En nu ?

Hallo allemaal,

Ik heb al eens eerder een forum gestart maar helaas kan ik deze niet meer vinden. Dus vandaar dat ik een nieuwe start. Mijn verhaal is als volgt.
Afgelopen april merkten mijn man en ik dat ik zwanger was. Super blij. En de VK gebeld voor een afspraak op 8 weken.
Echter toen ik bijna 6 weken zwanger was had ik op mijn werk bloed verlies ondekt. Ik mocht naar huis. Eenmaal thuis contact gehad met VK die zei dat als het zo bleef er niks aan de hand was werd het bloeden erger dan moest ik bellen. Dus weer wat gerust gesteld lekker op bed en dan kijken we morgen weer. Helaas bleek de volgende dag dat ik veel en veel meer bloed verloor dus met de VK gebeld die zei dat het hoogste waarschijnlijk een miskraam was. Maar voor de zeker moest ik volgende week komen voor een echo. Eenmaal bij de VK kregen we de echo en ja helemaal leeg. Mijn baarmoeders was al helemaal schoon het vruchtje plus vruchtzakje was al weg. Daar was tegenslag nummer 2. Natuurlijk hadden we hoop dat alles goed was. Maar helaas. Daarna ging het boven verwachting goed hoe we ons verlies aan het verwerken waren. Maar nu we afgelopen te horen kregen dat een goede vriendin van ons zwanger was. En je raad het al...... jha alles was mis bij mij. Sinds dien kan ik nergens anders meer aandenken alleen nog maar aan het verlies en waarom het de afgelopen nog niet weer gelukt is om zwanger te worden. Ik durf haar niet eens onder ogen te komen. En ja jaloezie speelt ook een rol. Terwijl ik harstikke blij voor haar ben. En ik wil helemaal niet jaloers zijn. Zoals ik al vertelt heb zijn mijn man en ik gewoon verder gegaan met proberen om zwanger te worden. En weer is het elke maand een teleurstelling. Weet je een paar tips voor of heb je mening of dit zelf ook meegemaakt. Reageer dan alsjeblieft op dit forum.

Mvg,

D Wes
 
Het lijkt mij logisch dat je die gevoelens zo hebt. Het is toch iets wat je moet verwerken en als iemand in je omgeving dan zwanger raakt komt alles weer boven. Ik denk dat dit tijd nodig heeft. Neem het jezelf niet kwalijk dat je bepaalde gevoelens hebt. Richt je vooral op positieve zaken hoe lastig ook. En zodra jullie weer zwanger zijn zal alles weer anders aanvoelen. Sterkte en veel kracht toegewenst ! 
 
Hallo claudia claudia, 
Dank je wel voor je steun. Ik doe mijn best om van de positieve dingen te genieten. Maar helaas lukt dat niet altijd. En dan vraag ik me of of ik soms iets verkeerd doe. En ik snap dat ik het mezelf niet kwalijk kan nemen. Maar het blijft lastig. En het is fijn om er toch over te kunnen spreken met jullie. 
 
Mvg,
D west
 
Hoi D West, ik herken het wel hoor! Het heeft bij ons 2 jaar geduurd voordat wij zwanger waren. Uiteindelijk dmv IVF. En tussendoor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad (ze hebben toen mijn eileider moeten verwijderen) en iedereen om ons heen was zwanger heel snel ook..je bent heel blij voor een ander maar snapt ook niet waarom het jou niet is gegund..ik begrijp het zo! Wat mij heeft geholpen is toch veel leuks doen( ik kon op mijn werk goede afleiding vinden) en probeer positief te blijven...er niet teveel mee bezig te zijn want het maakt je gek...geef de hoop niet op hoor!  Je hebt het nodig goede moed te hebben?
sterkte met alles! 
 
Oei. Dat voelt erg zuur. Maar toch zo herkenbaar. We waren ook een jaar actief bezig met ovu testen, op en neer rijden naar buitenland op vruchtbare dagen als manlief daar aan het werk was. En toch elke maand een negatieve test in handen terwijl iedereen om ons heen bij wijze van met een scheet zwanger was hihi er is niets mis met jaloezie, ook als je blij bent voor een ander. Je misgunt niemand zo iets bijzonders, maar het is heel logisch als dat stiekem toch steekt. Ik probeerde mezelf veel af te leiden. En niet teveel bezig te zijn met babyzaken desondanks dat je stiekem daar toch de hele dag mee bezig bent. En jezelf ook te vergeven, niet te hard zijn voor jezelf en realiseren dat je ook maar mens bent.
 
 
Hey hls,
Bedabkt voor je steun en voor je begrip. Er zijn omgeving weinig mensen die er begrip voor hebben. En ook niet iedereen weet het. En dat doe ik met opzet anders krijg je de ohww wat zielig voor jullie en daar ik weinig behoeft aan.  
Hey sammerd, ik snap het volkomen. Wij waren ook super blij toen we uitvonden dat ik zwanger was. En je wilt er zo erg van genieten. Alleen heeft het genieten maar een kleine 2 weken geduurd. Hopelijk mogen we binnenkort weer een keer genieten. 
 
Ik wil jullie echt danken voor jullie steun. Voelt goed!! 
Mvg,
D west
 
Hey D west,
Zoals de dames hierboven ook al gezegd hebben: voel je vooral niet schuldig dat het mis gegaan is en dat je daardoor jaloers bent. Zelf heb ik dit jaar 2 keer een miskraam gehad, de eerste keer heb ik even van moeten herstellen, vooral mentaal natuurlijk en fysiek heeft het ook even geduurd door een curettage. Toen ik op een gegeven moment weer echt blij kon zijn voor iemand die net een kindje had gekregen en ik het een beetje opzij kon zetten, was ik al snel weer zwanger. Helaas hebben wij hier maar 1,5 week van kunnen 'genieten', want toen ging het weer mis.
Ondertussen ben ik weer zwanger en zijn we alweer een poosje op weg: 15.1 weken. Probeer zo min mogelijk te denken aan het zwanger worden en probeer ook te genieten van de andere dingen in het leven. Toen ik er juist niet aan dacht of er minder mee bezig was, was ik zo zwanger (tot 3 keer aan toe...).

Het is inderdaad heel lastig in de omgeving, vooral als ze zelf nooit zoiets meegemaakt hebben. Heel fijn voor hen, maar minder voor jou omdat ze dingen tegen je zeggen waar je misschien niets aan hebt of te weinig aan hebt. Daar kunnen zij ook niets aan doen. Probeer het een plekje te geven, maar neem daar alle tijd voor, doe lekker rustig aan :)
 
Hey emsieB,
Ten eerst van harte me je zwangerschap en hopelijk mag het nu goed gaan. Ik ben zeker blij voor andere mensen. Ben gisteren voor het eerst mijn vriendin onder ogen gekomen. Dit was best wel spannend. En na dat het ongemakkelijk gedoe en er een aantal tranen zijn gevallen. Is het nu wel beter. Ik ben super blij voor ze. En ja het is zeker erg jammer dat het bij ons nog niet weer gelukt is. Maar ik bedenk me wel dat het vast nog wel een keertje gaat lukken. Aangezien het bij jouw emsieB ook meerdere keren is gelukt. We moeten de gedacht wat meer loslaten. Dat is een puntje wat een beetje lastig is maar het moet vast lukken. Het zal deze maand zo wie zo niks worden denk ik. Maar dan proberen we het de volgende maand gewoon weer. 
Echt super bedankt voor je positief woorden emsieB. Doet me echt goed!
 
Mvg,
D west
 
 
Terug
Bovenaan