijn buik uit zag komen voelde ik me zo intens gelukkig en was alle ellende vergeten. Manlief heeft de navelstreng doorgeknipt en Emi lag heerlijk op mijn buik. Wat is ze mooi puntgaaf. Snel onze ouders, zus en broer gebeld. Ze kwamen met champagne. Wat hebben we genoten van onze familie en onze kleine meid. We zijn beide goed in de gaten gehouden ivm GBS en de kinderarts kwam zaterdag met het nieuws dat we naar huis mochten. Onze kraamhulp is echt super past perfect bij ons gezinnetje. Een heerlijke nuchtere normale dame die van aanpakken weet. En ook mij aanpakt. Mama is nogal eigenwijs wat rust betreft Ik loop liever rond dan dat ik lig maar Sandra dwingt me tot slapen. Onze kleine meid slaapt helaas geen enkele nacht door en laat mij elke nacht rondwandelen van 1 tot 7 uur. Morgen is de kraam helaas voor het laatst. Wat zal ik haar gaan missen. Ben moeten stoppen met borstvoeding. Emi moet niks van de borst hebben en spuugt de hele tijd mijn tepel uit. Dus nu over op de fles. Heb me hier erg schuldig over gevoeld maar ze heeft toch door het kolven de belangrijkste melk van mij binnen gekregen. Door het kolven wist ik ook vrij snel dat ik niet veel borstvoeding heb. Nou dames na dit lange verhaal ga ik snel effe tukkie doen voor Emi de volgende fles wilt hebben.
Degene die bevallen zijn een hele dikke proficiat en geniet met volle teugen van jullie kleine uk.
Degene die nog moeten bevallen geniet ook van elke laatste beweging van jullie kleintje geloof me dit ga je nog missen.
Heel veel liefs Peet en Emi
ik schrijf nu pas omdat het allemaal erg heftig is geweest. 1 maart is onze meid Emi om 21.25 uur geboren. We zijn woensdag 29 februari opgenomen in het ziekenhuis met langdurig gebroken vliezen. Terwijl ik de zondag nog in het ziekenhuis heb gelegen met weeen en continue natte onderbroeken. Werd zo naar huis gestuurd was afscheiding volgens hen zonder me na te kijken. Manlief en ik samen de woensdagnacht in het ziekenhuis doorgebracht. Om 8.10 uur werd gestart met infuus antibiotica en weeopwekkers. Deze sloegen vrijwel meteen aan en ik had al flinke weeen rond 9.00 uur die ochtend. De weeen werden snel heftiger en ik wilde perse zonder pijnstilling doorgaan. Tot ik rond 17.30 uur het echt niet meer uit kon houden en er nog geen pauze meer tussen de weeen zat. Had al vanaf 16.00 uur die heftige weeen en ik kon ze niet meer wegpuffen. Om 17.30 uur werd ik naar de Ok gereden voor een ruggenprik en om 19.30 uur waren we terug op de verloskamer. Ik had toen ik naar de OK ging pas 5 cm ontsluiting en bij terugkomst had ik er gelukkig al 10. Dus na een uur wachten kreeg ik persweeen en heb ik binnen 1 uur persen onze mooie dochter Emi op de wereld gezet. Ze is wel met de vacuumpomp geboren want het ging niet geheel vanzelf. Toen ik der haartjes boven mijn buik uit zag komen voelde ik me zo intens gelukkig en was alle ellende vergeten. Manlief heeft de navelstreng doorgeknipt en Emi lag heerlijk op mijn buik. Wat is ze mooi puntgaaf. Snel onze ouders, zus en broer gebeld. Ze kwamen met champagne. Wat hebben we genoten van onze familie en onze kleine meid. We zijn beide goed in de gaten gehouden ivm GBS en de kinderarts kwam zaterdag met het nieuws dat we naar huis mochten. Onze kraamhulp is echt super past perfect bij ons gezinnetje. Een heerlijke nuchtere normale dame die van aanpakken weet. En ook mij aanpakt. Mama is nogal eigenwijs wat rust betreft Ik loop liever rond dan dat ik lig maar Sandra dwingt me tot slapen. Onze kleine meid slaapt helaas geen enkele nacht door en laat mij elke nacht rondwandelen van 1 tot 7 uur. Morgen is de kraam helaas voor het laatst. Wat zal ik haar gaan missen. Ben moeten stoppen met borstvoeding. Emi moet niks van de borst hebben en spuugt de hele tijd mijn tepel uit. Dus nu over op de fles. Heb me hier erg schuldig over gevoeld maar ze heeft toch door het kolven de belangrijkste melk van mij binnen gekregen. Door het kolven wist ik ook vrij snel dat ik niet veel borstvoeding heb. Nou dames na dit lange verhaal ga ik snel effe tukkie doen voor Emi de volgende fles wilt hebben.
Degene die bevallen zijn een hele dikke proficiat en geniet met volle teugen van jullie kleine uk.
Degene die nog moeten bevallen geniet ook van elke laatste beweging van jullie kleintje geloof me dit ga je nog missen.
Heel veel liefs Peet en Emi