ik moet even m'n verhaal doen, ik ben nu 35+4 weken zwanger en ik ben er zo verschrikkelijk klaar mee.
ik vind het zo zwaar dit keer, ik heb bijna niet kunnen genieten van deze zwangerschap. ik heb niks anders dan zorgen, klachten en kwalen. toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, ben ik 2 weken lang alleen maar bang geweest, bang of het niet weer buitenbaarmoederlijk was. toen ik wist dat het niet zo was, kwamen de onzekerheden over miskramen om het hoekje heen. was ik die 12 weken voorbij, kon ik niet wachten tot de 20 weken echo om te zien of hij wel helemaal gezond en compleet was. toen dat eenmaal duidelijk was dat er niks aan de hand was, kwam de bekkeninstabiliteit en het maagzuur. nu kan ik bijna niet meer slapen, ben ik alleen maar kapot, heb ik de hele tijd het gevoel dat mijn blaas word leeg geknepen, word ik continue in m'n ribben getrapt en heb last van kriebelbenen die hun eigen weg leiden.
oh ja, en dan komt het hele bevallingsverhaal er nog bij, ik moet gaan kiezen of ik natuurlijk wil bevallen of dat ik een keizersnede wil. het is bijna een onmogelijke keuze voor me en ik denk er continue aan. ik heb ook nog een jochie van 2 rond lopen, ontzettend lief maar oh zo druk. hij vraagt de hele dag door m'n aandacht en wil dat met alle liefde aan hem geven maar ik kan het gewoon niet. morgen moet ik naar het ziekenhuis voor controles en dan kan m'n zoontje naar m'n schoonmoeder gelukkig. het liefst haal ik hem direct na het ziekenhuis weer op, maar ik denk dat ik toch eerst thuis maar even ga slapen.
zo, dat ben ik even kwijt. bedankt voor het lezen van mijn klaagzang!!!
ik vind het zo zwaar dit keer, ik heb bijna niet kunnen genieten van deze zwangerschap. ik heb niks anders dan zorgen, klachten en kwalen. toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, ben ik 2 weken lang alleen maar bang geweest, bang of het niet weer buitenbaarmoederlijk was. toen ik wist dat het niet zo was, kwamen de onzekerheden over miskramen om het hoekje heen. was ik die 12 weken voorbij, kon ik niet wachten tot de 20 weken echo om te zien of hij wel helemaal gezond en compleet was. toen dat eenmaal duidelijk was dat er niks aan de hand was, kwam de bekkeninstabiliteit en het maagzuur. nu kan ik bijna niet meer slapen, ben ik alleen maar kapot, heb ik de hele tijd het gevoel dat mijn blaas word leeg geknepen, word ik continue in m'n ribben getrapt en heb last van kriebelbenen die hun eigen weg leiden.
oh ja, en dan komt het hele bevallingsverhaal er nog bij, ik moet gaan kiezen of ik natuurlijk wil bevallen of dat ik een keizersnede wil. het is bijna een onmogelijke keuze voor me en ik denk er continue aan. ik heb ook nog een jochie van 2 rond lopen, ontzettend lief maar oh zo druk. hij vraagt de hele dag door m'n aandacht en wil dat met alle liefde aan hem geven maar ik kan het gewoon niet. morgen moet ik naar het ziekenhuis voor controles en dan kan m'n zoontje naar m'n schoonmoeder gelukkig. het liefst haal ik hem direct na het ziekenhuis weer op, maar ik denk dat ik toch eerst thuis maar even ga slapen.
zo, dat ben ik even kwijt. bedankt voor het lezen van mijn klaagzang!!!