ERG MOEILIJK

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden.

Heb het vandaag erg moeilijk.
Gisterenavond rond 11 uur werden we gebeld dat mijn schoonzus is bevallen.
Wist dat het eraan zat te komen want ze was 10 dagen overtijd.
Dat het me zoveel pijn zou doen had ik niet verwacht.
Het was weer janken geblazen.

Vanmiddag op kraamvisite en daar kwamen ze weer hoor.
Tranen tranen.
Vond het niet leuk voor haar maar gelukkig begreep ze het heel goed en vond ze het fijn dat ik gekomen was.
Wat zijn ze toch lief he en zo klein. Maar kunnen ook lekkere poepluiers produceren!
Onze meid heeft er weer een neefje bij.
Blijkbaar blijft zij de enige meid in de familie.
Zowel bij mijn man's kant als mijn kant. Ze heeft alleen maar neefjes.

Vind het fijn om hier die luisterd oor te vinden. Merk toch dat mensen die dit niet mee gemaakt hebben anders reageren.
Ze bedoelen het niet slecht, maar is toch anders.

Meiden bedankt.

PV
 
Hoi PV,

moeilijk joh, zo'n kleintje erbij en zo dichtbij dan he? Maar laat je lekker gaan als je het even te kwaad hebt. Hier kan het natuurlijk altijd, maar ook goed dat je je niet groot hebt gehouden bij je schoonzusje, dat maakt het voor de hele familie ook makkelijker. Hoe eerlijker je bent over je gevoel, hoe minder geforceerd mensen op je reageren heb ik wel gemerkt toen. Sterkte en probeer er ook van te genieten, want het blijft toch mooi dat minispul, zelfs al is het nog (even) niet van ons zelf.

Veel liefs
 
hoi pv

ik weet precies wat je bedoelt..

me schoonzus was ook zwanger en ik was al bezig..
dat was een hele klap.en heb het eigelijk de hele zwangerschap erg moeilijk gehad.
Nu was ze eind maart bevallen,en ik moest ook erg huilen..ik begrijp je zo erg goed.nu is de kleine4 maanden en ben ik er aardig overheen..heb vlede maand helaas een miskraam gehad,maar ik ben al heel erg blij dat ik weet dat ik zwanger kan worden.

geloof me je komt er overheen,je leert ermee omgaan.

gr maantje
 
Hi PV,

Dat moet flink zwaar voor je zijn geweest zeg. Ik vind het erg knap van je dat je zo snel bent gegaan en je verdriet hebt durven uiten. Daarnaast ook fijn dat je schoonzus het goed begreep.

Je hebt hier ontzettend veel verdriet van maar ik denk ook dat je het anderen, en zeker haar, niet misgunt. Dat vind  ik echt super van je. En laat er maar zoveel tranen om als je nodig hebt en schrijf het lekker van je af.  Je verdriet de vrije loop laten (alsof je een keuze heb) werkt denk ik wel het beste.

Hou je taai.

Dikke knuffel,
Daantje
 
Hoi PV,

Meid, wat voel ik met je mee! En ik herken het. Mijn beste vriendin beviel van haar dochter in de week dat ik van onze eerste uitgeteld was. Helaas eindigde onze eerste zwangerschap in een miskraam. Maar ik was zo jaloers op haar! Ik had daar moeten liggen! Zij moest nog 3 weken, dus ik had er helemaal geen rekening mee gehouden. Mijn man heeft het toen aan mij verteld. Ik was alleen thuis. Ik heb me toch een potje gehuild! En daarna heb ik eerst met een andere vriendin gesproken. Hoe blij ik ook voor mijn vriendin was, ik moest eerst mijn verdriet even kwijt. Voordat ik haar kon feliciteren. En de kleine kon bewonderen.
Maar ik vond het echt even moeilijk. Net als jij.
Neem van mij aan, iedere keer dat je haar ziet word het makkelijker. Het zal soms best steken, maar dat hoort. Dat is heel normaal. Ik hoop dat je gauw weer een eigen wondertje zult verwachten! Heel veel sterkte!

Groetjes, Kat
 
Lieve PV,

Ik kan zo goed voelen wat je bedoeld.
Mijn schoonzusje is inmiddels al van 2 kindjes bevallen en waren ongeveer tegelijk begonnen. Het is zo raar dat jij daar dan met lege handen staat en dat het bij hun allemaal zo makkelijk en voorspoedig is gegaan.

Helaas is het niet anders en ik moet zeggen dat met de tijd de pijn ook een beetje slijt en als ik nu naar mijn nichtjes kijk en ze gillend met een armpjes op hun tante afrennen dan voel ik me toch ook wel enorm trots.
Mijn broer en schoonzus hebben wel altijd enorm rekening gehouden met mijn gevoel en dat kan ik waarderen.
Ik hoop dat het ooit goed met je wens komt en dat jullie allebei mogen genieten van een klein wondertje en dat je dan toch nog eens met andere gevoelens aan deze tijd kunt terug denken.

Sterkte,

Corina
 
HAI

Tja de tijd zal het hoop ik laten slijten.
Ben er momenteel net zo erg aan toe als toen ik hoorde dat het fout was.
Kan er gewoon niet van slapen en de sluizen staan wijd open!!!!

Ben zeker heel blij voor hun, en ieder die zwanger is, hoor.
Maar doet nu zo'n pijn.
Vind het ook totaal niet leuk voor ons meissie.
Een huilende mama. Dus probeer voor haar me in te houden.

Vond het wel moeilijk om het beet te houden, maar hebhet wel gedaan.
Zelfs al een schone luiertje omgedaan.
Wat is dat toch allemaal klein.
Maar poepen kunnen ze als de beste. Had dus een gelukstreffer.

Zal proberen er snel weer heen te gaan, omdat het anders moeilijker word.
Hoop echt dat ik steeds minder moet janken dan.
Wist echt niet dat een mens zoveel tranen had.
snik snoter.

PV
 
Hoi,

Wat is dat toch verschrikkelijk confronterend he? Mijn schoonzus is ook bijna uitgeteld en mijn zusje in december. Was een maand verder dan mij....
Mijn schoonzus reageerde toen ze het nieuws hoorde erg lief. Ze schaamde zich voor haar dikke buik en durfde eigenlijk niet langs te komen. Toen kon ik mij er echt overheen zetten en blij zijn voor haar! Terwijl toen mijn collega een test wilde gaan doen ik stiekem hoopte dat hij negatief zou zijn... Voel je je zo schuldig over!!
Probeer ervan uit te gaan dat ik zelf snel weer zwanger zou zijn en stel me voor er dan nog meer van te genieten wanneer ik gehoord heb dat alles er goed uit ziet!!

Sterkte en hoop dat je het snel een plekje kan geven...

Knuffel van Ineke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan