Was vorige week even flink schrikken toen ik spontaan begon te bloeden. Tijdens het wassen onder de douche zag ik ineens allemaal bloed op mijn hand. De paniek sloeg meteen toe en gelijk de douche uitgezet. Eenmaal onder de douche vandaan begon ik echt te lekken en vielen de bloedspetters op de grond. Met een handdoek tussen de benen op bed gaan liggen en vriend en vk gebeld. De vk kon nog niet veel voor me betekenen en zei dat ik moest afwachten.
Alleen in bed begonnen de waterlanders al te komen. Dinsdag nog een prachtige echo gehad en twee dagen later in bed met een hevige bloeding. Als ik bleef liggen ging het nog wel, maar zodra ik ging staan voelde ik het bloed lopen. ’s Avonds was het ergste bloeden voorbij, maar had wel pijn, vergelijkbaar met de pijn die ik normaal heb rond mijn menstruatie. Uiteindelijk met een warme kruik in slaap gevallen. Een wonder boven wonder, de volgende dag leek het alsof er niks gebeurd was. Geen bloed (wat oude bruine bloedsporen) geen pijn, helemaal niks. We hebben een aantal dagen gewacht om te kijken wat er zou gebeuren. Uiteindelijk dinsdag toch maar gebeld naar de vk.
De volgende afspraak stond voor 8 februari en zolang konden we echt niet in onzekerheid blijven. Gelukkig waren ze het met mij eens en kon ik vandaag terecht voor een echo. En Jawel, daar zagen we de kleine wurm, vrolijk rond spartelen. Het was goed gegroeid en het hartje klopte goed. Een zucht van verlichting. Rond de baarmoeder waren de sporen van de bloeding nog een beetje te zien. Wel moet ik de komende tijd rustig aan doen (geen zware dingen tillen, geen bed-gymnastiek). Maar we zijn in ieder geval al best een beetje trots op onze kleine doorzetter. Moest het toch even kwijt.
groetjes Sanne
Alleen in bed begonnen de waterlanders al te komen. Dinsdag nog een prachtige echo gehad en twee dagen later in bed met een hevige bloeding. Als ik bleef liggen ging het nog wel, maar zodra ik ging staan voelde ik het bloed lopen. ’s Avonds was het ergste bloeden voorbij, maar had wel pijn, vergelijkbaar met de pijn die ik normaal heb rond mijn menstruatie. Uiteindelijk met een warme kruik in slaap gevallen. Een wonder boven wonder, de volgende dag leek het alsof er niks gebeurd was. Geen bloed (wat oude bruine bloedsporen) geen pijn, helemaal niks. We hebben een aantal dagen gewacht om te kijken wat er zou gebeuren. Uiteindelijk dinsdag toch maar gebeld naar de vk.
De volgende afspraak stond voor 8 februari en zolang konden we echt niet in onzekerheid blijven. Gelukkig waren ze het met mij eens en kon ik vandaag terecht voor een echo. En Jawel, daar zagen we de kleine wurm, vrolijk rond spartelen. Het was goed gegroeid en het hartje klopte goed. Een zucht van verlichting. Rond de baarmoeder waren de sporen van de bloeding nog een beetje te zien. Wel moet ik de komende tijd rustig aan doen (geen zware dingen tillen, geen bed-gymnastiek). Maar we zijn in ieder geval al best een beetje trots op onze kleine doorzetter. Moest het toch even kwijt.
groetjes Sanne
Goed teken misschien ook voor later.