Hoi meiden,
Zoals jullie misschien al wel opgemerkt hadden heb ik mij de laatste weken ietsjes afzijdig gehouden van dit forum. Niet omdat ik het hier niet harstikke gezellig vind hoor! Ik vind jullie nl. stuk voor stuk lieverds, maar ik wilde er gewoon niet al te veel mee bezig zijn.
Vanochtend was het dan zover, in ieder geval 1 dag overtijd (misschien wel 2 of 3) een beetje raar gevoel in de onderbuik en tja.. testen maar! Net als Solleke had ook ik al afgelopen week een aantal x raar gedroomd over allerlei zaken die met zwangere ik te maken had, dus mijn voorgevoel zij dat het raak moest zijn! Maar ach... ik weet ook dat mij lichaam erg raar kan doen en mijn lichaam vaak de wens der gedachten volgt! In mijn achterhoofd had ik dus de hele tijd zoiets van "ik houd mezelf voor de gek".
Maar nee... de test kon het niet duidelijker aangeven! Ik ben weer zwanger!! Yikes!
Natuurlijk ben ik ontzettend blij maar ik vind het ook ontzettend eng weten jullie dat... het gevoel dat mijn mannetje en ik hadden bij de eerste x dat ik zwanger was is echt totaal anders. Het is wel jammer dat je door schade en schande steeds behoudender wordt in je emoties, dat vind ik echt joh!
Wat ik ook een beetje rot vind is dat ik weet dat mijn bericht bij velen hier een dubbel gevoel zal geven (geloof mij, ik ben ook 1 van die vele die naast de blijdschap voor diegene altijd een ietsje, pietsje, pukje jaloezie-gevoel had/heeft als er weer een zwangere was). Toch wil ik het jullie als eerste laten weten.... Ik hoop echt dat een ieder van jullie stuk voor stuk zeer spoedig ook een positieve test zal hebben. Ik zal ervoor duimen.
De raad van Miep zal ik ook maar proberen op te volgen, ik zal proberen ervan te genieten en tja... het loop zoals het loopt hè... jeetje wat ontzettend spannend weer! Meiden is het ok als ik hier zo af en toe een praatje kom maken??
Hhihihi.. ik heb het gevoel dat ik met mijn verhaal van de hak op de tak spring, volgen jullie mij nog??!
Dikke kus en heel veel vruchtbaarheid van mij!
Liefs,
Brigitte
Zoals jullie misschien al wel opgemerkt hadden heb ik mij de laatste weken ietsjes afzijdig gehouden van dit forum. Niet omdat ik het hier niet harstikke gezellig vind hoor! Ik vind jullie nl. stuk voor stuk lieverds, maar ik wilde er gewoon niet al te veel mee bezig zijn.
Vanochtend was het dan zover, in ieder geval 1 dag overtijd (misschien wel 2 of 3) een beetje raar gevoel in de onderbuik en tja.. testen maar! Net als Solleke had ook ik al afgelopen week een aantal x raar gedroomd over allerlei zaken die met zwangere ik te maken had, dus mijn voorgevoel zij dat het raak moest zijn! Maar ach... ik weet ook dat mij lichaam erg raar kan doen en mijn lichaam vaak de wens der gedachten volgt! In mijn achterhoofd had ik dus de hele tijd zoiets van "ik houd mezelf voor de gek".
Maar nee... de test kon het niet duidelijker aangeven! Ik ben weer zwanger!! Yikes!
Natuurlijk ben ik ontzettend blij maar ik vind het ook ontzettend eng weten jullie dat... het gevoel dat mijn mannetje en ik hadden bij de eerste x dat ik zwanger was is echt totaal anders. Het is wel jammer dat je door schade en schande steeds behoudender wordt in je emoties, dat vind ik echt joh!
Wat ik ook een beetje rot vind is dat ik weet dat mijn bericht bij velen hier een dubbel gevoel zal geven (geloof mij, ik ben ook 1 van die vele die naast de blijdschap voor diegene altijd een ietsje, pietsje, pukje jaloezie-gevoel had/heeft als er weer een zwangere was). Toch wil ik het jullie als eerste laten weten.... Ik hoop echt dat een ieder van jullie stuk voor stuk zeer spoedig ook een positieve test zal hebben. Ik zal ervoor duimen.
De raad van Miep zal ik ook maar proberen op te volgen, ik zal proberen ervan te genieten en tja... het loop zoals het loopt hè... jeetje wat ontzettend spannend weer! Meiden is het ok als ik hier zo af en toe een praatje kom maken??
Hhihihi.. ik heb het gevoel dat ik met mijn verhaal van de hak op de tak spring, volgen jullie mij nog??!
Dikke kus en heel veel vruchtbaarheid van mij!
Liefs,
Brigitte