erg mee bezig

hoi,

ik heb half maart een miskraam gehad. Ik ben moeder (34) van 2 gezonde kids, dus het kwam echt onverwachts, ik was al 3 maanden.
nu merk ik dus dat ik er echt zo mee bezig ben. ik denk er elke dag aan en dan zit ik weer te tellen. ik was voordat ik zwanger raakte(ronde 8) echt on the clock 27 dagen, nou nu ben ik dus al 2 keer om 33 en 34 dagen pas ongesteld geworden, beetje frustrerend. Voordat ik mijn 2de kreeg, was ik ook onregelmatig en heb er een jaar over gedaan, terwijl bij de eerste het na 6 weken al raak was.
Ik zit dus nu in mijn vruchtbare periode en we doen het dus om de dag, om meer score kans te hebben.
hebben jullie dat nu ook? elke keer weer zo hopen en rekenen?
ik be trouwens heel blij met dit forum en dat het eindelijk gekomen is.
groeten,
adren
 
Hoi Adren,
Ik ken dat rekenen inderdaad wel, dat gelijk daarop gevolgd wordt door hopen en bij elk pijntje, puistje of het anders zitten van je haar denken; zal het zo zijn?
Verschrikkelijk hé?
Mag ik vragen of je nu ook bang bent dat je al snel "te oud" bent om zwanger te worden? (Met je 36e kunnen er toch meer risico's bij komen kijken?) Dat lijkt me erg frustrerend.
Heel veel succes, en ik hoop dat je al snel niet meer hoeft te hopen en te rekenen.

Groetjes, M31
 
Ook bij mij is mijn eerste zwangerschap begin maart afgebroken, moet zeggen dat het spontane zoals bij de eerste keer er wel af is. Soms voel ik me een gefrustreerde trien die vrijt met de telmachine naast me. Temperaturen en al die fratsen is niet voor mij weggelegt dus daar wil ik niet aan beginnen, maar omdat mijn cyclus best heel onregelmatig is is het lastig om wat vooraf te plannen. Nu heb ik wel gelezen dat je rond je eisprong een beetje vloeibare tot slijmerige afschijding kunt hebben dan weet je dus wel wanneer je plus minus weer kunt hobbyen. Ik had hier nog nooit van gehoord maar ga er de volgende keer wel even op letten. Ik hoop maar dat we allemaal maar snel uitgeteld zijn en alleen maar 40 weken hoeven af te tellen!
 
hoi brenda en M31,
bedankt voor jullie herkenbare reacties.
ik ben inderdaad bijna 35, maar omdat ik al 2 jongens heb, ben ik denk ik minder bang dat het niet goed zou zijn.
als het mijn eerste zou zijn wel.
Ik was 28 dat ik mijn eerste kreeg en 31 mijn 2de. En dit was nog vroeg, want in de nabije omgeving zijn ze toch vaak boven de 30 voordat ze hun eerste krijgen, na vaak heel veel rondes wachten.
Ook ik hoop dat ik nu na 3 maanden na mijn miskraam weer zwanger mag zijn, en inderdaad wat jij zegt M31, elk pijntje, gevoel, wordt gevolgd door de gedachte: zou het?
groetjes,
Adren
 
Hoi hoi,ook ik heb in maart een miskraam gehad en ben nu net 35 geworden,soms denk ik ineens,oeps die leeftijd gaat steeds sneller!
maar ik ben dus ook elke maand rond die periode bezig met tellen enz.
Ben nu wel sinds 2 maanden aan het tempen en dat geeft me echt een heel groot stuk rust,want ik zie precies waarneer mijn eisprong is en weet dan of ik een kans maak die maand,ook vind ik het erg fijn dat ik aan het eind gewoon gelijk weet of het weer niks is als mijn temp ineens naar beneden gaat,normaal zou ik dan toch nog een aantal dagen in de zenuwen zitten maar dat heb ik dus nu niet meer en dat geeft mij in ieder geval rust zodat ik me er sneller weer bij neer kan leggen dat we de volgende ronde in moeten.
Sterkte en liefs!
Snoopy
 
Terug
Bovenaan