Hey!
Dat is inderdaad ook een vervelende situatie waar jij in zit. Helemaal omdat je chef er onwijs vaag over doet!! Ik kan me voorstellen dat je dan onzeker wordt als er "zogenaamd" geklaagd is over je manier van werken en je in het ongewis wordt gelaten..
Maar probeer je er overheen te zetten want dit is puur een manier om je proberen over te halen tot meer inzet. Logisch, vanuit je baas z'n oogpunt, dat hij er de balen van heeft omdat hij een manskracht (deels) armer is en hij dat moet zien op te lossen. Gezien de situatie voor hem ook frustrerend omdat het alleen maar erger zal worden en je daarna tijdelijk kwijt is. Van de andere kant krijgt je baas een behoorlijke subsidie als zijn wergnemer "ziek" is door gevolg van zwangerschap. Dus eigenlijk mag/moet hij niet mopperen!!
Ook ik kreeg ineens te horen dat men zo hun gedachtes hadden en bij navraag kon men geen antwoord/'voorbeeld geven. Pure bullshit natuurlijk! In geen enkel funcionerings- beoordelingsgesprek van mij is iets negatiefs te ontdekken, alleen maar lovende dingen. Dus ik laat ze maar gewoon lullen, hebben geen poot om op te staan en dat zijn gewoon reacties uit frustratie.
Dus ga je eigen gesprekken eens na, hoe zijn die verlopen? Mocht daar over het algemeen goede dingen in staan dan maak je vooral geen zorgen!!!! Als er iets zou zijn geweest had men je allang aan je jas getrokken of een waarschuwing gegeven en als je dát dan nog had genegeerd dan was het heel andere koek! Daarbij kun je nu eenmaal ook niet alles altijd helemaal perfect doen, en das helemaal niet erg!. Blijf bij jezelf, geloof in jezelf en weet wat je waard bent!!!
Weet dat; - een zwangere vrouw niet ontslagen mag worden
- dat als je ziek bent gemeld je niet ontslagen mag worden
- dat het advies van je Bedrijfsarts leidend is!
- dat er een aparte cao is voor zwangere zo ook in de zorg!
Je staat dus ontzettend sterk!
Ik werk dus bij de politie en bij ons geld het al dat als ik meteen geen nacht- en avonddiensten meer wil werken men dit moet opvolgen. Zijn ze verplicht! Dus lees het eens goed na en bevraag je desnoods eens bij rechtshulp. Je eerste informatieve gesprek is altijd gratis!
Hoe dan ook blijft het een vervelende situatie en had je, en ik ;-), het graag anders gezien. Laat je juist nú niet kwetsbaar maken door dingen die ze niet hard kunnen maken! Het enige wat er aan de hand is is dat jij zwanger bent en daardoor bepaalde dingen niet kan/mag doen. Dingen die je niet doet uit onwil, maar uit onmacht.. Denk er over na,.. en ja, boos worden mag best! Dat maatk je manier van handelen net iets makkelijker.
Misschien durf je wel bij je baas naar binnen te stappen en hem met je gevoelens te confronteren?
Zeg hem hoe vervelend je het vind dat je niet serieus genomen wordt en je het zelf ook erg vind dat je niet alles meer kunt. Maar dat het komt door je zwangerschap en straks alles weer zoals eerst zal zijn.
Dus dat het geen onwil is en je hoopt dat hij dit wil inzien.
Mocht de stress en de spanningen echt niet meer te dragen zijn dan maak je een afspraak bij de BA en meld je je ziek.. De gezondheid van je kleine gaat voor alles!!!! Laat je VK een briefje type dat door de stress van het werk je teveel harde buiken krijgt (of wat dan ook) en dat ze je adviseert rustiger aan te doen. Ik heb dat ook gedaan en zelfs een verklaring laten type door de fysio dat ik daar onder behandeling ben voor mijn bekken. Dit heeft mijn baas nu zwart op wit, dus hij kan niet meer beweren dat ik maar wat in de ruimte klets of doe alsof. Heeft hij niet gevraagd hoor, maar ik heb hem dit gewoon gegeven met de mededeling:"jammer dat ik me zelf gedwongen voel om te moeten bewijzen dat ik daadwerkelijk ergens onder behandeling ben, maar het scheelt een hoop vooroordelen". ;-)
Wat betreft opvoeding van Kay mag ik niet klagen. Ik heb een erg lief ventje met natuurlijk de nodige kattekwaad en pubertrekjes. Maar vooralsnog is het goed te doen. Doordat ik altijd vrij direct en duidelijk naar hem ben is vaak één waarschuwing voldoende en loopt het zelde uit tot erger. Hij kan zich ook prima zelf vermaken en slaapt smiddags nog 3 uur, dus erg blij mee! Het enige is dat ik nu sneller moe ben en ik op het einde van de dag helemaal stuk ben. Lichamelijk dan een wrak haha,.. Maar gelukkig ligt meneertje s'avonds om 19:00 uur in bed en kan ik lekker onderuit op de bank haha..
Het wordt dus wel een stuk zwaarder, maar het is nog net te doen!
Dus meid, laat je niet gek maken en blijf bij jezelf! Gaat het niet meer, dan meld je ziek en anders lekker je best doen de uurtjes dat je op je werk bent!
Hou je taai!
Esmé mv Kay en ???
