Enig kind?

<p>Hallo allemaal,</p><p>Ik heb even geen idee waar dit topic het beste onder past. En misschien is dit ook iets waar ik helemaal niet over na hoor te denken op dit moment. Ben pas in februari bevallen van onze zoon</p><p>maar..  zijn hier mensen die zelf enig kind zijn of zelf maar 1 kind hebben? Ik lees toch wel vaak dat die kinderen snel eenzaam zijn en graag een broertje of zusje willen. Even los van of dit ook daadwerkelijk lukt. </p><p>Maar ik heb de eerste weken al zeer pittig ervaren en ik weet serieus niet goed of ik het wel zou kunnen om over een x aantal jaar weer op nieuw te beginnen. En ik weet dat een groot deel van de vrouwen dit zegt nadat ze pas een bevalling hebben gehad. Maar ik ben zeer benieuwd hoeveel invloed het op kinderen heeft die “alleen” opgroeien. </p><p> </p><p>Alvast bedankt :)</p>
 
Haihai..
Ik heb het 2 keer gehad. En inmiddels wil ik graag een 3e kind. Lekker niet over nadenken. Een 2e kindje kan altijd nog.
Mijn vriendin is overigens enigst kind en vind het helemaal niet erg, leuke meid geworden, niet verwend oid. Dus ik denk niet dat t zielig is hoor. Maar mijn ervaring is dat t toch weer gaat kriebelen na een tijdje. Bij de 1 sneller als bij de ander..
 
Ik zou daar idd nu nog niet teveel over nadenken. Na mijn eerste moest ik er ook 1,5 jaar nog niet aan denken om aan een tweede te beginnen.

Zelf ben ik daarnaast enigst kind en ik heb zelf nooit iets gemist. Had genoeg vriendjes en vriendinnetjes en heb me nooit eenzaam gevoeld. Alleen de opmerking “dan zal je wel lekker verwend zijn” zal nooit vervelen haha. Maar wat ik dus wil zeggen, wat kinderen niet kennen missen ze ook niet in mijn ogen
 
Ik wil geen 2e kindje. En als dat goed voelt, is dat prima. Misschien hebben sommige kinderen een broer of zus en kunnen niet met elkaar opschieten. Oftewel er is altijd wat te zeggen zowel voor het houden bij 1 kind als meerdere kinderen krijgen.
 
Ik heb heel lang ook getwijfeld over een tweede kindje. En het mooie is, wat de anderen hierboven ook al zeggen, je hoeft nog niet te kiezen. Laat het allemaal op je afkomen en zie waar je over een jaar, 2 of 3 jaar staat en hoe je gevoel dan is. Alles is goed.
 
Vriendin van mij is enigst kind en zij zegt wel dat ze jaloers was vroeger op vriendjes en vriendinnetjes met broers/zussen.
Ik heb het andersom ook ervaren dat ik soms wel jaloers was omdat er minder aandacht voor mij was door mijn broers/zussen dus denk dat voor beide kanten wat te zeggen valt. En dit zijn natuurlijk maar 2 verhalen, er zullen er nog veel meer zijn die hetzelfde of compleet wat anders zeggen
 
Ik herken je verhaal zo enorm!
Ook in februari bevallen en nu al al die twijfels.
Ik wil mijn kind(eren) alles kunnen geven dus denk dat wij het ook maar bij 1 moeten laten. Wat je zegt angst dat hij zich toch alleen gaat voelen is er wel. Maar is het eerlijk naar een tweede om daar voor te proberen omdat de eerste eenzaam zou zijn?
Toevallig ken ik iemand die enig kind is en die mocht een vriendje mee op vakantie nemen. Lijkt mij een prima oplossing, die kunnen ze tenminste kiezen haha.
Maar goed hier ook geen definitieve beslissing en zoals andere ook zeiden we hoeven vandaag niet te kiezen he.
 
Terug
Bovenaan