A
Anoniem
Guest
hoi hoi allemaal
sorry dat ik hier even kom zeiken maar ik moet even mijn verhaaltje kwijt.
ik had al eerder een berichtje op het forum gezet ivm mijn hoofdpijnen en nu mocht ik gisteren op controle komen ipv maandag 9 mei.
het lag niet aan de bloeddruk want die was goed 120/60 en ook het gewicht wat ik was aangekomen 2,5 kg was goed.
met mijn ijzer was ook niks mis, dus gaan we er van uit dat het door de weerwisselingen komt ( ene keer benauwd en de andere keer weer fris) en misschien spanningen.
ik dach eindelijk een beetje stressvrij te zijn, maar vandaag is er weer meer ellende bijgekomen.
ik heb vandaag te horen gekregen dat ik mijn spullen kan pakken bij mijn pleegouders.
er was al heel veel gebeurd maar ik had er nog hoop in maar nu dus niet meer.
ik kreeg het ook te horen toen mijn pleegvader mijn kat kwam brengen ( ivm een weekend weg van hun) en ik stond even met mijn mond vol tanden.
ik heb heel veel problemen gehad met hun dochter ( die al die tijd dat ik daar woonde al uit huis was) en zij heeft er alles aan gedaan om mij weg te krijgen bij haar ouders en ik denk uit jaloezie, ik was daar altijd de indringer.
ik heb mijn best gedaan maar er is nu niks meer aan te doen.
mijn pleegzus kreeg vorig jaar in november een zoon en sinds die tijd deden mijn pleegouders ook niet echt meer wat, bang om kleinzoon kwijt te raken.
ik zit nu dus bij mijn schoonvader tijdelijk maar heb geen vaste plek, ik heb geen baan meer en dus geen inkomsten. de uitkering die ik aangevraagd heb word nu verder niet meer behandeld om dat ik nu in een plaats ga wonen wat niet in die regio ligt dus kan alles weer opnieuw gaan doen.
het ziet er dus allemaal niet zo leuk uit.
ik wou dat ik weer op die roze wolk leefde maar voorlopig zal het even rot blijven en zeer doen.
daar zit ik in dan, 17 weken en 3 dagen zwanger.
het spijt me dat ik zo loop te zueren en dat ik zoveel zelfmedelijden heb, er zijn natuurlijk ergere dingen op de wereld.
maar ik moest het even kwijt..
wanhopig meisje
sorry dat ik hier even kom zeiken maar ik moet even mijn verhaaltje kwijt.
ik had al eerder een berichtje op het forum gezet ivm mijn hoofdpijnen en nu mocht ik gisteren op controle komen ipv maandag 9 mei.
het lag niet aan de bloeddruk want die was goed 120/60 en ook het gewicht wat ik was aangekomen 2,5 kg was goed.
met mijn ijzer was ook niks mis, dus gaan we er van uit dat het door de weerwisselingen komt ( ene keer benauwd en de andere keer weer fris) en misschien spanningen.
ik dach eindelijk een beetje stressvrij te zijn, maar vandaag is er weer meer ellende bijgekomen.
ik heb vandaag te horen gekregen dat ik mijn spullen kan pakken bij mijn pleegouders.
er was al heel veel gebeurd maar ik had er nog hoop in maar nu dus niet meer.
ik kreeg het ook te horen toen mijn pleegvader mijn kat kwam brengen ( ivm een weekend weg van hun) en ik stond even met mijn mond vol tanden.
ik heb heel veel problemen gehad met hun dochter ( die al die tijd dat ik daar woonde al uit huis was) en zij heeft er alles aan gedaan om mij weg te krijgen bij haar ouders en ik denk uit jaloezie, ik was daar altijd de indringer.
ik heb mijn best gedaan maar er is nu niks meer aan te doen.
mijn pleegzus kreeg vorig jaar in november een zoon en sinds die tijd deden mijn pleegouders ook niet echt meer wat, bang om kleinzoon kwijt te raken.
ik zit nu dus bij mijn schoonvader tijdelijk maar heb geen vaste plek, ik heb geen baan meer en dus geen inkomsten. de uitkering die ik aangevraagd heb word nu verder niet meer behandeld om dat ik nu in een plaats ga wonen wat niet in die regio ligt dus kan alles weer opnieuw gaan doen.
het ziet er dus allemaal niet zo leuk uit.
ik wou dat ik weer op die roze wolk leefde maar voorlopig zal het even rot blijven en zeer doen.
daar zit ik in dan, 17 weken en 3 dagen zwanger.
het spijt me dat ik zo loop te zueren en dat ik zoveel zelfmedelijden heb, er zijn natuurlijk ergere dingen op de wereld.
maar ik moest het even kwijt..
wanhopig meisje