Pffft, het eten hier is een strijd geworden, lijkt het wel.
Het zal wel de beruchte 13-maanden sprong zijn (op 2 dagen na is ze 13 maanden), tenminste dat hoop ik.
Naomi at altijd vrij goed. Brood ging er eigenlijk altijd prima in; ze had het zo op. Bij de warme hap hadden we de 2e helft altijd al wel wat afleiding van speelgoed nodig om het naar binnen te krijgen, maar toch, het lukte.
Maar nu.... Volgens mij probeert ze me gewoon uit. Brood: de eerste 4 happen gaat nog, maar dan begint ze te weigeren. Met pijn en moeite krijg ik er vervolgens nog wat in. Als de maaltijd afgelopen is, en ik haar dan de rest zo tussen de bezigheden door voer, eet madam wel... Maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Natuurlijk, ik ben blij dat ze toch eet, maar ze moet toch leren dat we aan tafel met elkaar eten. Tenminste dat vind ik.
Herkennen jullie dit?
Wat zouden jullie doen, toch gewoon na de tijd nog geven of gewoon: de maaltijd is afgelopen en dan is het klaar.
Hopelijk is het inderdaad de sprong en eet ze over 14 dagen weer in rap tempo die boterham op. (zelf laten doen helpt ook niet, want dan gooit ze de boel gewoon op de grond...)
Over een uurtje is het weer tijd voor de warme hap...grom. Nou ja, ik begin er ook wel wat makkelijker in te worden; ze slaapt evengoed wel al heeft ze alleen maar een bakje yoghurt op, heb ik gemerkt...
Groeten,
Wilmi
Het zal wel de beruchte 13-maanden sprong zijn (op 2 dagen na is ze 13 maanden), tenminste dat hoop ik.
Naomi at altijd vrij goed. Brood ging er eigenlijk altijd prima in; ze had het zo op. Bij de warme hap hadden we de 2e helft altijd al wel wat afleiding van speelgoed nodig om het naar binnen te krijgen, maar toch, het lukte.
Maar nu.... Volgens mij probeert ze me gewoon uit. Brood: de eerste 4 happen gaat nog, maar dan begint ze te weigeren. Met pijn en moeite krijg ik er vervolgens nog wat in. Als de maaltijd afgelopen is, en ik haar dan de rest zo tussen de bezigheden door voer, eet madam wel... Maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Natuurlijk, ik ben blij dat ze toch eet, maar ze moet toch leren dat we aan tafel met elkaar eten. Tenminste dat vind ik.
Herkennen jullie dit?
Wat zouden jullie doen, toch gewoon na de tijd nog geven of gewoon: de maaltijd is afgelopen en dan is het klaar.
Hopelijk is het inderdaad de sprong en eet ze over 14 dagen weer in rap tempo die boterham op. (zelf laten doen helpt ook niet, want dan gooit ze de boel gewoon op de grond...)
Over een uurtje is het weer tijd voor de warme hap...grom. Nou ja, ik begin er ook wel wat makkelijker in te worden; ze slaapt evengoed wel al heeft ze alleen maar een bakje yoghurt op, heb ik gemerkt...
Groeten,
Wilmi