erg teleurgesteld....heeft iemand hier ervaring mee,laat PLEASE een reactie achter,..

hoi meiden
 ik had hier al eens eerder geschreven over mijkind van 2enhalf jr dat ik me zorgen maakte over zijn gedrag.
vandag is hij dus voor   het eerst naar de peuterschool school geweest en dit is heel erg slecht gegaan,de peuterleidster roepte me even apart,ze zei dat het ging superslecht dat hij ging slaan,smijten met stoelen en speelgoed,ik vond dit heel erg om te horen het maakte met zelfs verdrietig en teleurgesteld, ik had zo gehoopt dat hij zou mischien anders worden nu hij vriendjes zou hebben om te spelen want dat heeft ie namelijk niet.ze zij dat met ons toestemming zou ze iemand van de consultatie bureau kunnen inschakkelen om te kijken of er toch iest mis is want hoe eerder hoe beter,wij hebben ingestemd,al haar aandacht ging naar hem ze moest echt voor politieman spelen zo zei ze.heeft iemand hier ervaring mee,hebben jullie ook zoeist meegemaakt met julliekind???? groet yos
 
hi,
als het gedrag dus echt zo thuis ook is dan zou je toch hulp in moeten schakelen!
via het consultatie bureau of de huisarts.
er komt dan een pedagoog thuis observeren..
en er zullen onderzoeken plaats vinden.
dit is verder niks ergs.
en als zij iets vast gesteld hebben, dan maakt zijn gedrag te accepteren iets makkelijker.
en je leert dan om te gaan met dat gedrag!

sterkte
ik hoop dat het niks ernstigs is


 
Hallo Yos,
Ik kan me voorstellen dat het een teleurstellende eerste dag is geweest. Maar dit was wel een eerste dag! Het zal voor je zoontje ook enorm wennen zijn geweest. Op een peuterspeelzaal gelden bepaalde regels die je zoontje misschien nog niet kent, en waar hij mee moet leren omgaan. Daarnaast zijn er zoveel indrukken, dat hij waarschijnlijk van het ene spel naar het andere spel "flitst".
Ons zoontje heeft moeite om zijn aandacht ergens op te richten. Hij is snel afgeleid en kan van het ene spel in het andere spel flitsen. Maar ik zie wel enige ontwikkeling nu een pedagogisch medewerker de leidsters en ons zoontje op de creche begeleidt.
Laat je niet meteen afschrikken. Dit was een eerste dag, wie weet  zal een andere dag al weer ietsiepietsie anders zijn. En mocht er inderdaad ondersteuning geboden worden; ik heb het bij ons zoontje niet als het wijzende vingertje gezien, maar als hulp die erg welkom was.
Sterkte!!
 
Net als met veel dingen waarvan je vindt dat je het eigenlijk zelf zou moeten kunnen oplossen is het heel moeilijk om de stap te nemen om hulp te vragen. Als die hulp er eenmaal is, vraag je je af  waarom je dat niet eerder hebt gedaan.
 
Hoi Yos,

Mijn dochter was vanaf haar 2e ook vrij lastig. Maar alleen thuis!!
Ze smeet haar eten door de kamer had echt inmense driftbuien, en kon zich als
ze boos was echt bezeren doordat ze als een dolle door het huis ging om vanalles te slopen.
Ik heb toen via het cb hulp gekregen. Er is een pedagoog bij ons thuis geweest
een aantal keer en ze is ter sprake gebracht bij een vto team (vroegtijdige onderkennings
team). Via hun ging ze naar een gewoon kdv waar ze wat extra begeleiding kreeg
van een gedrags kundige.( 1x per week een ochtend).
En ze kwamen bij mij thuis om mij te leren consequent te zijn en strenger omdat ze
een hele pittige tante was.
Na een jaar heeft ze nog wat testjes gehad, maar er was geen enkel probleem meer  met haar. Ik heb nu 3 jaar later een heerlijke pittige tante die het op school heel goed doet en veel vriendinnetjes heeft. Ze heeft wel veel begrenzing nodig maar ik weet haar dat nu feilloos te geven!!

Een lang verhaal maar ik hoop dat voor jou de stap naar hulp zo minder groot is.
(ik weet nl niet hoe hij thuis is..)
Veel succes

liefs Daan
 
Terug
Bovenaan