Erg emotioneel en angstig

[MamaVanLaurens]

<p>Hallo iedereen,</p><p>Ik zal jullie niet vervelen met een tè lang verhaal, maar ik ben, sinds dat ik weet dat ik in verwachting ben, erg angstig en emotioneel geworden.</p><p>Ik heb vroeger tot mijn 7e een mooie jeugd gekend. Echter, na het overlijden van een dierbare is mijn moeder in een depressie geschoten. Ik heb sinds mijn jonge jaren altijd voor anderen moeten zorgen, zowel in het huishouden als emotioneel. Daarnaast heb ik ook nooit de steun en de liefde gekregen die een kind zou moeten krijgen. Ik heb zelf weinig kind mogen zijn. </p><p>Nu ik zelf moeder word ben ik erg angstig en emotioneel geworden. Ik vraag mij soms af of ik dit wel aankan en of ik hier geschikt voor ben, ondanks dat ik het wel heel graag wel.</p><p>Iemand anders hier ervaring mee? ?</p>

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hey,
Ik kan me voorstellen in wat voor situatie je zit. Ik wil je alleen maar zeggen dat de liefde en steun die jij niet had, je wel zoveel mogelijk aan je kindje kunt geven. Ik weet zeker dat je een goede moeder zal zijn en dat je het aan kunt. Meer dan je best kan je niet doen toch? Wees daarover niet onzeker!
Succes ?.

 

[Arimira]

Hey dame,
ik heb het ook meegemaakt alleen niet met een moeder dat depressief was, maar meer egoistische moeder die nooit voor me klaar stond qua emotioneel en qua bescherming. Toen ik voor het eerst zwanger werd, was ik ook heel erg bang en angstig, maar aan ene kant wel sterk want ik beloofde mijn ongeboren kind er altijd te zijn en niet zo zou handelen als mijn moeder. Ze is nu bijna 3 en soms denk ik ook nog steeds ben ik een goede moeder of doe ik het wel goed. Nu zwanger van de tweede ben ik sterker!
bang en angstig zijn is heel normaal in jouw situatie, maar geloof me juist daar waar jij tekort kwam als kind, ga je inhalen bij je eigen kind. Omdat je weet hoe het voelt en dit nooit bij je kind zal doen. Alles is nog nieuw maar het komt echt goed. Praat veel met je ongeboren kind!