er is hoop!

A

Anoniem

Guest
hoi meiden,
eindelijk gaat er wat gebeuren. Al meer dan 1 jaar zijn wij aan het 'aanmodderen' met Sarah's gezondheid. Ze is erg gevoelig op haar luchtwegen (astma en al 2x een kroep aanval gehad en RS-virus) en heeft steeds oorontsteking. Nu zijn we eindelijk door de kinderarts doorverwezen naar de KNO arts en daar zijn we gisteren geweest. Hij had het snel gezien: neusamandel eruit en buisjes erin!

Het klinkt vreemd maar wij zijn hier blij mee. Eindelijk gebeurt er iets en hopenlijk knapt ze er snel van op. We kunnen 21 januari al komen voor de ingreep dus dat is ook lekker snel.

Ben er zo blij mee, wou het even delen!

Groetjes,
Tamar
 
Ha Tamar, Ik snap je opluchting hoor! Ik kan me voorstellen dat je nu het gevoel heb dat "jullie" probleem serieus genomen wordt en wat fijn dat jullie al zo snel terecht kunnen.
En ik hoop van harte met je mee dat sarah er echt van opknapt

succes ermee hé

Liefs Achnita mv Mike (4jr) en Brian (16.5mnd)
 
Hoi Tamar,

Fijn dat er eindelijk schot in de zaak lijkt te komen! Is toch vervelend als je meisje zich steeds zo beroerd voelt!

groetjes Maris
 
fijn dat er eindelijk wat gaat gebeuren. Vooral de buisjes zijn echt een opluchting voor de kids hoor.Levi was een half jaar toen hij voor de eerste keer buisjes kreeg en zo'n 2 weken geleden voor de tweede keer en meteen zijn neusamandel.
Hij heeft wel regelmatig looporen en oorontsteking maar hij iser midner ziek van nu die troep er beter uit kan lopen.
Bij mijn oudste 2 scheelde de neusamandel ook een hoop dsu ikhoop bij levi en bij jouw dochter ook.
Veel succes met de ingreep, ze zijnmeestal even boos maar zijn het ook wel snel vergeten en de neusamandel eruit halen valt ook wel mee.

groetjes chimene
 
hoi Chimene,
even een vraagje omdat ik las dat jij er ervaring mee hebt .
Hoe heb jij je kinderen voorbereid om de ingreep, wij willen dat nl wel goed voorbereiden zodat ze weet wat er gaat komen, maar willen het vooral ook niet te moeilijk maken.
En natuurlijk vraag ik me af hoe het erna zal zijn. Ik ben benieuwd of je tips hebt.

Groetjes,
Tamar
 
Hoi Tamar,

ik vind dat je die kleintjes niet zo voor kunt bereiden, ze begrijpen het toch niet. Het is belangrijker dat jezelf alles goed weet en vooral rustig bent want als de ouders heel nerveus zijn pakken de kindjes dat meteen op. Het is voor mij ook wat makkelijker omdat ik op de OK werk en ik dus precies weet wat er gebeurt (kan trouwens ook een nadeelzijn hoor dat je weet wat er gebeurt).
Bij ons zit je kindje bij je op schoot en krijgt dan een kapje voor waar het slaapgas uitkomt. Dat stinkt (we zeggen meestal olifantenpoep) best wel en het ene kind gaat dan spartelen en het anderekind zit heel rustig tot het slaapt. Alle kindjes worden vlak voordat ze gaan slapen een beetje onrustig en gaat  hun spieren wat  spannen maar dat hoort bij de narcose en dat zijn ze niet meer bewust.
Als ze weer wakker worden mag je er heel snelbij als ze wat schoon gepoetst zijn en meestal zijn de wat kleinere kindjes boos. Ze weten tenslotte niet wat er gebeurt is omdat ze te klein zijn om het uit te leggen, maar dat trekt snel bij hoor. Ze krijgen bij ons ook direct een paracetamol als ze op de uitslaapkamer komen dus doe je kindje een makkelijk broekje aan zodat dat ook makkelijk ingebracht kan worden.
Ze worden even in de gaten gehouden en dan mag je ze lekker mee naar huis nemen.

Nou als je nog vragen hebt hoor ik het wel.

groetjes chimene
 
Hoi Tamar,

Bij mijn dochter (inmiddels 4) zijn haar keel en neus amandelen eruit gehaald toen ze 2,5 was.  Daardoor konden wij het net iets beter uitleggen gelukkig, maar ik heb toch wat tips voor je:

- Er is een boekje "Nijntje in het ziekenhuis", ik weet niet of ze graag verhaaltjes luistert, maar wie weet wat ze ervan oppikt.
- Sarah zal nuchter moeten komen die dag (tenminste Eva moest dat wel), maar zorg dat je zelf goed eet en ook wat dingen bij je hebt. Er was bij ons een moeder die uit solidaritijd met haar zoontje maar niks gegeten had en die ging dus bijna tegen de vlakte.
- Bij ons mochten de kindjes niet op schoot terwijl ze onder narcose gingen. Ik mocht wel dicht bij haar blijven. Ik heb toen ons vaste slaapliedje voor haar gezongen en ze ging heel rustig onder narcose.
- Eva was daar in tegen super PISSIG toen ze uit de narcose kwam. Echr een drama (sorry, misschien wil je dat niet weten). Ze was zo intzettend boos.Ik mocht haar in eerste instantie niet aanraken (ze zat dus helemaal onder het bloed uiteindelijk, want dat mocht ik ook niet weg vegen). Na een kwartier ongeveer sloeg die boosheid om in verdriet. Toen liet ze zich goed troosten. Ik ben bij haar in bed gekropen en heb haar dicht tegen me aan genomen. Zo zijn we van de verkoevenkamer naar de afdeling gereden. Mijn shirt kon daarna de vuilnisbak in, want die kregen we niet mee schoon (dus nog een tip: trek iets ouds aan).

In ieder geval heel veel succes.

Groetjes, Karin
 
hoi Karin,

dat boekje van Nijntje wou ik inderdaad gaan kopen, ik had er al van gehoord.
Maar wel bedankt voor de andere tips! Ik ben benieuwd hoe Sarah zal reageren als ze weer wakker wordt. We zullen het wel zien, gelukkig zijn we zelf vrij rustig dus ik hoop dat we dat een beetje op haar uitstralen .

Dank je voor het meedenken,
Tamar
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan