Ik zal me even voorstellen. Ik ben Sandra, 30 jaar.
Ongeveer 1,5 tot 2 jaar geleden was ik ook al op deze site aanwezig. Ik ben een tijdje 'weg' geweest omdat ik alle berichten van anderen niet meer aan kon. Het werd me te zwaar.
Helaas hebben we tot nu toe nog steeds geen kleintje of zijn we zwanger....
Na verscheidene onderzoeken is gebleken dat er bij mijn man geen enkele zaadcel aanwezig is. Dit was een erg grote klap voor ons. Vorig jaar juli heeft mijn man een TESE behandeling ondergaan als laatste strohalm zeg maar. Ook hier is niks uitgekomen. Inmiddels zijn we alweer bijna een jaar verder en hebben we ons enigzins berust in het feit dat wij samen nooit geen kinderen zullen krijgen. (Hoewel het moeilijk te verwerken blijft...)
Inmiddels zijn we zover dat we verder willen met KID. Donorzaad dus.
De toestemming uit Belgie hebben we inmiddels gekregen en dat betekent dus dat we ongeveer over 5 weken heen kunnnen voor onze eerste inseminatie.
Ik ben dus weer terug op dit forum om te lezen en m'n emoties enigzins kwijt te kunnen tijdens de behandelingen en wachtweken. Ik hoop op een beetje steun en zal ook proberen om jullie te 'steunen'.
We gaan beginnen met IUI.
Ik ga ook direct onder controle bij mijn nederlandse gyn. Voor de follikelmetingen.
Ik vind het erg spannend allemaal en ik hoop ook dat het niet maanden gaat duren voor we zwanger zijn.....Ik weet niet of ik dat geduld nog wel op kan brengen. Inmiddels zijn we 2 jaar en 9 maanden 'bezig'......
Groetjes Sandra
Ongeveer 1,5 tot 2 jaar geleden was ik ook al op deze site aanwezig. Ik ben een tijdje 'weg' geweest omdat ik alle berichten van anderen niet meer aan kon. Het werd me te zwaar.
Helaas hebben we tot nu toe nog steeds geen kleintje of zijn we zwanger....
Na verscheidene onderzoeken is gebleken dat er bij mijn man geen enkele zaadcel aanwezig is. Dit was een erg grote klap voor ons. Vorig jaar juli heeft mijn man een TESE behandeling ondergaan als laatste strohalm zeg maar. Ook hier is niks uitgekomen. Inmiddels zijn we alweer bijna een jaar verder en hebben we ons enigzins berust in het feit dat wij samen nooit geen kinderen zullen krijgen. (Hoewel het moeilijk te verwerken blijft...)
Inmiddels zijn we zover dat we verder willen met KID. Donorzaad dus.
De toestemming uit Belgie hebben we inmiddels gekregen en dat betekent dus dat we ongeveer over 5 weken heen kunnnen voor onze eerste inseminatie.
Ik ben dus weer terug op dit forum om te lezen en m'n emoties enigzins kwijt te kunnen tijdens de behandelingen en wachtweken. Ik hoop op een beetje steun en zal ook proberen om jullie te 'steunen'.
We gaan beginnen met IUI.
Ik ga ook direct onder controle bij mijn nederlandse gyn. Voor de follikelmetingen.
Ik vind het erg spannend allemaal en ik hoop ook dat het niet maanden gaat duren voor we zwanger zijn.....Ik weet niet of ik dat geduld nog wel op kan brengen. Inmiddels zijn we 2 jaar en 9 maanden 'bezig'......
Groetjes Sandra