Ik heb helaas een heel andere ervaring. Het klemmetje zetten en het ballonnetje viel wel mee, licht krampend gevoel, maar toen die vloeistof kwam werd ik zo misselijk van de pijn dat ik over mijn partner heen gekotst heb, ondanks dat ik al pijnstillers had geslikt vantevoren en ik dat verder zelfs bij botbreuken hooguit licht misselijk was van de pijn. (De arme schat had gelukkig wel zo'n loden schort van het ziekenhuis aan terwijl hij mijn hand vast hield). Nu moet ik wel zeggen: de eileider aan de kant waar ik een spontaan afgebroken bbz heb gehad zat dus ook echt potdicht. Als er meteen vloeistof doorstroomt, zien ze dat vrij snel in de buikholte en gaan ze niet zoveel vloeistof naar binnen pompen, maar een lichte blokkade kan soms met een beetje extra druk weer opgelost worden. Dat ging bij mij niet en die eileider is op de fotos dan ook opgezwollen tot ongeveer 4x het formaat van mijn baarmoeder voordat ze besloten dat het toch echt niet doorgankelijk was en ook niet ging worden door de HSG. Daarna heb ik nog een week of 2 bloedverlies en pijn gehad bij het lopen en het heel rustig aan moeten doen omdat het allemaal zo beurs bleef voelen, ondanks pijnstillers, en het idee van seks meteen na je HSG omdat je dan een hogere kans zou hebben op zwangerschap, nou, ik moest er niet aan denken van de pijn (en met de uitslag in het achterhoofd en dus een verhoogde kans op nog een bbz ook niet natuurlijk).
Hoe dan ook: het was natuurlijk wel heel prettig om een diagnose te krijgen die behandelbaar was en vanaf die HSG toe te kunnen werken naar de operatie om mijn eileider te verwijderen, en meteen daarna ben ik zwanger geraakt van mijn zoontje.
Ik zou zeker je partner meenemen, ik had echt niet zelfstandig naar huis kunnen komen daarna. Slik ook vantevoren pijnstillers, hopelijk valt het mee en is er niks aan de hand en verhoogd het misschien zelfs je kansen op een zwangerschap daarna, maar als er wel een blokkade zit is het echt geen overbodige luxe.
