Hallo allemaal,
Na 3 jaar zelf proberen en medische molen hebben wij besloten ons op te geven voor adoptie. Als het dan toch niet allemaal vanzelf gaat, nou ja, waarom dan niet op die manier?
Dit klinkt alsof wij er erg luchtig over doen maar dat is niet zo hoor. Ikzelf heb altijd al gezegd dat het me niet uitmaakt of wij het kindje zelf hebben "gemaakt" of dat we het mogen ontvangen op een andere manier. Mijn man is nu ook " om".
We hebben er veel over gesproken en gaan nu dus van start. We mogen alles wat sneller doorlopen dan de meeste mensen omdat mijn man wat ouder is.
Tuurlijk moeten we nog wel echt afscheid nemen van het feit dat wij waarschijnlijk nooit een baby zullen opvoeden/grootbrengen, maar dat besef komt langzaam maar zeker.
Waarom zet ik dit hier allemaal neer? Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die er ook zo over denken.
Liefs
Joanna
Na 3 jaar zelf proberen en medische molen hebben wij besloten ons op te geven voor adoptie. Als het dan toch niet allemaal vanzelf gaat, nou ja, waarom dan niet op die manier?
Dit klinkt alsof wij er erg luchtig over doen maar dat is niet zo hoor. Ikzelf heb altijd al gezegd dat het me niet uitmaakt of wij het kindje zelf hebben "gemaakt" of dat we het mogen ontvangen op een andere manier. Mijn man is nu ook " om".
We hebben er veel over gesproken en gaan nu dus van start. We mogen alles wat sneller doorlopen dan de meeste mensen omdat mijn man wat ouder is.
Tuurlijk moeten we nog wel echt afscheid nemen van het feit dat wij waarschijnlijk nooit een baby zullen opvoeden/grootbrengen, maar dat besef komt langzaam maar zeker.
Waarom zet ik dit hier allemaal neer? Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die er ook zo over denken.
Liefs
Joanna