eten

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Mijn dochter van bijna 2 is normaal gesproken een goede eetster. Sinds kort is ze al in de ''ik ben 2 en ik zeg nee'' fase beland en zegt dus steeds vaker NEE tegen eten. En dit terwijl ze wel echt zin heeft in eten. Vaak eet ze de ene hap goed weg, en de volgende hap is het ineens nee. Tja, daar zit je dan. Wil aan de ene kant de strijd niet aangaan, maar aan de andere kant is dit gewoon pure koppigheid en heeft ze gewoon zin in eten. Als ik het negeer dan begint ze te slaan en moet ze van tafel op de strafkruk. Na haar minuutje gaat het weer een poosje goed, maar na 5 happen is het weer raak. Heb direct aanpakken ook wel geprobeerd maar dan voel ik dat er een strijd aankomt en dat wil ik dus niet.
Iemand tips??

Oh ja, zelf eten kan ze al prima, maar ook dat is nu weer verleden tijd. En als ik het wil doen mag het ook niet, dus weer een strijd...pfffff...peuters, het is erg leuk, maar soms....
 
Tjah ik herken het.
Mijn zoontje van 2 wou ook altijd zelf eten en nu zodra het aardappels zijn dan weigert ie. En wel vaker hoor. Dan voer ik hem wel zelf. Enne soms gaan we de strijd ook aan. Maar word je zelf niet altijd blij van. Wij hebben dit probleem vooral met fruit. Ik begin dan met de gang te dreigen. Ik wil dit niet maar zal wel moeten en als ie dan op de gang heeft gezeten dan eet ie zo zijn fruit op. Zo gaat het ook met opruimen. Nee is het grote woord in hun hoofd en nee is soms idd ook ja. Leuk he een peuter. Je hebt hier niet zo heel veel aan aan mijn verhaal maar in ieder geval we moeten er gewoon even doorheen.
 
Hier kennen we het probleem ook. Loïs is nu 2 jaar en 3 maanden. En altijd een hele goede eter geweest. Sinds kort doet ze haar eigen zin. De ene dag wel eten en de andere niet. De ene dag veel en de andere bijna niks. Ook al weet ik dat ze enorm van het eten houdt (bloemkool is ze dol op), maar als ze de bokkepruik op heeft dan eet ze gewoon niet.

Sinds een jaar eet Loïs al helemaal zelf. We begonnen met vlees en al snel wilde ze ook met een lepel of met de handjes eten. Ze wil absoluut niet meer gevoerd worden. Ze is groot. Ik vind het allemaal prima. Maar goed... dan heeft ze ook zelf controle over wat ze eet en hoeveel ze eet. En dit mag ook van mij. ik heb de ene dag ook meer zin dan de andere dag. En als ze echt honger heeft, gaat ze vanzelf wel eten.
Wij gaan de strijd absoluut NIET aan. we schenken er geen aandacht aan. We praten (ook met haar) over vanalles aan tafel, behalve over eten. We zeggen niet: "Neem maar een hapje!" "Nog 3 hapjes!" Nee, we laten haar dit zelf bepalen. Hoe moeilijk het ook is als ze haar bord al wegschuift zonder te proeven. Neemt ze wel iets dan prijzen we haar een klein beetje. "Dat kun je goed!" Niet over dat het lekker is want dan krijg je gelijk weer 'NIET lekker!!!!' Nee alleen over dat ze het goed in haar mond heeft gestopt.
Zodra ze gaat klieren (spetteren, uitsmeren over de tafel, proberen bordje weg te gooien, bestek door de kamer) pakken we het bordje en zetten het zonder woorden weg. Ze zet het dan vaak op een brullen maar wij eten lekker door. Pas wanneer ze bedaard is, proberen we het opnieuw. Daarna eet ze het vaak gewoon op. Doet ze het weer dan krijgt ze het niet meer terug!
Ze krijgt altijd vlees en een toetje. Vlees doen wij altijd na de groente en laten het niet zien voordat ze het ook mag hebben. Anders eet ze wel vlees en geen groente. Ook als ze niks gegeten heeft krijgt ze wel een toetje. Een toetje is geen beloning maar hoort bij het eten. Zuivel hebben ze ook nodig.

Vaak duurt zo'n periode een paar dagen en dan eet ze weer een tijdje goed.

Slecht eten moet je niet belonen met negatieve aandacht. want alle aandacht is aandacht, ook als je boos bent. Probeer vooral veel positieve aandacht te geven tijdens het eten. Door wel of niet te eten kunnen ze gewoon veel macht uitoefenen. laat hen dus gewoon lekker het idee krijgen dat ze er geen macht mee uitoefenen, door het te negeren. Inwendig kook je, maar zij hebben daarna het idee dat ze niets gewonnen of verloren hebben. Ze hebben alleen zichzelf ermee. Een lege maag.

Stelregel: Jij bepaalt wat ze eten en je kind bepaalt hoeveel.

Geef een vitaminepilletje overdag... dan krijgen ze toch hun vitamientjes of geen extra fruit als groente even niet lukt.
 
Ik herken dit gedrag ook. Mijn zoontje is 17 mnd en wil sinds kort ook niet meer eten. Hij kreeg eerst potjes omdat hij het niet vol kon houden totdat wij het eten klaar hadden. Echter nu meneer ziek is geweest wil hij de potjes niet meer. Dus hij zit nu bij ons aan tafel en eet wat wij ook eten. Ik besteed er net als Bloempje27 geen aandacht aan. Meneer eet wel vlees, maar aardappels en groente zijn niet gewild. Sinds gisteren zijn de gebakken aardappels weer intrek.

De tip van Bloempje27 ga ik ook maar eens proberen. Het vlees even achter de hand houden.

Toetje krijgt hij bij ons ook altijd. Ik vind dat het eten leuk moet zijn en geen strijd. Mijn korte ervaring als moeder is dat zolang je het negeert en zelf net doet of er niks aan de hand is zulke buien het snelst overgaan.

Succes!
 
Dit hebben we ook een aantal maanden gehad Pasta's met groente wilde ze beter eten en dat hebben we dan ook vaak gegeten.
Vooral positief, positief als er ook maar één hapje naar binnen gaat. Op een gegeven moment at ze één hapje, omdat ze dan een toetje kreeg dat werden er later 2. Maar soms werkte dat dus weer niet...
Nu is onze dochter 21 maand en eindelijk eet ze weer 4/5 hapjes aardappels en groenten. Finaly :) Ben benieuwd voor hoelang!
 
Hoe moeilijk het ook is, negeren werkt het beste. Straffen, is toch weer aandacht. Wij hebben hier de simpele regel. Je krijgt je eten voor je neus en als je niet eet, prima dan niet. Tijd voor toetje, dan eten weg (ook al is er geen hap van gegeten). Toetje voor de neus en daarna is het eten klaar. Ze krijgen dan ook echt niks meer en gaan zo naar bed. Geen van beiden is ooit wakker geworden van de honger en het avondeten was zo weer gezellig. Uiteraard werd er heel hard gehuild als het eten werd weggehaald, maar dat negeerden we ook en gingen gewoon verder met het toetje. Wel gaven we aandacht en complimenten als ze goed aten.
Als ze verder door de dag heen goed eten, dan krijgen ze alles binnen wat ze nodig hebben en het avondeten komt dan wel.
Veel succes!
 
Hoi hoi,

Hier zitten we met hetzelfde "probleem". Onze dochter is nu 25 maanden en sinds dat ze 2 is eet ze dus s'avonds met avondeten geen hap. Overdag is het ook al niet echt veel (een cracker of een kleine krentebol en daarmee hebben we het wel gehad). Heb al vanalles geprobeerd maar we negeren het maar.... Drinken doet ze gelukkig wel goed dus daar houden we dan maar aan vast. Wel irritant vind ik het maar goed zal wel weer een fase zijn (die hopelijk heel snel overgaat.... haha)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan