Erop tegen zien voor een 2de zwangerschap en bevalling?

I

Izzy

<p>Hi,</p><p>Ik ben inmiddels trotse moeder van een 16maand oude zoontje! Wij willen, als het ons gegund is voor een 2de gaan. Ik wil het dolgraag! Maar waar ik tegen op zie is de bevalling voor het grootste deel, en ook nog de zwangerschap. De 1ste zwangerschap was geen pretje ( tot 5 maanden overgeven, chronische blaasontstekingen, harde buiken, elke week 2 dagen bloed verloren, veel echo's, bekkeninstabiliteit, veel moe en sinds 6 mnd zwangerschap gestopt met werken omdat het me teveel werd en zit nogsteeds thuis) en de bevalling man man man. 3 dagen niet doorgezet! De weeën kwamen maar niet en ik had geen vorderende ontsluiting. Verschrikkelijk ziekenhuispersoneel die zei dat ik het maar zelf moest bekijken. Zoontje had gepoept in vruchtwater, na 1 dag kwamen ze erachter dat mn vliezen waren gebroken. Waar ik ook tegen op zie is de gedachte hoe het zal zijn met 2 kindjes. Gaat de oudste niet wakker worden door de jongste?(slechte slaper). Mijn man werkt full time en ook de weekenden soms dus sta er voor de grootste gedeelte alleen voor. Bij de eerste nooit problemen gehad over de gedachte van dr bevalling, ik stond er heel nuchter in. Maar na het meemaken ervan denk ik er nu anders over helaas! Ook heel raar maar moet ook heel vaak huilen als ik bevallingsverhalen lees of bekijk haha :) vrouwenhormonen!</p>
 
Misschien deze dingen eens met de verloskundige of de huisarts bespreken? Ik denk dat je eerst de zwangerschap en bevalling een plaatsje moet geven het lijkt of je dit nog niet helemaal verwerkt hebt. Het is ook niet niks wat je allemaal hebt meegemaakt. Gun het de tijd tot jij er klaar voor bent en er niet tegenop ziet. Succes!
 
Ik herken je deels in je verhaal. Ik keek bij mijn 2e zwangerschap veel meer tegen de klachten van de zwangerschap en zeker de bevalling op. Waar ik bij de eerste dacht ik laat het op me afkomen want ik heb geen idee wat ik kan verwachten dat ik bij mijn 2e zwangerschap/bevalling veel mee naar over waar ik nog doorheen moest. 


Ik kijk over het algemeen alleen wel positief terug op mijn 1e bevalling. Toch had ik hier bij mijn 2e bevalling wel last van de gedachtes dat ik nu meer wist wat me te verwachten stond.
 
ik kijk echter positief terug op beide bevallingen, die echt niet met elkaar te vergelijken zijn qua verloop en pijn. Ik zou als ik jou je gedachtes bespreekbaar te maken met je verloskundige zodat ze je hierin meer kunnen ondersteunen en ook hierop kunnen begeleiden met je bevalling. 
 
Dank voor de tips! Heb idd behoefte om te praten met iemand maar rondom deze tijd kan ik niet echt snel terecht denk ik. Het is ook niet dat ik het niet zie zitten, maar toch maken die gedachtes het moeilijker. En als ik wél zwanger zou raken ben ik bang dat het alleen maar erger gaat worden.
 
Ik zou gewoon eens informeren bij je huisarts of verloskundige. Het zal in deze tijd misschien moeilijker te realiseren zijn, maar laat hen beslissen of ze je wel of geen hulp kunnen bieden! Zoals je zelf ook zegt: de kans bestaat dat dit erger wordt als je echt zwanger raakt. Beter dus om voor die tijd al actie te ondernemen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan