En ja hoor

Een paar maanden geleden melde ik al over mijn broer van 24 en zijn vriendin. Ze wonen nu 5 maanden samen, en omdat ze cystes heeft bij haar baarmoeder enz. en een bloedziekte heeft moest ze stoppen met de pil, en tegen mijn broer werd gezegd dat hij beter wat kon gebruiken. Het zijn in het doen en laten op zich nog kinderen vind ik, ze werken beide full-time hij in een fabriek en zij in de zorg, vorige week weer een diploma behaald. En nou kwamen ze begin van de avond bij mijn ouders en ze zeiden jullie worden opa en oma.
Ik zat met tranen achter de webcam.
Niet omdat ik het ze niet gun, maar ze zijn pas 9 maanden samen, wonen nog maar pas samen. Geen rijbewijs beide, nou dan weet je het wel.
En er word makkelijk over gemekkert.
Ze gaat minder werken, dus dat houdt in dat ze 's morgens vroeg lopend naar haar moeder moet om het kind te brengen, en naderhand weer halen. Lekker in december in die kou.
Dat moeten ze allemaal zelf weten, maar mijn ouders zijn beide mankerend, kunnen niet altijd bijstaan met financiën dus dat wordt nog wat.
Ik kon dit er nou net niet bijhebben.
 
och meid....ik weet precies hoe je je voelt.... ik heb precies het zelfde meegemaakt!!! me zus en der vriend.... word je niet bepaald vrolijk van als je zelf al 3 jaar bezig bent.... en dan te horen krijgt van je zus dat het heel kort heeft geduurd en dat ze zwanger is!!!!

en wij moeten der zoveel moeite voor doen...het is oneerlijk!!!!!

ik moet zeggen dat ik het ook echt heel moeilijk mee hebt gehad....maar nu de laatste tijd gaat het wel beter... en af en toe heb ik natuurlijk nog wel moeilijk mee..!!!

Dikke knufffel...en doe rustig aan..!!!

XXXX Brenie
 
Het is niet dat ik ze het niet gun, maar die 2 dat word echt niets, en vooral mijn broer niet.
Ik zei ook het stappersleventje kan je nu wel op je buik schrijven.
Het kan gerust wel een keertje mee naar een dartcafe kreeg ik toen te horen.
Dan heb je je verstand niet vind ik.
 
Dat heb ik ook precies gun het ze ook maar toch! Ik vind ook dat je gelijk hebt! Je gaat niet met je baby naar een cafe en als je zo nodig naar het cafe of stappe wilt dan moet je maar geen kids nemen ja toch...mag ik dat zeggen??!!
 
Dat mag je zeggen, want ik ben het er helemaal mee eens.
Mijn schoonzusje kwam voor de webcam zitten en zei tegen me ik durfde je het niet te zeggen, maar beter nu da over een paar maanden.
Toen heb ik ook eerlijk tegen haar gezegd sorry maar ik kan je niet feliciteren, beide geen rijbewijs, fulltime baan.
Ze begreep me wel.
Maar ja dat lost niets op aan het feit.
Mijn ouders zijn van slag, mijn vader is suiker en hartpatiënt, mijn moeder een stresskip die meer afvalt dan bijkomt.
Dus dat wordt nog wat.
Ik heb wel iets in me van waarom zij wel en ik niet. Dat heb ik niet gauw, maar als ik naar hun positie kijk.
Stelletje dombo's.
 
Och meid. Je was er al bang voor. En dan is het nu wel heel hard slikken. Jammer dat ze niet beseffen wat een wonder het is. Zeker als ze er zo makkelijk over denken. Het leven is zo oneerlijk. Waarom moet het bij zo''n iemand zo makkelijk gaan en mensen die zo graag willen zo moeilijk. heel veel sterkte meid.
 
Gewoon kut meid! Je vreesde het al en nu is het uitgekomen. Ik snap heel goed hoe jeje voelt. Mijn zusje is vorig jaar bevallen en al voor ze zwanger werd geen afgeronde opleiding (nu 6e jaar van hbo), in de schulden en een vent die erg dominant is en maar geld uit blijft geven aan nutteloze dingen. Ook ik had toen zoiets van waar begin je aan!
Bij hen is nog niet veel veranderd, alleen maar dieper in de shit.
Ik hoop echt van harte dat het bij jouw broer anders gaat en ze toch beiden een kant van zichzelf laten zien die niemand had verwacht.

Sterkte meid!

Liefs Daisy
 
Dank je wel voor jullie berichtjes.
Ik heb mijn broer gisteren toch maar even gebeld, want mijn ouders die doen helemaal erg naar tegen hem.
Het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat iedereen zijn handen van hun aftrekt.
Ik heb hem gezegd dat als er vragen zijn over ziektes in de familie, en andere dingen dat ze me altijd kunnen bellen.
Ik zei ik feliciteer je, omdat ik niemand het toegunt wat ik mee moet maken die 11 jaar. Maar jongen ik vind het wel erg snel.
Ik heb hem ook gezegd dat ik zou proberen om mijn ouders te bewerken, maar dat ik mijn eigen er niet teveel mee wil bemoeien, omdat me dat eind vorig jaar ook de kop heb gekost. En dat ik dat er niet voor over heb nu.
Dus duimen maar weer, maar het is nu wel jammer dat ik 220 km. verder op woon.
 
Terug
Bovenaan