Ik had na mijn HSG bloedverlies, wel aanzienlijk lichter dan een menstruatie, ongeveer twee weken lang, waarvan eigenlijk alleen de eerste twee dagen echt wat voorstelde, maar de weken erna dus wel zoveel dat je zeker een inlegkruisje oid nodig had. Toen ik ongesteld werd was het daarna weg. Die twee weken hield ik ook flinke buikpijn welke ophield toen ik ongesteld werd (zodanig dat ik die twee weken erna ook hoofdzakelijk in bed heb gelegen, al hoefde ik niet meer over te geven van de pijn zoals tijdens de HSG). Meteen seks na de HSG omdat je extra vruchtbaar zou zijn, ik moest er in elk geval niet aan denken op dat moment. Bovendien bevestigde de HSG in mijn geval de verhoogde kans op herhaling van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, dus hebben we onze kinderwens toen sowieso even gepauzeerd.
Mijn cyclus was toen korter dan ik gewend was (29 dagen), maar ik was toen ook net op dieet gegaan voor mijn PCOS en sinds ik dat dieet volg is mijn cyclus ook ongeveer zo kort gebleven (sindsdien 30-32 dagen), ik denk dus niet dat dat aan die HSG lag, maar vooral aan het dieet.
Ik was dus aan een kant (waar ik eerder een EUG had) helemaal niet doorgankelijk, ook niet met extra druk zetten (AU!). Mijn eileider is later dan ook operatief verwijderd, want er zat wel een vochtophoping (waarschijnlijk ontstoken) in, en functioneel was hij toch niet meer. Na die operatie ben ik (na 1 cyclus afwachten voor herstel) overigens wel meteen zwanger geworden van mijn zoontje en sindsdien ook nog twee keer zwanger geworden (miskraam en mijn huidige zwangerschap). De HSG was voor mij eind februari, de hersteloperatie in april, in mei ongesteld geworden en daarna dus gaan proberen en in juni positieve zwangerschapstest in handen.
