Ervaringen medische molen?

A

Anoniem

Guest
Hoi allemaal,

Mijn vriend en ik zijn sinds mei 2015 bezig om zwanger te worden, gaan nu dus ronde 12 in...
Ik weet dat je na een jaar proberen kan worden doorgestuurd om de "medische molen" in te gaan, maar wat staat mij dan te wachten? Wat is de eerste stap? Hoe ging dat bij jullie? En wat was het resultaat, is het toen snel gelukt? Ik ben soms zo bang dat het helemaal niet gaat lukken, het idee alleen al.... :(

Wie kan en wil haar ervaringen met mij delen?
Groetjes,
Iris
 
Hoi Iris,

ik ben ook de hele medische molen in gegaan. Ik had cyclussen van 100 dagen, heel onregelmatig, dus ben redelijk snel doorgestuurd naar de gynaecoloog. Daar wat standaard vragen beantwoord en toen gingen ze meteen een inwendige echo doen. Toen zagen ze dat ik pcos heb. Een overschot aan eiblaasjes waardoor een geen eisprong kon plaats vinden. Ze hebben toen meteen mijn vriend zn zaad ook getest, voordat we straks 2 jaar verder zijn en dat ook niet goed was. Maar dat was gelukkig wel goed. Ze hebben bloed bij mij afgenomen, daar was verder niks geks op te zien.

Ik ben toen begonnen met hormonen. Eerst een ontrekkingsbloeding opgewekt en daarna moest ik clomid 100 slikken op dag 3 tot en met 7.. Daarna op dag 10 heen voor een inwendige echo om te kijken of er eitjes gegroeid waren. Dit was niet het geval. Toen op dag 14 zaten er twee eitjes, al aardig doorgegroeid, maar die wilde niet springen. Toen kreeg ik een pregnyl injectie om ze te laten springen. De gynaecoloog zei mij toen dat de dag na de injectie de beste dag was om te klussen. En twee weken later heb ik een zwangerschaps test gedaan en die was positief. Ik ben nu bijna 6 weken zwanger, heeeel pril nog en doodsbang dat het fout gaat. De kans op een miskraam is iets groter met deze behandeling. Ik moet 9 mei heen voor een eerste echo.

Maar goed ik ben heeeeeel blij dat wij wel de medische molen in zijn gegaan. En wij hebben geluk dat het, met een beetje, hulp wel snel is gelukt.

Je kan je altijd door laten sturen, evt. Onderzoek? Dan weet je in iedergeval of er iets loos is en of daarna kun je altijd nog bedenken of je ermee door wilt gaan.

Ik hoop je een klein beetje geholpen te hebbej met mijn heeeeeeeeele lange verhaal, haha

succes verder, groetjes
 
Bedankt voor je reactie Dionnevl!

Dat klinkt wel positief, mijn cyclus zit steeds tussen de 30 en 40 dagen, niet heel regelmatig maar ook niet zoals bij jou. Wel loop ik al bij de gyn vanwege cystes in mijn eierstokken, maar daar doen ze tot nu toe eigenlijk niets aan, zou vanzelf over moeten gaan... En zij zei steeds "dat zwanger worden gaat binnenkort wel lukken hoor" Nu dat we een jaar bezig zijn om zwanger te worden wordt er misschien wat meer actie ondernomen, ik zit nu iedere maand met buikpijn waardoor ik soms niet eens naar mijn werk kan... EN ben nog steeds niet zwanger!

Misschien moet ik wat meer "eisen" bij de gyn, ik laat me vaak wel heel makkelijk wegsturen met niks. Ik hoop dat wij dan ook geluk hebben en het snel lukt, ik ben bang dat ik van al die hormonen niet lekkerder in mijn vel ga zitten, had jij er last van?
 
Hoi Iris,

Wat vervelend dat het nog altijd niet gelukt is. Ik begrijp heel goed dat je je misschien overweldigd voelt doorhet vooruitzicht de MM in te moeten gaan. Maar geloof me, het vergt veel tijd en geduld en daardoor heb je ook veel tijd om te wennen en er langzaam in te groeien.

Wij kregen ons eerste kind op natuurlijke wijze. Ben nu zwanger van de 2e maar dat heeft in totaal 5 jaar geduurd.

Wij zijn na een jaar doorverwezen. Aanvankelijk begonnen wij met 6 rondes Clomid (zoals hierboven werd beschreven). Daarna een HSG (dan spuiten ze je eileiders door om te kijken of alles wel functioneert) en zaadtesten bij mijn man. Vervolgens kreeg ik 3 rondes homooninjecties.

Daarna kwam een ICSI traject (da's een vorm van IVF). En uiteindelijk is het na 3 ICSI behandelingen, 2 miskramen, en in totaal 10 terugplaatsingen gelukt. Als ik er nu op terug kijk waren het 5 lange jaren van ontzettend veel stress en verdriet, maar ik zou het zo weer doen.

Mijn advies is eerst en vooral, blijf praten met elkaar. De druk die zulke behandelingen op je leggen is niet niks. En ten tweede, zolang je het psychisch (en financieel) aankan, zou ik zeker doorzetten. Wij hebben in het afgelopen jaar echt op het punt gestaan om het op te geven en nu ben ik dolblij dat we dat nooit hebben gedaan!

Ook heb je gelijk dat je assertief moet zijn. Uiteindelijk ben je als patiënt ook maar één van de vele dus als je denkt dat het nodig is: zeker je mond open doen. Dat hebben wij helaas ook een paar keer moeten doen.

In ieder geval veel goede moed en succes toegewenst!

Ik hoop dat het snel voor jullie mag lukken!

Liefs,

Ilse













 
Hoi hoi

Ik zit nu midden in de mmm

Eerste kindje spontaan,2e kindje via iui. De 5e iui was het raak. Nu bezig voor ons laatste wondertje.

Wij begonnen met clomid en folikeltracing en dan zelf klussen. In 1 jaar tijd geen zwangerschap en ik stapte over op iui met spuiten gonal-f.  Meteen 1e ronde spontaan zwanger door een foutje en vandaar daarna cyclus overhoop en toen dat rustiger werd zwanger geraakt van mijn jongste dochter die nu bijna 15 maanden is.

Dus ik ben erg blij met de mmm!!!

Succes en geef duidelijk je grenzen aan jij bent de baas over je eigen lijf!!!
 
Bedankt voor de reacties, wat fijn dat het bij jullie uiteindelijk toch gelukt is!

Ik heb 18 mei een afspraak bij de gyn vanwege de pijn in mijn buik, dus hoop dat ze dan ook gelijk de nodige onderzoeken wil doen om te starten met hormonen... Ik ben het wachten nu wel zat en de wens wordt er niet kleiner op, dus dan maar met wat hulp!
Mijn vriend is er ook bij de 18e dus we gaan er maar een beetje op aandringen om ook zijn zaad te testen, dan weten we dat tenminste...

Ik zie ook wel eens van die testen voor thuis voorbij komen (om het zaad te testen) maar heb daar nou niet echt hoge verwachtingen van, iemand ervaring?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan