En ik dan?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden, ik heb net gehoord dat een collega (weer) zwanger is. Hartstikke leuk voor haar natuurlijk, maar ik voel toch een lichte steek, waarom zei wel en ik niet.....! (erg he) en het ergste van alles ze kan zo zeuren....... Over van alles maar ook over hoe lastige de eerste wel niet is ( is net 9 maanden). Grrrrr daar kan ik niet zo goed tegen...
en dan is een vriendin van me ook nog zwanger ruim 5 maanden nu en die zeurt ook continu, buik zit in de weg, moe, ik word dik..... Okee ik geloof best dat zwanger zijn niet altijd mee valt, maar om continu te zeuren dat stuit mij een beetje tegen de borst. Al die klachten die hun hebben zou ik dolgraag willen hebben.......! nou ja dolgraag ja eigenlijk wel want dat zou inhouden dat ik ook zwanger was, dan maar soms wat moeilijke zware momenten. Maar helaas ik heb die klachten niet... en zij blijven maar door mopperen erg negatief zijn ze, en dat maakt het voor mij soms extra moeilijk om hier mee om te gaan...... hebben jullie dat ook wel eens?

Liefs Molly
 
Lieve Molly,

Pfff, wat erg he dat soort berichten? Heel herkenbaar hoor meis dat je haren dan recht overeind gaan staan. Waarom zij wel en wij niet? Het voelt zo oneerlijk he? Ik heb daar af en toe ook veel last van hoor, pure jalouzie natuurlijk. Op de dag van de curettage is een vriendin van ons bevallen, niet gepland zwanger. Natuurlijk wel heel blij mee hoor, maar toch voelt dat zo ontzettend krom. En de dag na de curettage (tsja, leuk toeval) beviel een andere vriendin van haar 2e kindje. Zij was 4 maanden na de eerste alweer zwanger, foutje, was niet echt de bedoeling. Zo zij ze het letterlijk. Dat soort dingen doen pijn hoor. Echt ik gun het iedereen om het wonder mee te maken om zwanger te worden (en te blijven) maar mezelf toch het meeste. Zo werkt dat nu eenmaal denk ik. Weet je waar ik helemaal niet tegen kan? Dat hoorde ik laatst van een kennis. Een relatie die totaal fout zit en ieder moment kan springen. Vent werkloos (geen zin om te werken), leningen overal, en dan maar een kindje nemen om de boel bij elkaar te houden. Nemen, zo noemen ze dat dan ook nog ! En ja hoor, "dat soort mensen" is gelijk zwanger ..... GRRRRRRR !!

Oke, je staat dus echt niet alleen in je buien !

Dikke kus,
Luna
 
Hey Molly,

ik kan me precies indenken hoe je je voelt! mijn schoonzusje is 9 weken gelenden bevallen en niks is goed, de baby huilt te veel, dit, dat zus en zo!
ik zou er verdorie alles voor over hebben om met haar te ruilen!
Ook zijn we terwijl ze zwanger was op vakantie geweest met hun, skie vakantie. ze liep echt constant te zeuren dat ze niet kon skieen!! nou IK ZOU WILLEN DAT IK NIET KON SKIEEN OMDAT ER EEN KLEIN WONDERTJE IN MIJN BUIK ZOU GROEIEN! pffff (sowhee dat lucht op hihi)
ik snap dus precies wat je doormaakt!
STerkte meis en onze tijd komt nog wel!!!! en dan zullen we ook wel eens klagen, maar dat zal niet vergelijkbaar zijn met vrouwen die kinderen "nemen" volgens hun eigen zeggen...

Dikke kus Steffie
 
Hoi Molly,
Ook mijn vriendin is zwanger en zou een week na mij uitgeteld zijn. Bij haar zie ik een buikje komen en dan kan ik daar alleen maar vol afgunst naar kijken;zij hoefde nieteens perse en wij willen het zo graag! Ook zij zat te zeuren over moe zijn enzo;ik wilde dat ik moe was met die reden, laat ze blij zijn! Het is heel confronterend edat je dit in je omgeving ziet en net als je denkt dat het weer goed met je gaat komt er weer zo'n dikke buik of babyprogramma op tv. langswandelen! WAARDELOOS, of niet dan;succes en sterkte!
Groetjes,A.
 
Hoi Molly,

Ik kan me heel goed voorstellen en inleven in wat jij schrijft. Na ruim 3 jaar oefenen en de medische molen ben ik eindelijk en gelukkig zwanger. Maar als ik terug kijk op de periode dat wij druk bezig waren met onderzoeken en dingen terwijl iedereen om je heen maar zomaar zwanger werd, dan kan ik daar erg verdrietig van worden. En je zal mij dan ook niet horen zeuren over een buik die in de weg zit, moe zijn of andere dingen. Nee ik ben alleen maar vreselijk blij en dankbaar dat het na zoveel ellende toch zo heeft mogen zijn. Het verhaal van Luna van het gunnen klinkt heel bekend. Dat heb ik ook heel lang gehad. Dus ik hoop voor jou dat het snel zo mag zijn!

Sterkte.

 
Hoi Molly,

Ik weet precies hoe je je voelt! Toen ik zwanger was werd een stiefzusje van mijn vriend ook zwanger. Ik kreeg een mk en zij niet. Wat was ik daar verdrietig om. En dezelfde gedachten: Waarom zij wel en wij niet. Wij willen het erg graag maar zij is iemand die erg graag in de belangstelling staat. Zij heeft zelfs een keer gezegd toen haar zus aan het bevallen was: Dus dit moet ik doen om aandacht te krijgen!!! Kun je het geloven!! Nou het klinkt misschien raar maar ik vind dat dit soort mensen het niet verdienen. Ze zij ook dat ze zwanger was om het zwanger zijn, niet te geloven. Ik ben blij dat we geen goed contact met haar hebben wat dan grrrrrrrrrrrrr zou ik haar wat aan doen. Echt naief. En maar zeuren over de kwaaltjes.

Ik denk ook dat mensen die zo zeuren hun zwangerschap en bevalling erg zwaar zullen ervaren en moeilijk hebben. Wij die het zo graag willen zijn vaak veel positiever, gelukkiger, en vrolijker. Hierdoor kun je veel meer aan denk ik. Maar ja we zien wel, onze tijd komt nog wel hoor!!!

Liefs claudy
 
Hoi Molly,

Ik kan me het helemaal voorstellen. Je gunt het iedereen, maar het is zo ontzettend teleurstellen. Zelf heb je het gevoel dat je er alles voor zou willen doen. Diegene die "zomaar" zwanger lijken te worden, beseffen het natuurlijk gewoon niet hoeveel moeite het kan kosten. Hoeveel verdriet en stress.
Zelf wordt in mijn omgeving ook de een na de ander zwanger. Je feliciteert iedereen braaf maar eigenlijk zou je in janken uit willen barsten. Soms heb ik wel eens het idee dat ik op de proef gesteld word.

Maar ja, hopelijk kunnen wij op een gegeven moment ook "klagen" over de zwangerschapskwaaltjes!

Sterkte en hou vol!

Groetjes,
Anne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan