en...... hoepla!

Hallo

Vanmorgen ging ik even naar de wc terwijl Loek lekker op zijn rug op ons bed lag. Toen ik terugkwam, lag hij prinsheerlijk kamer door te kijken...... Op zijn buik!!!!! Als ik hem hielp, probeerde hij steeds meer mee te helpen, maar vanaf vandaag kan hij het zelf. Later deed hij het nog een keer waar ik bij was, maar het gaat heel makkelijk in 1 beweging, net als op de zij!

Wat kan je trots zijn op zo'n hummel, he?!?
 
hoi rosanne,
wat leuk! lijkt me idd geweldig! nynke doet het nog niet door de spreidbroek, maar ze zeggen dat op een gegeven moment zelfs die broek ze niet meer tegenhoudt, ben benieuwd!
groetjes,
daphne
 
Hoi!
Ik had je nog willen mailen of het op het forum zetten, maar kwam er maar niet van. We zijn vorige week donderdag terug geweest, als het dan niet de goede kant opging moest ze dus in het gips, dus...spannend! Hij was weer kort van stof, maar wat hij zei was goed nieuws: gefeliciteerd, hij zit er in (heup in de kom), over twee maanden terugkomen. En weg was hij weer! Maar we zijn heel blij! Nooit gedacht nog eens blij te zijn met een spreidbroek, maar alles beter dan gips!
Groetjes,
Daphne
 
Hey Rosanne,

Wat leuk zeg, lijkt me super om te zien!
Esther blijft helaas nog liggen waar je haar neerlegt, die draait niet eens op haar zij of om haar as of zo. Luiwammes, heeft ze vast van haar moeder...

Heerlijk toch, om zo trots te zijn? Heb jij gebouwd hoor!

Groetjes,

Eveline
 
Hoi,

Wat leuk! En zo zie je maar dat ze altijd doen als je er niet op bedacht bent
Christian ligt sinds 3 dagen plotseling op de zij als hij bepaalde dingen wil bekijken (of mama wil volgen door de kamer!) en nu heeft hij nog maar een klein beetje hulp nodig voor het rollen. We zijn dus erg benieuwd, het zal hier ook niet lang meer duren denk ik!

Veel plezier verder!

Groetjes, Karin
Mama van Christian (17 weken)
 
Hoi hoi,

Senne heeft met ongeveer 15 weken het rollen ontdekt. Ze begon al vroeg haar beentjes in de lucht te gooien en ze had al eerder een paar keer  gedraaid, maar toen kon ze het nog niet zelf sturen zeg maar. Sinds vorige week doet ze het bewust. Probleem is alleen dat haar armpje dan onder haar buik ligt en ze niet zo goed weet wat te doen. Als ik erbij ben dan kijkt ze me aan van "ja, help dan!" en anders is het jammeren.. Nog even en dan zal ze dat armpje ook wel kunnen verplaatsen.

Maar inderdaad: wat kun je toch trots zijn dan als mama hè!!

Groetjes,
Dionne
 
Terug
Bovenaan