hoi allemaal.
Ik ben nog steeds verbaasd, maar ik ben toch echt ZWANGER ! Afgelopen maand was eigenlijk nogal raar (mijn zusje snel zwanger, waar ik nogal veel verdriet over had) daardoor was ik eigenlijk er nog meer mee bezig (en met mezelf) dan voorheen. ook moesten we naar de gyn, spul wegbrengen/ bloed prikken, enzv.) En ik had er toch helemaal niet meer bij stilgestaan dat het bij ons nog zonder dokteren zou lukken (na 18 maanden proberen)dus toen zaterdag (NOD)mijn temp nog steeds in de 37 C was, vond ik dat wel raar, maar niet echt vreemd (zovan nou het zal wel allemaal weer opschuiven in mijn cyclus) ik had nog een testje liggen, en dacht ' ach 't kan ook geen kwaad' Wel had ik de hele week een ander gevoel in mijn borsten, maarja ik was al zovaak teleurgesteld... dus de test gedaan, neergelegd en even wat water gedronken. draai ik naar een minuutje de test om......een PLUS ???? heh ? zie ik het wel goed ? Ja echt ! ik was zwanger ! Ben meteen naar mijn man in bed gerend en maakte hem wakker met de woorden: goeiemorgen aanstaande pappa ! Wat ben ik blij en opgelucht dat we 'normaal' zwanger zijn geworden (je gaat je toch de gekste dingen in het hoofd halen als het niet lukt)Nu kan ik het alleen nog niet vertellen (het is nog zo pril) maar jullie mogen het weten ! ik voel net als Seda (zie bericht hier vlak onder) rommelen in mijn buik, en gevoelige borsten. begin ook wat meer moe te worden, lig s'nachts vaak wakker, maar ben eigenlijk ook nog niet echt misselijk ofzo. Wel heb ik het steeds enorm koud, en last van hoofdpijn. Maar wat ik wel weet is dat je op tekenen moet letten: achteraf zijn er vorige week dingen gebeurd/ heb ik dingen gevoeld die ik nu beter kan plaatsen. - ik heb echt enorme angst voor spuiten,> vorige week moest ik bloedprikken en ik was heel berustend erin (HEEL raar!)ook heb ik me vorige week pas echt erbij neergelegd dat mijn zusje mijn aandacht en liefde nodig heeft met haar zwangerschap> kon ik me er als vanzelf bij neerleggen dat zij wel zwanger was en ik niet (is toch ook raar ?) Hebben we juist tegen vrienden en familie ons verhaal van 'het-wil-maar-niet-lukken-en-we-gaan-nu-dokteren' verteld. Toch blijken dit allemaal voortekenen te zijn geweest denk ik. Ik weet wel dat ik geniet en als ik er aan denk moet ik onbewust even lachen. (wie had dat gedacht!) Mocht het alsnog verkeerd aflopen, dan is dat nou eenmaal zo, maar ik ga positief deze tijd tegemoed!
Dus meiden ook voor jullie is er hoop !
Veel Succes allemaal, eun ik kom geregeld even terug buurten !
liefs Abby
Ik ben nog steeds verbaasd, maar ik ben toch echt ZWANGER ! Afgelopen maand was eigenlijk nogal raar (mijn zusje snel zwanger, waar ik nogal veel verdriet over had) daardoor was ik eigenlijk er nog meer mee bezig (en met mezelf) dan voorheen. ook moesten we naar de gyn, spul wegbrengen/ bloed prikken, enzv.) En ik had er toch helemaal niet meer bij stilgestaan dat het bij ons nog zonder dokteren zou lukken (na 18 maanden proberen)dus toen zaterdag (NOD)mijn temp nog steeds in de 37 C was, vond ik dat wel raar, maar niet echt vreemd (zovan nou het zal wel allemaal weer opschuiven in mijn cyclus) ik had nog een testje liggen, en dacht ' ach 't kan ook geen kwaad' Wel had ik de hele week een ander gevoel in mijn borsten, maarja ik was al zovaak teleurgesteld... dus de test gedaan, neergelegd en even wat water gedronken. draai ik naar een minuutje de test om......een PLUS ???? heh ? zie ik het wel goed ? Ja echt ! ik was zwanger ! Ben meteen naar mijn man in bed gerend en maakte hem wakker met de woorden: goeiemorgen aanstaande pappa ! Wat ben ik blij en opgelucht dat we 'normaal' zwanger zijn geworden (je gaat je toch de gekste dingen in het hoofd halen als het niet lukt)Nu kan ik het alleen nog niet vertellen (het is nog zo pril) maar jullie mogen het weten ! ik voel net als Seda (zie bericht hier vlak onder) rommelen in mijn buik, en gevoelige borsten. begin ook wat meer moe te worden, lig s'nachts vaak wakker, maar ben eigenlijk ook nog niet echt misselijk ofzo. Wel heb ik het steeds enorm koud, en last van hoofdpijn. Maar wat ik wel weet is dat je op tekenen moet letten: achteraf zijn er vorige week dingen gebeurd/ heb ik dingen gevoeld die ik nu beter kan plaatsen. - ik heb echt enorme angst voor spuiten,> vorige week moest ik bloedprikken en ik was heel berustend erin (HEEL raar!)ook heb ik me vorige week pas echt erbij neergelegd dat mijn zusje mijn aandacht en liefde nodig heeft met haar zwangerschap> kon ik me er als vanzelf bij neerleggen dat zij wel zwanger was en ik niet (is toch ook raar ?) Hebben we juist tegen vrienden en familie ons verhaal van 'het-wil-maar-niet-lukken-en-we-gaan-nu-dokteren' verteld. Toch blijken dit allemaal voortekenen te zijn geweest denk ik. Ik weet wel dat ik geniet en als ik er aan denk moet ik onbewust even lachen. (wie had dat gedacht!) Mocht het alsnog verkeerd aflopen, dan is dat nou eenmaal zo, maar ik ga positief deze tijd tegemoed!
Dus meiden ook voor jullie is er hoop !
Veel Succes allemaal, eun ik kom geregeld even terug buurten !
liefs Abby