Even denken....Een leuk onderwerpje.....Misschien.....Ja, ik weet het!


                                    "Voor wie heb je nou echt bewondering???"




Kan een filmster zijn, een vriendin, een familielid....
Wie begint???

Liefs Annet
 

Voor mijn schoonzusje, de vriendin van mijn broertje.
Zij is 32 en heeft 2 kids uit een eerder huwelijk.
Op het moment loopt het allemaal niet lekker, er zijn cellen gevonden in haar baarmoeder (k-cellen), nu moet ze iedere 3 maanden een uitstrijkje laten maken, het kan dan de goede of de verkeerde kant op gaan.
Ook heeft zij rond de kerst een miskraam gehad, ze was ruim 12 weken zwanger.

Ondanks dit alles blijft ze zo positief, echt een wereldmeid die altijd voor iedereen klaarstaat!

Marieke mv Lyanne
 
Vrienden/kennissen van mij. Wachten al jaaaaaaaren op een adoptiekindje, maar blijven positief! Ze mogen nu eindelijk over 2 maanden ofzo hun kindje gaan halen.
Ook in de andere dingen die ik ze tegen zie komen, ze blijven positief praten over iedereen! Echt respect!
Liefs Nelleke
 
Mogen het ook twee mensen zijn ?

Mijn vader is mijn grote held, voorbeeld. Ik kijk echt naar hem op. Als er iets is met mij of mijn zusje en de aanhang dan is mijn vader de eerste die er is voor je. Mijn vader heeft tijdens mijn leven een hele belangrijke rol gespeeld in alle momenten dat ik het vertrouwen in mijn leven en in de mens verloren had. HIj zorgde er voor dat ik uit alle diepe dalen ben geklommen en ben geworden zoals ik nu ben.

De tweede persoon is mijn zwagertje. Net 29 jaar en ging vorige week naar het ziekenhuis om door de MRI te gaan om te kijken of hij een hernia had. En toen hij thuis kwam stond de huisarts al bij de voordeur. Het   was absoluut niet goed. Hij heeft een tumor in zijn buik en gister is er een bioptie gedaan en nu ligt hij in de bodscan. Vermoedelijk heeft hij een gezwel in het bod. Dit kan kwaadaardig zijn of goedaardig dit horen wij over 10 dagen.
Hij is heel erg sterk en zegt ook dat wat er ook gebeurt hij nu wil genieten van Jorick en Milan (hij is de voogd en peetvader van de jongens) En wil doen wat hij altijd heeft willen doen. (de tumor zit op een lastige plek onder in de rug)

Dit zijn mijn helden op dit moment, maar natuurlijk vind ik mijn man, moeder, zusje en mijn zonen ook helden.

Jolanda
 
Mijn moeder....
Toen ik net 7 weken zwanger was toen is mijn vader plots overleden op hele jonge leeftijd. Ondanks alles heeft ze zich er weer bovenop geknokt en ze zou met mijn pa een bed en breakfast openen en dat heeft ze alsnog in haar eentje gedaan! En behalve zijn ze vlak voor mijn vader overleed verhuisd naar de andere kant van Nederland waar ze niemand kenden.  Dat vindt ik erg knap want ze is daar gebleven.
En ze is er altijd voor mij als ik verdriet of lol heb, topmens hoor!!


liefs
di silva
 
Absoluut mijn oma. Ze is in januari 88 jaar geworden.
Het is gewoon zo'n ontzettend sterk, positief ingesteld mens en hartelijk en recht door zee! Ik kom nog altijd graag bij haar!
Al jarenlang last van haar knieeen, maar toen ze echt niet meer kon lopen, zei ze af en toe dat ze zo;n pijn had.....
Jaren en jaren gelukkig getrouwd geweest met mijn opa en zelfs die laatste jaren toen mijn opa totaal veranderd was na de zoveelste tia, opgewekt blijven en doorgaan. Na de dood van mijn opa, ziek geworden, beter geworden, heel ziek geworden in het bejaardenhuis en daar een decubitus opgelopen waar je u tegen zegt, en die ontdekten ze pas in het ziekenhuis!!!!! Weken en weken in het ziekenhuis gelegen en vandaar uit door gegaan naar het verpleegtehuis, waar ze te goed voor is, maar die knieen moet blijven en die plek natuurlijk!!!!

Kan een boek vol over haar schrijven, Hopelijk hoor ik vanavond dat ze weer naar zaal mogen, want ze ligt al 12 weken opgesloten op haar tweepersoonskamertje door het buikgriepvirus!

Zal eens kijken of ik ook een fotootje kan plaatsen..

Groetjes Hanneke
 
Terug
Bovenaan