en nu...

Lieve meiden,
Na bijna 2 jaar proberen eindelijk zwanger geraakt. Na 1 hormoonkuur ( Clomid ) was het raak. Wat waren we gelukkig.
Gisteren was ik bijna 7 weken zwanger toen ik ineens oud bloed verloor.
Toevallig moest ik bij de huisarts zijn. Hij heeft een onderzoekje gedaan waar het bloed vandaan kwam. Inderdaad kwam het van m'n baarmoeder. Hij kon er ook weinig over zeggen. Het kon nog een innestelingsbloed zijn of een miskraam worden.
Vanochtend bij het plassen inderdaad...was het gewoon bloed,en dus ongesteld geworden. Heb ook last van krampen en hoofdpijn. Precies de symptonen die ik heb als ik ongesteld moet worden.
Ik hoefde verder geen contact op te nemen met de gyn, ik zou op 20 dec eerste echo hebben. Gelukkig is het geen heftige menstruatie, tenminste wat de pijn betreft.
Dat afwachten is gewoon het vervelendst. De dokter zei al dat ik verder weinig zou merken van een 'vruchtje verliezen". Ik word gewoon ongesteld.
Pff, baal als een stekker. Maar ben ook wel zo verstandig om te denken dat dit niet voor niks is afgestoten. Maar goed, een grote teleurstelling is het wel.
Ik bel zowieso maandag wel de gynecoloog.
En verder geef ik m'n lichaam eeven rust om te resetten zeg maar.
Als iemand anders nog tips voor me heeft..........
Iedereen sterkte.
Liefs van Marieke
 
Hallo Marieke,

Ik zit eigenlijk in hetzelfde pakket als jij. Ik heb afgelopen dinsdag een miskraam gehad. Het begon bij mij ook met wat bloedverlies en 's middags heb ik enorm veel bloed verloren. Ik ben 's avonds bij de vk geweest en op de echo kon zij niet vaststellen of het een miskraam was, omdat de zwangerschap nog erg pril was (51/2 week). Ik heb tot nu toe nnog elke dag bloedingen. Het voelt als een ongesteldheid in het kwadraat. Ik ben er erg verdrietig door, maar ook realistisch. Mijn lichaam heeft ingegrepen. Het vruchtje was blijkbaar niet goed.
Ik ben wat rond gaan speuren op internet en lees veel verhalen van meiden die na een miskraam heel snel weer zwanger zijn. Er is dus hoop. Mijn vk wil me vrijdag nog even zien om op de echo te zien of alles weg is. Ik heb haar nog gevraagd of je moet wachten met opnieuw zwanger worden en zij vertelde mij dat je de natuur gewoon haar gang kan laten gaan. Het lichaam schijnt zich na een vroege miskraam snel te herstellen.  
Ik hoop eerlijk gezegd dat ik snel weer zwanger mag worden. We zouden zo graag een tweede kindje willen......
Ik ben benieuwd hoe het verder met jou gaat.

Groet Caroline
 
Hai.
Gisterochtend begon is het oud bloed overgegaan naar rood bloed.
Ik zat maar op internet te kijken en werd helemaal bang van al die verhalen.
Dat een miskraam gepaard gaat met pijn en krampen, hevig bloedverlies, eventueel curretage.
Ik werd er helemaal onrustig en onzeker van. M'n huisarts had gezegd dat ik gewoon ongsteld zou worden en er verder niet veel van zal merken omdat het vruchtje zo klein was....
Vanochtend bij het wakker worden had ik wel meer buikpijn en behoorlijk veel bloedverlies.
Ik meen een klein doorzichtig  vliesje te hebben gezien. Ik zou 20 dec m'n eerste echo hebben maar morgen bel ik de gynecoloog. Ik ben daar onder behandeling ivm hormonenkuur.
Ik was de afgelopen 2 dagen ontroostbaar, elke keer vreselijk huilen. En dat was eigenlijk meer om het feit dat we er zo lang op hebben moeten wachten.
Gelukkig weten we ook dat de medicijnen bij ons zeer goed aan slaan want na 1 kuur werd ik zwanger.
Het vruchtjes is idd kennelijk niet goed geweest, het is een ingreep van de natuur.
Ik heb weleens gelezen dat 7 van de 10 vrouwen een miskraam krijgt. Eigenlijk zou iedere vrouw dat moeten hebben zodat het even kan proefdraaien.
Nou, ons lichaam weet nu hoe het moet he?
Ik had een zeer onregelmatie cylcus, dus het is afwachten hoe het zich nu gaat ontwikkelen.
Maar natuurlijk willen we snel weer zwanger raken. Ik kan er nu weer goed over praten nu ik alles uitgehuild heb. Het is niet het einde van de wereld gelukkig, maar je mag er best om huilen. Hoest verder nu met jou?
Liefs van Marieke
 
Hoi Marieke,

Ik ben er ook erg verdrietig van en heb dinsdag ook de hele dag alleen maar kunnen huilen. Ik voelde me zo vreselijk. Het doet ook gewoon heel veel pijn, het feit dat je heel graag een kindje wilt en dat het zo welkom is en dan het vruchtje verliest. Ik heb het een aantal mensen verteld en heel vaak kreeg ik te horen: ik heb het ook meegemaakt. Het komt echt vaker voor dan je denkt. Dus als jij zegt 7 van de 10 vrouwen maken het mee, dan geloof ik je direct.
Voor jou is het extra zuur, omdat het lang geduurd heeft voordat je zwanger werd. Het positieve is dat je weet dat het wel kan en dat clomid dus goed werkt bij jou.
Ik hoop van harte voor jou dat je snel weer zwanger mag worden. Wie weet treffen we elkaar wel op het september/ oktober/ november forum???
Zou leuk zijn!

Groeten Caroline
 
Hee meiden,

hou jullie taai. Hoe somber alles er nu ook uitziet, weet dat er ergens toch een straaltje van de zon is, die voor jullie schijnt.
Het komt inderdaad vaak voor. 50% van de zwangerschappen gata voor de NOD al mis. Maar dat wortd geen miskraam genoemd. De meeste vrouwen weten ook niet dat er een eitje bevrucht was.

ca. 15% van de zwangerschappen gaan mis in de eerste drie maanden. Maar je hebt net als ieder ander net zoveel kans dat het wel goed gaat. Meestal is er namelijk geen directe reden bij jou of je partner te vinden. Hou je daar aan vast. 85% gaat wel goed.

Geef toe aan je verdriet, maar ga er niet aan ten onder.
Sterkte meiden.

Miep
 
He meiden,

heel veel sterkte hiermee! Ik weet helaas ook wat het is en nog steeds doet het af en toe heel veel pijn! Fijn dat je hier je verhaal kunt doen, ik heb er veel aan gehad.

Hou jullie taai,

Knuffel van Ineke
 
Terug
Bovenaan