En daar zijn ze dan; hormonen!

Pfff.... Word soms best moe van mezelf, haha. Huilen om niks! En als de tranen er eenmaal zijn, krijg ik ze bijna niet meer weg. Vandaag uit het niets een dikke vette huilbui! Ook verschrikkelijk moe. Was gistermiddag vrij, plofte op de bank neer en werd pas wakker toen mijn vriend thuis kwam. Werken wordt ook steeds zwaarder. Gewoon geen fut en geen zin, terwijl ik altijd met plezier naar m'n werk ga!
Zo. Dit was weer even mijn klaagminuutje ;)
De kleintjes doen het trouwens erg goed! En heb soms het idee alsof ik ze voel bewegen?!? Of zijn dat m'n darmen? Geen idee hoe het moet voelen....

Liefs Anna xx
 
Erg heh, ik heb er ook zo ongelooflijk last van, en dan nog niet te bedenken over films, waar je je enorm kwaad en intens verdrietig over kan voelen.pfffffffffff!!!Ook uit het niets chago zijn, zodat iedereen het voelt......echt erg, ken mezelf niet meer terug:)1 ding is zeker over 5 maanden zijn we er hopelijk vanaf:)
 
Ik heb enorme stemmingswisselingen... Kan van t een op t andere moment strontchagrijnig zijn...
Heb t dan zelf gelukkig wel in de gaten en uit mijn nijdigheid dan maar niet aan mijn vriend, die snapt er anders ook niets van haha. Na een poosje is de bui voorbij en ben ik weer mezelf :) lastig hoor haha
 
Terug
Bovenaan