Hoi lieve meiden,
Wat lief dat jullie aan me denken! Tja, ik trek het inderdaad niet om hier heel veel te zijn, vooral omdat ik 's avonds ook compleet gesloopt ben. En als ik moe ben, moet ik meteen weer spugen. Ben tussendoor niet heel erg misselijk, maar oooohhhhh, dat spugen! Het komt steeds redelijk onverwacht en uiteraard altijd ongelegen. Hoe drukker ik me maak, hoe meer ik er last van heb. Als ik op mijn kont blijf zitten en vooral véééél eet, gaat het goed. Maar ja, die luxe heb ik niet met een klein kind en een huishouden. Ik hoef deze week maar 1 dagje te werken en dan volgende week meteen 5 dagen. Daarna 3 per week. Dus ik hoop dat het dan wat beter is...
Nu we het hartje hebben gehoord en ik de 12 weken ruim gepasseerd ben, hebben we het afgelopen weekend aan alle familie verteld. Op zich heel leuk, maar waar ik wel moeite mee heb, is dat niemand aanbiedt om te helpen. Nou weet ik wel dat dat niet iets is waar je recht op hebt, maar toch. Als mensen vragen: "Hoe gaat het" en je zegt "nou, wel heel zwaar, veel ziek, Esther, huishouden" zou mÃjn eerste reactie zijn: "Laat je het weten als ik iets voor je kan doen?". Maar goed, da's blijkbaar niet voor iedereen vanzelfsprekend en ik merk dat dat me best hoog zit. Uberhaupt zitten de tranen de laatste tijd wel hoog (heerlijk, die hormonen!).
Maar mijn buikje begint te groeien (samen met mijn borsten, heupen en kont, hihi) en ik ga binnenkort positiekleding kopen en leuke babykleertjes. Ik durf steeds meer ook weer van dit kindje te genieten en vind het een heerlijk idee dat Esther straks een broertje of zusje heeft!
Nou, lang verhaal, knap als jullie tot hier hebben gelezen, hihi!
Veerle, hoe gaat het trouwens met jouw zwangerschapswens? Wanneer is je NOD? Al zegt dat natuurlijk ook niet veel met een onregelmatige cyclus...
Liefs,
Eveline
