Ene moment zit ik op een blauwe wolk ander moment voel ik mij down.

Hai andere mama's to be.

Mijn emoties zijn zo extreem op het moment. De titel zegt het al het ene moment ben ik ziels gelukkig en het ander moment voel mij erg down.

Wij zijn nu 16+4 weken zwanger. En zijn onwijs blij met de zwangerschap en ons kleine hummeltje in mijn buik. Maar merk ook zo erg dat ik nog steeds mijn draai niet kan vinden.

Van beroep ben ik personal trainer en sport graag en geef graag les. De eerste twee /drie maanden van mijm zwangerschap was echt zo pittig met ziek zijn,overgeven/misselijk dat ik buiten mijn werk om niet echt kon sporten. Waar ik enorm van baalde en had zin om de gekste dingen te eten. Vooral ook slechte dingen. Waardoor ik mij eigelijk nog rotter voelde omdat ik al bijna niet meer kon sporten.

Ik werk nog steeds fulltime als fitness trainer maar ben sinds vorig gestopt met les geven Xco/ Gritt. Het was gewoon echt te zwaar en het voelde niet meer lekker. Maar ik kan echt mijm draai niet meer vinden. Waardoor ik mij nu vaak heel onrustig voel.

Ik ben sinds 4 weken niet meer misselijk maar ben nog steeds niet vooruit te branden. Op mijn vrije dagen ben ik liever lui dan moe sta laat op, eet slechte dingen en het enige sportief wat ik die dag doe is spelen en wandelen met de hond.

Ik weet dat ik gevoelig ben voor of alles of niks. Eerst werkte ik ook al fulltime maar gaf ook 6 uur in de week les. Sporte zelf daarbij 5 keer in de week. Voelde mij heerlijk sporten is echt mijn uitlaatklep. ( Wat ik nu dus enorm mis )
Ik at clean en maakte de lekkerste healthy dingetjes. Maar nu ben ik het echt ff kwijt.
En voel mij daardoor ook niet fit en af en toe rot. Ook naar de kleine.

Voel mij nu een beetje doelloos. En weet af en toe niet wat ik met mij zelf aan moet.

En mij schuldig voelen naar de Baby ben ik op het moment ook heel goed in.

Waarom kan ik nu niet gezond eten?
Sporten is juist goed nu?
Ik moet mij nu toch juist heel gelukkig voelen?
Schuldgevoelens schuldgevoelens schuldgevoelens.

Dit is niet elke dag zo maar betrap mij erop dat ik mij wel regelmatig zo voel. En weet gewoon even niet hoe ik hiermee moet omgaan.

Herkent iemand zich hierin?
I need some help ?

Alvast bedankt.
Gr Joy



 
Deels is het herkenbaar. Ik ben nog niet zo ver in de zwangerschap maar ik merk en baal dat ik met sporten even een stapje terug moet doen. Eten is ook een zooitje. In weinig dingen zin dus eet datgene waar ik wel zin in heb. Hierdoor helemaal geen structuur in mijn eten. Met een verleden in eetstoornissen is dit echt moeilijk. Heb anorexia gehad maar daarna ben ik veel aangekomen en weer afgevallen. Voor de zwangerschap zat ik lekkerder in mijn vel. 
Ik weet waar ik het voor doe. Loslaten is echt iets wat ik mag leren. 
 
Op sommige punten herkenbaar. Ik ben nog niet zo ver, zit nu op 7 weken, maar merk dat mijn humeur ontzettend schommelt. Waar ik mij altijd had voorgesteld zielsgelukkig te zijn zodra ik zwanger zou raken, heb ik de laatste dagen alleen maar huilbuien, vreetbuien, ben ik ontzettend moe en kom ik vaak pas laat mijn bed uit. 
Ik heb een eigen webshop en werk dus vanuit huis. Waar ik voorheen altijd een groot verantwoordelijkheidsgevoel had voor mijn eigen bedrijfje, heb ik er nu echt moeite mee om alles bij te houden en klanten niet te laten wachten. 
De laatste tijd ben ik niet helemaal mijzelf, en kan mij inderdaad het ene moment op een roze wolk bevinden, en het andere moment ontzettend down zijn en allerlei beren op de weg zien. 
Zelf weet ik ook niet zo goed wat ik er allemaal mee aan moet. De ene dag probeer ik mijzelf een schop onder de kont te geven, en de andere dag laat ik het maar over mij heen komen; ''het zijn vast de hormonen en dat gaat vast wel weer een keer over'' Maar het is ontzettend frustrerend... 
 
 
Wat vervelend dat je je zo voelt! Door de veranderingen in je hormonen Kun je je heel anders gaan voelen, pieken en dalen kunnen sterker worden. Er bestaat zelfs een zwangerschapsdepressie. Nu hoeft dit niet bij jou zo te zijn, ik wil hiermee aangeven dat je gevoelens veel vaker voorkomen. Praat er over met je verloskundige. Zij hebben hier vaak mee te maken en kunnen je tips geven of als je het wil in contact brengen met proffesionals op dit gebied. Zelf heb ik na mijn zwangerschap veel gehad aan Mamakits, dat in de regio Amsterdam zit. Zij waren een fijn klankbord/uitlaatklep. En gaven me goede tips mee om me weer wat prettiger te voelen.  Misschien zit er ook zoiets bij jou in de buurt. Sterkte en hang in there! Het is voor een goed doel
 
Fijn om te zien dat ik niet de enige ben. En bedankt voor de tips. Ik ga het sowieso even voorleggen voor de verloskundige. 
Voor mij is dit heel vervelend maar voor mijn man is het ook niet erg leuk. Ondanks hij heel begripvol is en lief. 
 
Bedankt meiden voor de moeite om te reageren.  ?
 
Fijn om te zien dat ik niet de enige ben. En bedankt voor de tips. Ik ga het sowieso even voorleggen voor de verloskundige. 
Voor mij is dit heel vervelend maar voor mijn man is het ook niet erg leuk. Ondanks hij heel begripvol is en lief. 
 
Bedankt meiden voor de moeite om te reageren.  ?
 
Hoi Joy, ik ben nu 11 weken en herken je verhaal wel. 
Ik ben niet perse een echte sporter, maar wel enorm energiek, wandel veel met de hond, ben altijd bezig, eet gezond, kan niet stilzitten. 
 
sinds ik zwanger ben heb ik gewoon geen puf meer voor.. ik ben misselijk waardoor ik aan dingen die ik normaal heel lekker vind een hekel heb gekregen, en ben constant moe, 
 
ik heb besloten dat ik aan de moeheid gewoon maar toegeef. Op vrije dagen doe ik het rustig aan, of ik dat nou leuk vind of niet, mijn man neemt heel veel over in het huishouden, en ik probeer wat meer te eten wat smaakt op dat moment zodat ik in ieder geval eet. 
Ik ben sinds een paar dagen begonnen met het slikken van gembercapsules, dit zijn capsules die maagversterkend werken, en ik ben zowaar niet misselijk! in de afgelopen 5 dagen heb ik pas 1 x overgegeven, en ik heb gewoon trek... krijg de puf ook weer om dan iets te bereiden wat gezond is.. Misschien is dat een idee voor je om te proberen? 
 
Geef verder gewoon toe aan het nemen van rust, je lichaam veranderd enorm, hoe vervelend je het ook vind om rust te nemen, het is wel goed om te doen. Ik heb een hobby gezocht, en probeer daar dan mee bezig te zijn, zodat ik wel het gevoel heb dat ik nog iets doe en niet alleen maar op de bank zit te zitten.. Zoals je de verhalen moet geloven wordt het beter, dus hou nog even vol :) 
 
succes !
 
Terug
Bovenaan