Hallo allemaal,
Ik heb al eens eerder een forum gestart maar helaas kan ik deze niet meer vinden. Dus vandaar dat ik een nieuwe start. Mijn verhaal is als volgt.
Afgelopen april merkten mijn man en ik dat ik zwanger was. Super blij. En de VK gebeld voor een afspraak op 8 weken.
Echter toen ik bijna 6 weken zwanger was had ik op mijn werk bloed verlies ondekt. Ik mocht naar huis. Eenmaal thuis contact gehad met VK die zei dat als het zo bleef er niks aan de hand was werd het bloeden erger dan moest ik bellen. Dus weer wat gerust gesteld lekker op bed en dan kijken we morgen weer. Helaas bleek de volgende dag dat ik veel en veel meer bloed verloor dus met de VK gebeld die zei dat het hoogste waarschijnlijk een miskraam was. Maar voor de zeker moest ik volgende week komen voor een echo. Eenmaal bij de VK kregen we de echo en ja helemaal leeg. Mijn baarmoeders was al helemaal schoon het vruchtje plus vruchtzakje was al weg. Daar was tegenslag nummer 2. Natuurlijk hadden we hoop dat alles goed was. Maar helaas. Daarna ging het boven verwachting goed hoe we ons verlies aan het verwerken waren. Maar nu we afgelopen te horen kregen dat een goede vriendin van ons zwanger was. En je raad het al...... jha alles was mis bij mij. Sinds dien kan ik nergens anders meer aandenken alleen nog maar aan het verlies en waarom het de afgelopen nog niet weer gelukt is om zwanger te worden. Ik durf haar niet eens onder ogen te komen. En ja jaloezie speelt ook een rol. Terwijl ik harstikke blij voor haar ben. En ik wil helemaal niet jaloers zijn. Zoals ik al vertelt heb zijn mijn man en ik gewoon verder gegaan met proberen om zwanger te worden. En weer is het elke maand een teleurstelling. Weet je een paar tips voor of heb je mening of dit zelf ook meegemaakt. Reageer dan alsjeblieft op dit forum.
Mvg,
D Wes
Ik heb al eens eerder een forum gestart maar helaas kan ik deze niet meer vinden. Dus vandaar dat ik een nieuwe start. Mijn verhaal is als volgt.
Afgelopen april merkten mijn man en ik dat ik zwanger was. Super blij. En de VK gebeld voor een afspraak op 8 weken.
Echter toen ik bijna 6 weken zwanger was had ik op mijn werk bloed verlies ondekt. Ik mocht naar huis. Eenmaal thuis contact gehad met VK die zei dat als het zo bleef er niks aan de hand was werd het bloeden erger dan moest ik bellen. Dus weer wat gerust gesteld lekker op bed en dan kijken we morgen weer. Helaas bleek de volgende dag dat ik veel en veel meer bloed verloor dus met de VK gebeld die zei dat het hoogste waarschijnlijk een miskraam was. Maar voor de zeker moest ik volgende week komen voor een echo. Eenmaal bij de VK kregen we de echo en ja helemaal leeg. Mijn baarmoeders was al helemaal schoon het vruchtje plus vruchtzakje was al weg. Daar was tegenslag nummer 2. Natuurlijk hadden we hoop dat alles goed was. Maar helaas. Daarna ging het boven verwachting goed hoe we ons verlies aan het verwerken waren. Maar nu we afgelopen te horen kregen dat een goede vriendin van ons zwanger was. En je raad het al...... jha alles was mis bij mij. Sinds dien kan ik nergens anders meer aandenken alleen nog maar aan het verlies en waarom het de afgelopen nog niet weer gelukt is om zwanger te worden. Ik durf haar niet eens onder ogen te komen. En ja jaloezie speelt ook een rol. Terwijl ik harstikke blij voor haar ben. En ik wil helemaal niet jaloers zijn. Zoals ik al vertelt heb zijn mijn man en ik gewoon verder gegaan met proberen om zwanger te worden. En weer is het elke maand een teleurstelling. Weet je een paar tips voor of heb je mening of dit zelf ook meegemaakt. Reageer dan alsjeblieft op dit forum.
Mvg,
D Wes