Nou toen begon de vrijdagavond, behalve doofheid begon mijn linkeroor goed zeer te doen. En zeer te doen, half 11 avonds naar huisartsenpost. Nou mevrouw uw trommelvlies staat nog geeneens bol hoor! en ach we kunnen toch niks doen. 6xparacetamol en neusspray gebruiken. Geweldig dat doe ik al weken!!!! Van de pijn niet kunnen slapen, ochtend vk gebeld voor dat nachtje ziekenhuis en geregeld om 21 uur kon ik terecht.. Half uur later (10 uur ochtends), werd me bleek, zag vlekken, tintelende hand en tong en viel zowat neer van vermoeidheid. Dennes vk bellen, wij daar weer heen. Opa/oma gebeld om 2 uurtjes op Mara te passen tot Steeph er is.
VK de huisartsenpost bellen: Maandag kan ze antibioticakuurtje krijgen, anders niet!
Ik zat daar te tollen in de stoel! Toen maar even op de lucratieve weg gegaan. Ik kon me niet eens op mijn kleine concentreren, geen idee of ik haar gevoeld had. Prima zegt de vk, daar rennen ze wel voor.
Ziekenhuis gebeld: gynaecoloog hoorde mijn waslijst: oh die nemen we direct op.
Jahoe ik in ziekenhuis. De kleine was nog heel aktief, wel weinig vruchtwater!
Onderzoek gehad of ik al tekenen had van bevallen, helaas niet. Anders had ik nu mijn kleine al gehad! Ze waren in ziekenhuis wel eens over dat bevallen het beste medicijn is voor mij.
Kreeg zelfs een kamertje voor mij alleen, heerlijk bed. CTG scans gehad en avonds pijnstilling met slaapmiddel voor een goede nachtrust.
Ik slaap alleen maar, ochtends ff wakker geweest voor ontbijt en CTG scan en bloedprikken, en ff toen Dennes er was met Mara!!! en voor de lunch, verder tussendoor alleen maar geslapen.
Dat hadden de dokters ook door, ik mocht allang naar huis! maar ja ik sliep dus konden ze het mijn niet vertellen hahaha
Medicatie voor bloedarmoede, en moet nog een week met 6xparacetamol redden, anders maandag ff huisarts bellen voor kuurtje.
Dennes was echt super, tis echt mijn Husband geworden hihihi. Ook de week doorgenomen en kijken wat er anders kan. Ik ga niet meer koken, Dennes kookt voor Mara of potje. En verder even kijken wat ik eet, door extra hormonen kan ik bijna niet avondeten, krigj het niet binnen, vandaar ook bloedarmoede ws.
Alsof dat niet genoeg was besloten mijn ouders te weigeren om Mara aan Steeph af te staan!!!! Buiten ons om! en tegen onze wil! Ik vind het gewoon kidnapping van ze. Daarbij kennen ze haar ritme niet, weten ze niet wat ze eet of hoe ze met haar om moeten gaan en hebben ze meerdere malen aangegeven dat ze haar niet aankunnen!!! Dat doen ze mij dus even aan als ik voor mijn rust in het ziekenhuis terecht ben gekomen!
Telefonisch mijn ouders laten dwingen te zeggen dat ze zondags Mara om 10 uur af moesten staan! Dennes heeft opa nog laten komen thuis omdat ze de helft vergeten waren en wat Mara echt nodig had. Toen probeerde opa er alweer onderuit te komen om haar de volgende morgen af te staan. Oma begon aan de telefoon alweer emotioneel te chanteren bij Dennes. Dus Dennes kon met Steeph mee om zijn dochter op te eisen vanmorgen.
Gelukkig heeft Mara een goed incaseringsvermogen, ze lag om 24 uur avonds in bed! en heeft amper gegeten maar was wel bezig haar tas in te pakken en weigerde te zwaaien toen ze met Dennes meeging. Mara heeft er altijd zelf al naar 3 uur genoeg van opa en oma nl, hoe gek ze er ook mee is.
Ze is nu bij tante Steeph, waar ze graag is en kan bijkomen. Ik heb haar even in het ziekenhuis gezien en lekker geknuffeld. Kreeg zelfs en kusje bij het afscheid van haar!! voor het eerst hihihi. En elke vreemde werd gedag gezwaaid, maar opa en oma ochtends niet! Lekker eigenwijs ding.
Nu weer slapen, morgenavond zie ik mijn meisje weer.
VK de huisartsenpost bellen: Maandag kan ze antibioticakuurtje krijgen, anders niet!
Ik zat daar te tollen in de stoel! Toen maar even op de lucratieve weg gegaan. Ik kon me niet eens op mijn kleine concentreren, geen idee of ik haar gevoeld had. Prima zegt de vk, daar rennen ze wel voor.
Ziekenhuis gebeld: gynaecoloog hoorde mijn waslijst: oh die nemen we direct op.
Jahoe ik in ziekenhuis. De kleine was nog heel aktief, wel weinig vruchtwater!
Onderzoek gehad of ik al tekenen had van bevallen, helaas niet. Anders had ik nu mijn kleine al gehad! Ze waren in ziekenhuis wel eens over dat bevallen het beste medicijn is voor mij.
Kreeg zelfs een kamertje voor mij alleen, heerlijk bed. CTG scans gehad en avonds pijnstilling met slaapmiddel voor een goede nachtrust.
Ik slaap alleen maar, ochtends ff wakker geweest voor ontbijt en CTG scan en bloedprikken, en ff toen Dennes er was met Mara!!! en voor de lunch, verder tussendoor alleen maar geslapen.
Dat hadden de dokters ook door, ik mocht allang naar huis! maar ja ik sliep dus konden ze het mijn niet vertellen hahaha
Medicatie voor bloedarmoede, en moet nog een week met 6xparacetamol redden, anders maandag ff huisarts bellen voor kuurtje.
Dennes was echt super, tis echt mijn Husband geworden hihihi. Ook de week doorgenomen en kijken wat er anders kan. Ik ga niet meer koken, Dennes kookt voor Mara of potje. En verder even kijken wat ik eet, door extra hormonen kan ik bijna niet avondeten, krigj het niet binnen, vandaar ook bloedarmoede ws.
Alsof dat niet genoeg was besloten mijn ouders te weigeren om Mara aan Steeph af te staan!!!! Buiten ons om! en tegen onze wil! Ik vind het gewoon kidnapping van ze. Daarbij kennen ze haar ritme niet, weten ze niet wat ze eet of hoe ze met haar om moeten gaan en hebben ze meerdere malen aangegeven dat ze haar niet aankunnen!!! Dat doen ze mij dus even aan als ik voor mijn rust in het ziekenhuis terecht ben gekomen!
Telefonisch mijn ouders laten dwingen te zeggen dat ze zondags Mara om 10 uur af moesten staan! Dennes heeft opa nog laten komen thuis omdat ze de helft vergeten waren en wat Mara echt nodig had. Toen probeerde opa er alweer onderuit te komen om haar de volgende morgen af te staan. Oma begon aan de telefoon alweer emotioneel te chanteren bij Dennes. Dus Dennes kon met Steeph mee om zijn dochter op te eisen vanmorgen.
Gelukkig heeft Mara een goed incaseringsvermogen, ze lag om 24 uur avonds in bed! en heeft amper gegeten maar was wel bezig haar tas in te pakken en weigerde te zwaaien toen ze met Dennes meeging. Mara heeft er altijd zelf al naar 3 uur genoeg van opa en oma nl, hoe gek ze er ook mee is.
Ze is nu bij tante Steeph, waar ze graag is en kan bijkomen. Ik heb haar even in het ziekenhuis gezien en lekker geknuffeld. Kreeg zelfs en kusje bij het afscheid van haar!! voor het eerst hihihi. En elke vreemde werd gedag gezwaaid, maar opa en oma ochtends niet! Lekker eigenwijs ding.
Nu weer slapen, morgenavond zie ik mijn meisje weer.