En nu

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Meiden,

Ik voel me een beetje leeg op dit moment, iedereen om me heen word zwanger, is zwanger, wil zwanger worden ( en bij hen lukt het natuurlijk wel). Ik word volgende week 30 en om me heen zijn de gezinnentjes langzaam compleet aan het worden, behalve hier. Daarbij komt dat ze allemaal net iets jonger zijn dan ik (de mama's dan). Ik zie vaak vragende blikken, of ze vragen het zelfs. Dit word zo moeilijk. Van de ene kant wil ik heel reeel blijven van de andere kant wil ik me wel eens opsluiten en denken, laat ook maar.....!
Soms denk ik, ik vertel het gewoon tegen iedereen dan weten ze het maar, het andere moment denk ik nee dit gaat niemand (weinig mensen dan) wat aan.
Ik voel me leeg, bang dat ik het moedergevoel nooit mag leren kennen. Dat ik nooit mag genieten van zo'n kleine spruit. Het doet me op dit moment veel pijn, ik typ dit met tranen rollend over mijn wangen. Soms heerst er ineens zo'n paniek gevoel in mijn buik.
Ik hoop maar dat mijn man snel een oproep krijgt na de vakantie voor zijn operatie, en dat deze mag lukken natuurlijk en dat ik ongeveer eind dit jaar mezelf ook aanstaande moeder mag noemen.
Ik zeg wel eens mijn spullen en mijn huis en dergelijke zijn me dierbaar maar als ik morgen alles op moet geven voor zo'n spruitje deed ik het zonder aarzelen........

Een verdrietige Molly.

Zo'n miranda is ook niet goed bij haar hoofd, heeft zeker een klap van de molen gekregen.
 
Hee Molly,

Ohhh meid, het doet me zo'n verdriet hoe jij je nu voelt. heb gelijk tranen in mijn ogen. Ik kan mij heel goed plaatsen in waar jij nu zit. Dit is echt moeilijk voor je. Wat moeten wij allemaal doorstaan voor zo'n kleine spruit. Dit vergt zoveel van je dat je je leeg voelt. Als ik je kende was ik zo in de auto gesprongen om je te komen troosten.

ik heb het aan mijn ouders en schoonouders en broers en zussen verteld. Zij weten sinds het begin dat wij bezig zijn. het helpt wel om tegen hun te kletsen ookal kunnen zij zich niet helemaal inleven in mijn gevoel. mijn moeder snapt er niets van omdat er niemand in onze familie dit ooit gehad heeft. Ze heeft er ook verdriet van maar meer omdat zij haar dochter niet zo verdrietig wil zien.

Ik hoop dat je jezelf uit dit gat kunt trekken en snel en oproep van het ziekenhuis krijgt. Het zou zo geweldig zijn als je eind dit jaar in verwachting bent. Ik gun het je echt met heel mijn hart, lievie probeer moed te houden ookal is het maar heeel weinig.

Veel liefs Claudy
 
Hoi lieverd, bedankt voor je lieve berichtje, doet me goed. Morgen weer een nieuwe dag zullen we maar denken, ga nu slapen moet morgen werken moet vroeg op......
Ik zal wat moed bij elkaar slapen (hoop ik). Nogmaals bedankt Claudy.

Veel liefs Molly.
 
Hoi Molly,

Wij hebben het wel tegen een aantal mensen om ons heen verteld, mede dankzij alle vragen van anderen!! ook ik ben 30 en mijn vriend 32 en ik vind het soms echt moeilijk om dan normaal te reageren vooral als het weer een domme, lompe vraag is! Het vervelendste vind ik dat wij zonder medicatie niet zwanger kunnen raken en het spontane, leuke er een beetje af is! Ik vind het fijn dat ik er met andere over kan praten en dat mensen meeleven en hopen dat wij binnekort leuk nieuws hebben!! Maar dat is voor iedereen verschillend! Ik vind het rot te lezen dat je zo verdrietig bent en zou graag willen zeggen alles komt goed, maar dat is moeilijk!! Ik hoop dat ook jullie grootste wens snel in vervulling zal gaan!! En ik hop dat je je binnekort weer wat beter voelt!!

Sterkt, kop op, liefs moi xxxx
 
Hee meiden,

Jullie hebben ook een leeftijdsprobleem, bij jullie is het meer van ; wordt het niet eens tijd dat... En bij mij is het: je bent nog jong hebt alle tijd en blablabla. Daar kun je toch gek van worden! iedereen begint eraan als ze eraan toe zijn en dat is voor iedereen anders. Maarja niet iedereen is ruimdenkend.

Oja in het kader van niet mee bezig zijn maar toch iets willen doen heb ik een maansteen gekocht. Best wel veel goede verhalen en wie weet misschien werkt het echt. Het zou hormonale problemen/verstoorde cycli/niet zwanger worden moeten verbeteren. Het bevordert de vruchtbaarheid. Ik ben benieuwd, baadt het niet schaadt het niet.

Weltrusten en tot morgen

Veel liefs Claudy
 
Hoi Molly,

Ik begrijp wat je voelt, ben nu 32 en kreeg vragen van jeuken je eierstokken nog niet etc. Dan deed ik onverschillig ach weet niet of we wel kinderen willen etc. Dan krijg je weer reacties van dat je snel moet beginnen omdat je ook de jongste niet meer bent (nee inderdaad dat weet ik ook wel).

Uiteindelijk ook nog 3 miskramen gehad. Pas toen ben ik erover gaan praten. Ik heb tegen mijn ouders gezegd dat ze er niet over mogen beginnen etc. Het scheelt echt een hoop als mensen het weten, ze realiseren zich niet dat ze je pijn doen en de zwangeren begrijpen beter dat je niet altijd even enthousiast reageert.

Affijn uiteindelijk is het bij ons zonder de mmm gelukt en ben nu 39 weken zwanger. Er is echt hoop en praten erover gaf mij echt rust wat denk ik uiteindelijk positief is geweest.

Sterkte

Liesbeth
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan